บทที่ 19 บัญชีเลือดต้องชดใช้ด้วยเลือด

ในความคิดของกู่ป้าเทียน การที่ไอโง่ที่มีมันสมองเล็กๆวิ่งเข้ามาในบ้านตระกูลกู่ เป็นการเข้ามารนหาที่ตายโดยไม่ต้องสงสัย เข้าาติดกับดักด้วยตัวเอง เขาไม่จำเป็นต้องรีบร้อนลงมือกับไป๋ฉีในตอนนี้ เขาต้องการฉวยโอกาสนี้ในการหาที่มาที่ไปของคนคนนี้ให้ชัดเจนเสียก่อน

หลังจากได้ฟังคำสังของท่านผู้นำแล้ว สามผู้แข็งแกร่งก็เก็บความอาฆาตของตัวเองลง แล้วกลับไปยืนที่เดิม แต่พวกเขายังคงกำหมัดของพวกเขาอย่างระมัดระวัง สายตาที่จ้องไปที่ไป๋ฉี เผยให้เห็นแววตาของความเกลียดชังที่โหดร้าย

ถ้าแววตานี้สามารถฆ่าคนได้ล่ะก็ ไป๋ฉีที่อยู่ตรงหน้าก็คงถูกฉีกละเอียด

กู่ป้าเทียนมองไป๋ฉีด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอาฆาตพยาบาท แล้วพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า " พ่อหนุ่ม คุณทำร้ายลูกชายของผม ตอนนี้ยังมาฆ่าลูกน้องของผมอีก ที่คุณทำไปทั้งหมด รู้มั้ยว่าผลที่ตามมาภายหลังมาสาหัสมาก ? "

" คุณเองก็รู้ว่าผลที่ตามมาจะเป็นอย่างไร ? " หลังจากที่ไป๋ฉีได้ยินคำพูดของกู่ป้าเทียนแล้ว เขาก็ยิ้มเย็นชา น้ำเสียงเต็มไปด้วยความไม่พอใจ " กู่ป้าเทียน ตอนที่คุณวางแผนฆ่าอันจือเชียน คุณได้คิดถึงผลที่จะตามมาบ้างหรือยัง ? "

หลังจากได้ยินคำพูดของไป๋ฉีแล้ว จู่ๆกู่ป้าเทียนก็ส่ายหน้าแล้วหัวเราะเสียงดัง " ผม กู่ป้าเทียน จะทำการใดในเมืองจงไห่ ไม่จำเป็นต้องคิดถึงผลที่ตามมา เพราะไม่มีใครสามารถทำอะไรผมได้ ! "

อวดดี !

ไม่มีความเกรงกลัว ไม่สนใจผู้ใด !

นี่ก็คือกู่ป้าเทียนของเมืองจงไห่ !

" พูดแบบนี้ แสดงว่าคุณยอมรับอ้อมๆว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของอันจือเชียน คุณอยู่เบื้องหลังแผนทั้งหมดใช่มั้ย ? "

ในระหว่างที่พูด ไป๋ฉีเดินขึ้นไปข้างหน้า คลื่นพลังของความอาฆาตถูกปลดปล่อยออกมา สามผู้แข็งแกร่งทียืนอยู่ด้านหลังของกู่ป้าเทียนมีสีหน้าเปลี่ยนไป พวกเขารีบก้าวขึ้นมาข้างหน้า ปกป้องกู่ป้าดทียนในตำแหน่งที่ใกล้ชิด

ไป๋ฉียังไม่ได้ลงมือ สายตาที่เย็นชาของเขาจับจ้องมาที่กู่ป้าเทียน เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า " ทำไมคุณไม่ตอบคำถามของผม ? "

กล้ามเนื้อบนใบหน้าของกู่ป้าเทียนกระตุก สายตาของความอาฆาตพยาบาทของเขากรอกไปมาบนร่างกายของไป๋ฉี เขาพูดขึ้นว่า " ก่อนที่ผมจะตอบคำถามนี้ของคุณ ผมอยากจะถามคุณว่า ใครเป็นคนสั่งให้คุณมาที่เมืองจงไห่ ใครเป็นคนอยู่เบื้องหลังคุณ ? "

