บทที่ 4 ช่วยชีวิต ก็แค่จูบเท่านั้นเอง

จากคำพูดของกู่เฉิง ทำให้ไป๋ฉีรู้ว่า อันหรูอี้เป็นแฟนสาวของเขา แต่ไป๋ฉีไม่ได้สนใจกับความโกรธอย่างบ้าคลั่งของกู่เฉิงเลย

ถึงยังไงฉันรู้สึกถูกใจกับผู้หญิงคนนี้แล้ว ฉันก็จะเอาเธอมาเป็นแฟน !

เมื่อเห็นว่ากู่เฉิงยกแขนและกำลังบุกโจมตีเข้ามา ในตอนนี้เอง เซี่ยปี้เหอก็พูดด้วยความโกรธว่า " กู่เฉิง หยุดเดี่ยวนี้นะ ! "

หลังจากสิ้นเสียงคำพูดของเซี่ยปี้เหอแล้ว กู่เฉิงก็เก็บมือเก็บไม้ทันที และตะคอกใส่เธอด้วยความอับอายว่า " คุณน้าเซี่ยครับ คุณน้าเชื่อคำพูดไอปัญญาอ่อนนี่จริงๆหรอครับ ? คุณน้าดูสีหน้าท่าทางความสกปรกของเขาสิครับ ลงดมกลิ่นตัวเหม็นๆของเขา ไม่รู้ไปนอนในเล้าหมูที่ไหนมา ! ถ้าเขาสามารถช่วยชีวิตหรูอี้ได้จริงๆ ผมจะคลานแล้วส่งเสียงเห่าเหมือนหมารอบเมืองจงไห่สามรอบ "

แต่เซี่ยปี้เหอไมได้ฟังคำพูดของกู่เฉิงเลย เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า " ไม่ว่าเขาจะมาจากที่ไหน เพื่อลูกสาวของน้า น้าจะลองดู ! "

" ได้ ได้ ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นผมไปแล้ว ยังไงก็เป็นแค่ศพ ก็แล้วแต่คุณน้าจะทำเลย ผมจะอยู่ที่นี่ไปทำไมอีก ! " กู่เฉิงพูดด้วยความโกรธ พูดจบ เขาก็เดินไปขึ้นรถBMW X5ที่จอดอยู่ สตาร์ทรถแล้วขับออกไป

ภายในรถ มีบอดี้การ์ดสองคนของกู่เฉิงนั่งอยู่ หนึ่งในนั้นพูดขึ้นว่า " คุณชายครับ คุณชายจะทิ้งคุณหนูอันโดยไม่สนใจไว้แบบนี้หรอครับ ? "

กู่เฉิงพูดด้วยใบหน้าแน่นิ่งและน้ำเสียงเย็นชาว่า " หึ่ย เธอก็แค่คนตายไปแล้ว บนโลกใบนี้มีผู้หญิงสวยมากมายไม่ได้มีแค่เธอคนเดียวซักหน่อย แล้วฉันจะชอบเธอไปทำไมอีก ? อีกอย่าง ในเมื่อเซี่ยปี้เหอเชื่อในคำพูดของไอปัญญาอ่อนนั้น ไม่ได้สนใจฉันเลย แล้วฉันจะอยู่ต่อไปทำไมกัน ! "

" ถ้าไอปัญญาอ่อนนั้นสามารถช่วยชีวิตคุณอันได้จริงๆจะทำอย่างไรครับ ? " บอดี้การณ์ดอีกคนถามขึ้นมา

กู่เฉิงใช้ฝ่ามือตบไปที่หน้าของบอดี้การ์ด แล้วพูดตำหนิว่า " แม่งเอ้ย พวหนายก็ปัญญาอ่อนด้วยหรือไง กว่าจะเอาตัวหรูอี้ขึ้นจากน้ำได้ ผ่านไปกี่ชั่วโมงแล้ว ต่อให้เป็นเทพบนท้องฟ้าก็เกรงว่าจะไม่มีใครสามารถช่วยเธอได้อีกแล้ว ! "

" ก็จริงนะครับ เซี่ยปี้เหอบ้าไปแล้วหรือเปล่า ถึงได้ไปเชื่อคำพูดของไอปัญญาอ่อนนั่น ! " บอดี้การ์ดพูดขึ้น

แววตาของกู่เฉิงแฝงด้วยความร้ายกาจ เขาพูดขึ้นมาว่า " ตอนที่อันหรูอี้มีชีวิตอยู่ เธอเป็นคนของฉัน ตายไปก็เป็นผีของฉัน ฉันสั่งให้รุ่นน้องอยู่ที่นั่นก่อน ถ้าไอปัญญาอ่อนนั่นกล้าดี ฉันจะทำให้เขามีชีวิตอยู่ไม่ถึงวันพรุ่งนี้ หึ่ย จะเมื่อไหร่ตอนไหน ยังไงตระกูลกู่ของฉันก็ยิ่งใหญ่กว่าทุกคนในเมืองจงไห่ ! "

บอดี้การ์ดทั้งสองต่างก็เห็นด้วย " ใช่ครับ คุณชายเป็นใคร ไอปัญยาอ่อนนั้นจะมาดูถูกเหยียดหยามได้ยังไง ! "

เมื่อได้ยินคำพูดของบอดี้การ์ดทั้งสองคนแล้ว กู่เฉิงก็ยิ้มร้ายๆ

" คุณชายครับ พวกเราจะไปที่ไหนกันครับ ? " บอกดี้การ์ดคนหนึ่งถามขึ้นมา

กู่เฉิงอ้าแขนทั้งสองข้างออก เขาบิดขี้เกียจแล้วพูดออกมาว่า " อืม เมื่อกี้เหนื่อยแทบตาย ไปที่เดิมแล้วกัน เรียกสาวๆมาซักสองคน ไปดื่มเหล้ากัน ผ่อนคลายซักหน่อย ! "

.................

