บทที่ 1797 เฟิงเยว่เหยา

ฉินเฉิงพยักหน้าแล้วลุกขึ้น เค้าเดินออกไปที่ด้านหน้าเวทีแล้วเอามือกดไปที่หน้าผากของกระโหลก

เค้าไม่สามารถบอกได้ว่าโครงกระดูกสีขาวนี้มันเป็นร่างของเทพเซียนโบราณหรือไม่ แต่การทำแบบนี้มันเป็นเพียงการแกล้งทำเท่านั้น

เมื่อฝ่ามือขยับ...