บทที่ 722 กลืนกินในคำเดียว

คิ้วของฉินเฉิงกระตุกแล้วดาบทองสัมฤทธิ์ก็เหวี่ยงลงมา มันตัดเส้นหวายแล้วเค้าก็ถอยหลังออกไป

"คิดหนีเหรอ? มันสายเกินไปแล้ว"

ตงเทียนจิ่วหยอกว่าจะตรงเข้าไป จากนั้นเค้ากระโดดไปข้างหน้าแล้วใช้มีดยาวฟาดลงไปพร้อมกับพลังที่ไม่มีที่สิ้นสุด

ดูเหมือนว่าเค้าต้องการที่จะฟันฉินเฉิงให้แบะออกเป็นสองส่วน

สีหน้าของฉินเฉิงก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย...