บทที่ 2 ผมสามารถช่วยเธอได้

เมื่อได้ยินเสียงร้องของความเสียใจนั้น ไป๋ฉีก็ตกใจ เขาวิ่งไปตามเสียงนั้น

ใต้ต้นไม้ใหญ่ริมแม่น้ำ มีกลุ่มคนยืนมุงอยู่ เสียงดังมาจากด้านในกลุ่มคน ไป๋ฉีพยายามหาว่าเกิดอะไรขึ้น ?

ถึงแม้ไป๋ฉีจะดูโง่ๆไปหน่อย แต่เป็นคนมีความอยากรู้อยากเห็นเป็นพิเศษ ถ้าเขารู้สึกแปลกใจหรือสงสัยเกี่ยวกับเรื่องอะไร เขาก็จะหาคำตอบอย่างถึงที่สุด

ไป๋ฉีวิ่งเข้าไปราวกับคนโง่ เขายื่นมืออกไปสองข้างเพื่อแหวกฝูงชน ปากก็พูดไปด้วยว่า " พวกคุณหลบไปหน่อย ให้ผมดูหน่อยว่าเกิดอะไรขึ้น ! "

ตัวเขายังมาไม่ถึง แต่กลิ่นเหม็นๆที่อยู่บนร่างกายของเขามาถึงก่อนแล้ว คนพวกนั้นหันหน้ามามองชายหนุ่มที่เนื้อตัวเลอะเทอะเหมือนขอทาน พวกเขามองด้วยสายตาที่เหยียดหยาม ดูถูก ต่างยกมือขึ้นมาโบกแล้วพูดว่า

" ขอทานตัวเหม็น มายุ่งอะไรด้วย ออกไป ! "

" จริงๆเลยเชียว ขอทานนี้โผล่มาจากไหนเนี่ย ทำไมเนื้อตัวถึงได้เหม็นอย่างนี้ ! "

" ที่นี่ไม่มีอะรเกี่ยวกับนาย ถ้าจะมาขอทานก็ไปที่อื่นซะ ! "

เมื่อได้ยินคำตำหนิของทุกคน ไป๋ฉีก็รู้สึกไม่พอใจ เขาทำหน้าบึ้งตึงแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า " ผมไม่ใช่ขอทาน ผมก็แค่จะมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น ! "

เขาไม่ได้สนใจว่าคนอื่นจะพอใจหรือไม่พอใจ มือทั้งสองข้างยังคงวาดไปข้างๆ คนเหล่านั้นถูกเขาแหวกออก

ไป๋ฉีมุดเข้าไปข้างในกลุ่มคนเหมือนปลา เข้าไปแล้วเขาพบว่ามีหญิงสาวนอนอยู่บนพื้น เธอสวมเสื้อยืดสีขาวกางเกงขาสั้น ขาทั้งสองข้าวขาวเรียว เอวคอด ราวกับเป็นสาวสวยที่กำลังนอนหลับอยู่ แค่ได้เห็น ก็ทำให้คนที่ได้เห็นสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนที่ออกมาจากร่างกายของเธอ ราวกับเป็นความบริสุทธิ์ของดอกบัวอย่างไรอย่างนั้น

สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือใบหน้าที่สวยสดงดงาม ราวกับเป็นนางฟ้าบนสวรรค์

น่าเสียดาย ตอนนี้ใบหน้าของเธอขาวซีด เนื้อตัวเพ้าผมเปียกไปทั่วพื้น มองดูแล้ว เธอน่าจะไม่มีลมหายใจแล้ว

ข้างๆผู้หญิงคนนั้นเป็นผู้หญิงวัยกลางคนที่กำลังร้องห่มร้องไห้ เธอสวมชุดที่ขาว สวมแว่นตา ดูเป็นผู้หญิงที่มีความงดงามทางปัญญา

เมื่อเห็นแล้วก็รู้ทันทีว่า ผู้หญิงอายุสี่สิบกว่าๆคนนี้เป็นแม่ของหญิงสาวคนนั้น

" น่าเสียดาย ดอกไม้ของเมืองจงไห่ ต้องมาตายแบบนี้ ! "

" ใช่ ปิดเทอมฤดูหนาวปีที่แล้ว เธอเข้าประกวดเวทีสาวงามและนักร้องสมัครเล่น ยังได้รางวัลที่หนึ่งของเมืองจงไห่อยู่เลย ! "

" เห้อ ชีวิตมันไม่แน่นอนเอาซะเลย อายุยังน้อยอยู่เลยก็ต้องจากไปซะแล้ว แฟนคลับของเธอคงเสียใจน่าดูเลยนะ ! "

" เชี่ย ฟ้าไม่มีตาเลยจริงๆ ถ้าสามารถแลกชีวิตกันได้ ให้เธอกลับมามีชีวิตอีกครั้ง ผมจะยอมตายแทนเธอเลยทันที ! "

......................