หลังจากได้ยินคำพูดของกู่ป้าเทียนแล้ว ไป๋ฉียิ้มเย็นชาแล้วพูดว่า " ไม่มีใครอยู่เบื้องหลังของผมทั้งนั้น มาที่เมืองจงไห่มีผมคนเดียว ที่ผมมาที่นี่ในวันนี้ ก็เพื่อมาทวงคืนความยุติธรรมให้อันหรูอี้แฟนของผมก็เท่านั้นเอง ! "

" เพ้อเจ้อ หญิงสาวตระกูลอันคนนั้นเป็นแฟนของกู่เฉิงลูกชายของผม เพื่อให้ลูกชายของผมได้เธอมาครอบครอง ผมก็เลยวางแผนฆ่าอันจือเชียนพ่อของเธอ คุณจะทำอะไรผมได้ ? "

จากสีหน้าท่าทางของฝ่ายตรงข้าม กู่ป้าเทียนมองออกว่า ไป๋ฉีที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่ได้พูดโกหก แม้ว่าเขาจะถูกสำนักศิลปะการต่อสู้โบราณส่งมา แต่ก็เป็นเพียงคนธรรมดาที่มีความกล้าหาญเท่านั้น เขาไม่ได้มีมาดหรือมีอำนาจใดใดเลย

สำหรับเด็กหนุ่มแบบนี้ แน่นอนว่ากู่ป้าเทียนไม่ได้สนใจด้วยซ้ำ เขามองไป๋ฉีด้วยสายตาที่เหมือนกับมองคนตาย แล้วพูดขึ้นมาว่า

" พ่อหนุ่ม ฉันจะบอกคุณตรงๆให้นะ ตั้งแต่หญิงสาวตระกูลอันเรียนมัธยมปลาย กู่เฉิงลูกชายของผมก็จีบเธอมาตั้งแต่นั้น หลายครั้งที่ผมส่งคนไปสู่ของต่ออันจือเชียน แต่เขาไม่ได้ไว้หน้าผมเลย ผมก็เลยต้องสั่งให้ตู๋ปี้เกอวางแผนจัดการเขา หลังจากนั้นก็เขียนสัญญาฉบับหนึ่งขึ้นมา แล้วส่งคนไปที่บ้านตระกูลอัน บอกว่าตอนที่อันจือเชียนมีชีวิตอยู่เขาทำธุรกิจแล้วติดหนี้จำนวนหนึ่งอยู่ เนื่องจากการตามทวงหนี้ ทำให้สองแม่ลูกอยู่ในทางตัน ผมก็เลยออกตัวยินยอมที่จะจ่ายหนี้ส่วนนี้ให้กับพวกเขาสองคน และเสนอให้อันหรูอี้เป็นแฟนกับลูกชายของผม ! "

ไป๋ฉีคิดไม่ถึงเลยว่า สาเหตุการตายที่แท้จริงของอันจืเชียนจะเป็นแบบนี้ !

เพื่อลูกชายตัวเองจะได้ครอบครองลูกสาวของคนอื่น คนเป็นพ่อเลือกทำสิ่งที่น่ารังเกียจขนาดนี้

เนื่องจากมีเงินมีอำนาจ แล้วจะทำอะไรบนโลกใบนี้ก็ได้งั้นหรอ ?

" คนที่เลวทรามต่ำช้ามากคนหนึ่ง ! "ตอนที่ไป๋ฉีพูดคำนี้ออกมา สายตาอาฆาตที่ไป๋ฉีปกปิดไว้ก็เผยออกมา " หนี้เลือดก็ต้องชดใช้ด้วยเลือด กู่ป้าเทียน คุณไม่ควรมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ! "

