บทที่ 183 ลาก่อนนะ

หลังจากที่เสียงอันเยือกเย็นเงียบลง แสงสีทองก็มารวมตัวกันอยู่ที่ฝ่ามือของฉินเฉิง ราวกับว่านี่เป็นพลังทั้งหมดของเขาและต่อยไปที่หลังของโฉวฝูจิงเต็มๆ!

"ปึง!"

เสียงดังสนั่น แต่ฉินเฉิงกลับรู้สึกว่าฝ่ามือของเขากำลังปะทะกับแผ่นเหล็ก...