จากคำพูดของทุกคนแล้ว ทำให้ไป๋ฉีรู้ว่า ผู้หญิงคนนี้ชื่ออันหรูอี้ เป็นผู้หญิงที่มีความงามได้รับความนิยมในเมืองจงไห่ และอยู่ในอันดับต้นๆ

หรูอันอี้เพิ่งเรียนจบมหาวิทยาลัยปีนี้ วันนี้เธอและเพื่อนๆมาเที่ยวที่สวนสาธารณะไว่ทานและมาเที่ยวที่แม่น้ำชิงซี เธอตกลงไปในน้ำด้วยความไม่ระวัง ในขณะเดียวกัน เพื่อนที่มาเที่ยวกับเธอต่างว่ายน้ำไม่เป็น พวกเขามองดูเธอถูกกระแสน้ำพัดลงไปด้านล่าง

กว่าพวกเขาจะไปแจ้งความ กว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจจะมาถึงใช้เวลาค่อนข้างนาน และกว่าจะเอาตัวของอันหรูอี้ขึ้นมาได้ แต่เธอกลับไม่มีลมหายใจแล้ว

แม่ของอันหรูอี้เป็นหมอในโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง สามีของเธอเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อสองสามปีก่อน ข้างกายเธอมีเพียงลูกสาวคนเดียว เมื่อเห็นว่าลูกสาวไม่สามารถฟื้นขึ้นมาได้แล้ว ผู้เป็นแม่ก็เสียใจจนใจจะขาด ถ้าำม่ใช่เพราะคนที่อยู่ใกล้ๆคอยระวังเอาไว้ เธอก็คงเอาหัวโขกกับหินตามลูกสาวไป

การที่สาวสวยเซ็กซี่ต้องตายจากโลกใบนี้ เป็นเรื่องที่น่าเสียดายมากเลย ?

ไป๋ฉียืนส่ายหน้า ในระหว่างที่เขารู้สึกเสียดายและเสียใจอยู่นั้น จู่ๆในสมองของเหมือนมีแสงแฟลชแวบเข้ามา ต่อมาก็มีข้อความหนึ่งปรากฏขึ้น.............

หลังจากได้อ่านข้อความที่ผ่านเข้ามาในสมองของเขาแล้ว ดวงตาของไป๋ฉีก็เปล่งประกาย เขายิ้มมุมปาก มีรอยยิ้มร้ายๆปรากฏบนใบหน้า และเขาก็พูดออกไปว่า " พรมลิขิต นะ พรมลิขิต โชคดีที่สาวสวยคนนี้ได้เจอกับผม นี่มันเป็นสิ่งที่สวรรค์ได้วางแผนไว้หรือไงกัน ! "

ด้านหลังแม่ของอันหรูอี้ มีผู้ชายสวมเสื้อผ้าแบรนด์เนมทั้งตัว เมื่อเห็นว่าผู้ชายที่กำลังพูดอยู่เหมือนขอทาน เขาก็เดินกลับไปกลับมาและมองมาด้ววยสายตาดูถูกเหยียดหยาม ใบหน้าของเขาเคร่งขรึม เขาพูดด้วยความโกรธว่า " ไอบ้า นายจะพูดเพ้อเจ้ออะไร ! "

ชายหนุ่มคนนั้นดูมีอายุพอๆกันกับอันหรูอี้ ใบหน้าที่ขาวสะอาด แต่จากความชั่วร้ายในดวงตาของเขาแล้ว เขาเป็นผู้ชายที่ใจดำ

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคำพูดไม่พอใจของผู้ชายคนนั้น ไป๋ฉีก็ไม่ได้สนใจอะไร เขาฉีกยิ้มเผยให้เห็นฟันสีขาว แล้วพูดว่า " ถึงแม้คนอื่นๆจะไม่สามารถช่วยเธอได้ แต่ผมสามารถช่วยเธอได้ ! "

สิ้นสุดคำพูดนี้ของเขาแล้ว กลุ่มคนที่มุงดูอยู่ก็หันมามองเขาราวกับเป็นคนบ้า แม่ของเธอเป็นถึงหมอในโรงเรียนมัธยมเมืองจงไห่เลยนะ แม้แต่เธอยังช่วยชีวิตลูกสาวตัวเองไม่ได้ คนขอทานอย่างเขาจะช่วยได้หรอ ? จะพูดโม้ก็ไม่ดูความเป็นจริงบ้างเลย !

ชายหนุ่มคนนั้นมีสีหน้าโกรธและดูถูกเป็นอย่างมาก เขาพูดว่า " ไอขอทานตัวเหม็น ถ้านายยังจะมาก่อความวุ่นวายที่นี่ ฉันจะจัดการนาย ! "