" คุณไป๋คะ คุณช่วยชีวิตลูกสาวของฉันได้จริงๆหรอคะ ? "

ในตอนนี้ เซี่ยปี้เหอยังคงไม่วางใจ เธอยังคงถามไป๋ฉีอยู่

ไป๋ฉีตอบว่า " ผมยังคงยืนยันคำเดิม ขอแค่คุณตอบตกลงยอมให้เธอเป็นแฟนกับผม ผมช่วยเธอได้อย่างแน่นอน ! "

เซี่ยปี้เหอกัดริมฝีปาก เธอพยักหน้าอย่างไม่มีทางเลือกแล้วพูดว่า " ค่ะ ขอแค่คุณสามารถช่วยให้ลูกสาวของฉันกลับมามีชีวิตได้ จะเงื่อนไจอะไรฉันก็ตกลงทั้งนั้น ! "

ที่จริง ด้วยประสบการณ์ในการเป็นหมอในโรงเรียนมัธยมของเซี่ยปี้เหอแล้ว เธอรู้ดีว่าไม่ว่าอย่างไรก็ไม่สามารถช่วยลูกสาวของเธอได้อีกแล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไม ด้วยแววตาที่สดใสชัดเจนของไป๋ฉี ทำให้เธอรู้สึกมีความหวังต่อปาฏิหารย์

พวกกลุ่มคนที่ล้อมมุงดูอยู่เองก็เกิดความแปลกใจ คนที่ดูเหมือนปัญญาอ่อนที่ไม่รู้ว่าโผล่มาจากที่ไหนคนนี้ ทำไมถึงได้มีความมั่นใจว่าตัวเองสามารถช่วยอันหรูอี้ได้นะ ?

เขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร เป็นเทพ เป็นพระเจ้างั้นหรอ ?

แต่คนที่มุงดูอยนู่ก็อยากจะรู้ว่ามีปาฏิหารณ์เกิดขึ้นจริงมั้ย ถ้าอันหรูอี้มีชีวิตขึ้นมาได้จริงๆ เซี่ยปี้เหอจะทำตามข้อตกลงหรือเปล่า ยอมให้ลูกสาวของเธอเป็นแฟนกับคนขอทานแบบนี้

สาวสวยที่มีชื่อเสียงในเมืองจงไห่ ถ้าเป็นแฟนกับขอทานจริงๆ น่าจะเป็นข่าวที่ดังน่าดู

ถึงตอนนั้น เกรงว่าหน้าตาของตระกูลกู่ คงจะเสียหน้าในเมืองจงไห่น่าดูสินะ ?

ในระหว่างที่คนอื่นๆกำลังคิดโน่นคิดนี่อยู่นั้น ไป๋ฉีก็เดินไปข้างๆของอันหรูอี้ เขามองผู้หญิงที่นอนอยู่บนพื้นราวกับสาวสวยที่นอนหลับอยู่ เขาใจเต้นแรงมาก เขากลืนน้ำลายและคิดในใจ โชคดีมากเลยที่เขามีโอกาสได้พบเจอกับสาวสวยอย่างนี้ ไม่งั้นถ้าปล่อยให้เธอจากโลกนี้ไป มันเป็นเรื่องที่น่าเสียดายมากจริงๆ !

โดยเฉพาะความอรชรของรูปร่างที่งดงาม ขายาวเรียวสวยทั้งสองข้างของเธอ ดั่งเช่นดอกไม้สดที่ละเอียดอ่อน แล้วจะปล่อยให้เธอตายไปง่ายๆแบบนี้หน่ะหรอ ?

ในตอนนี้ เมื่อเซี่ยปี้เหอเห็นไป๋ฉีมองเรือนร่างของลูกสาวตัวเองไปมา เธอรู้สึกโกรธขึ้นในใจ ลูกสาวที่เธอรักและมีค่าดั่งหยก เคยปล่อยให้ผู้ชายมาเหยียดหยามแบบนี้เมื่อไหร่กัน

เซี่ยป๊้เหอพยายามเก็บความไม่พอใจไว้ในใจ เธอถามด้วยความระมัดระวังว่า " คุณไป๋คะ คุณจะ่วยลูกสาวของฉันด้วยวิธีไหน ? "

" ง่ายมาก ก็แค่จูบเท่านั้นเอง " ไป๋ฉีพูดยิ้มๆ " ผมเคยพูดแล้วว่า ถ้าเอาตัวลูกสาวของคุณขึ้นมาจากน้ำได้เร็วกว่านี้ซักสองสามชั่วโมง แบบนั่นช่วยให้เธอกลับมามีชีวิตได้อย่างแน่นอน ตอนนี้ผมจำเป็นต้องใช้วิธีการจูบ เพื่อให้เธอกลับมาเป็นเหมือนเดิม เหมือนเมื่อหลายชั่วโมงก่อน ! "

อะไรนะ ไป๋ฉีจะใช้วิธีจูบในการช่วยชีวิตลูกสาวของตน ?