" พ่อหนุ่ม คุณนี่มันอวดดีเหมือนกันนะ ! " ใบหน้าที่เค่งขรึมของกู่ป้าเทียนเผยรอยยิ้มที่ดุร้าย เชาพูดขึ้นมาว่า " คุณคงเป็นคนบ้านนอกที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ผมจะให้ตัวเลือกการตายสามตัวเลือกแก่คุณ หนึ่ง คุณเอาหัวโขกจนตายที่นี่ สอง ยอมให้ลูกน้องของผมฆ่าคุณแต่โดยดี สาม คุณไม่รู้เลยว่าคุณตายได้อย่างไร ! "

" ทั้งสามตัวเลือกนี้ของคุณไม่เหมาะกับผม ! " ไป๋ฉีพูดยิ้มๆ

กู่ป้าเทียนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา " พ่อหนุ่ม งั้นก็ลองดูแล้วกัน ! "

ไป๋ฉีไม่สนใจกู่ป้าเทียน เขาก้าวขึ้นไปข้างหน้าอีกก้าวหนึ่ง ใบหน้าของเงาปีศาจที่ยืนอยู่ข้างๆกู่ป้าเทียนเคร่งขรึมขึ้น เขาปล่อนหมัดไปที่หน้าท้องของไป๋ฉีโดยไม่คาดคิด แต่ไป๋ฉีไม่ขยับตัวเลยแม้แต่น้อย ปล่อยให้หมัดของฝ่ายตรงข้ามกระแทกลงมาที่ตัว

สายตาของกู่ป้าเทียนเปล่งประกาย มีรอยยิ้มที่โหดร้ายบนใบหน้าของเขา เขารู้น้ำหนักหมัดของเงาปีศาจเป็นอย่างดี ในเมืองจงไห่ อย่างน้อยเงาปีศาจก็ติดยี่สิบอันดับแรกของนักต่อสู้มืออาชีพ

ใครจะไปรู้ เงาปีศาจคิดว่าหมัดของเขา จะทำให้ไป๋ฉีเจ็บปวดมาก แต่เขากลับรู้สึกว่าหมัดของเขากระแทกเข้ากับเหล็กหนาที่แข็งแรง แรงกระแทกที่น่ากลัวทำให้แขนของเขาเกือบจะระเบิด นิ้วกระดูกทุกนิ้วทะลุผ่านผิวหนังออกมา เลือดไหลอาบ

ปัง !

ทันใดนั้นเอง แรงสั่นสะเทือนในการปล่อยหมัดของเขาย้อนกลับทำให้ร่างกายของเงาปีศาจลอยออกไป แผ่นหลังของเขากระแทกเข้ากับผนัง หลังจากนั้นก็ตกลงมาที่พื้น เขากระอักเลือดออกมา หลังจากนั้นก็หมดสติและตายไป

นี่....นี่มันเกิดอะไรขึ้น ?

ทั้งๆที่เงาปีศาจเป็นคนปล่อยหมัดออกไป หมัดไปกระทบกับร่างกายของไป๋ฉี ทำไมเด็กหนุ่มคนนี้ไม่เป็นอะไรแม้แต่น้อย แต่กลับเป็นเงาปีศาจที่ลอยออกไป จนหมดสติไป ?

จู่ๆบรรยากาศในห้องรับแขกก็อึมครึม สีหน้าของกู่ป้าเทียนอัดอั้นจนเหมือนมะเขือม่วง เขามองไป๋ฉีด้วยความกลัวและความเกลียดชัง เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ ตกลงเด็กหนุ่มคนนี้มีความสามารถขนาดไหนกัน ?

" มานี่เดี๋ยวนี้ ฆ่าเขาซะ ! " กู่ป้าเทียนเหมือนกับตู๋ปี้เกอ เขาส่งเสียงคำรามออกมา

หลังจากสิ้นสุดน้ำเสียงของเขา ปีศาจขาวและปีศาจดำไป็บุกจู่โจมเข้าหาไป๋ฉีราวกับเสือที่ดุร้าย

ในขณะเดียวกัน มีคนยี่สิบกว่าคนถือทั้งมีดและไม้ที่ยืนอยู่ด้านหลัง ต่างก็วิ่งจู่โจมเข้าไปอย่างอลหม่าน...........