บทที่ 1109 หล่นจากฟ้า

"นายด้วย นาย นายเองก็พูดออกมาด้วย"

จักรพรรดิอสูรเจวรื้อชี้ไปที่เหล่าอสูรทีละตัว พวกเขาคุกเข่าลงทีละคน บ่นเกี่ยวกับความมืดของสำนักเวิ่นเต้า และบางคนก็อดร้องไห้ออกมาไม่ได้ด้วยความตื้นตันใจ

เหตการณ์ค่อยๆเงียบสงบลง...