บทที่ 20 ดาวตำรวจหญิงในห้องแห่งความลับ

กู่ป้าเทียนฉวยโอกาสในระหว่างที่ทุกคนในห้องรับแขกกำลังอลหม่าน รีบวิ่งไปยังหลังบ้าน

อาคารหลังบ้านต่างหากที่เป็นที่อยู่อาศัยของตระกูลกู่ ในตอนนี้ คุณนายหลินเย่หรงกำลังวิ่งออกมาจากในบ้านพร้อมคนอื่นๆอีกสามสี่คน เมื่อพบเข้ากับกู่ป้าเทียนก็เลยรีบถามขึ้นว่า " ป้าเทียน เกิดอะไรขึ้นที่ห้องโถงด้านหน้า ทำไมถึงได้มีเสียงโหวกเหวกโวยวาย ? "

" ภรรยา คุณรีบพาอออกไปจากที่นี่ ไปหาที่ซ่อนตัวก่อน ! " กู่ป้าเทียนเช็ดเหงื่อบนใบหน้าแล้วพูดขึ้น

หลินเย่หรงถามขึ้นว่า " ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ! "

ใบหน้าที่อเศร้าหมองของกู่ป้าเทียนกลายเป็นสีหน้าแห่งความโกรธ เขาพูดว่า " คนที่ทำร้ายร่างกายลูกเฉิงเอ๋อร์จนได้รับบาดเจ็บ ตอนนี้เขามาอาละวาดถึงบ้านแล้ว ใคจะไปรู้ว่าเขามีฝีมือที่ยอดเยี่ยมมาก คุณและเฉิงเอ๋อร์รีบหนีไปก่อน ! "

" หา เขากล้าบุกมาถึงบ้านตระกูลกู่ของเราเลยหรอ ? ป้าเทียน ถ้าคุรยังเป็นพ่อของเฉิงเอ๋อร์ล่ะก็ คุณต้องฆ่าเขาให้ได้ ฉีกเนื้อเขาเป็นชิ้นๆ แก้แค้นแทนลูกเฉิงเอ๋อร์ของเรา ! " หลินเย่หรงพูดขึ้น

กู่ป้าเทียนพูดด้วยความรำคาญว่า " เรื่องนี้คุณไม่ต้องเป็นกังวล คุณรีบพาเฉิงเอ๋อร์ไปจากที่นี่ซะ ไป๋ฉีคนนั้นเขามาเหยียบบ้านเราแล้ว ผมไม่มีทางปล่อยให้เขามีชีวิตกลับไปแน่นอน ! "

..................ง

ในห้องโถง ณ ตอนนี้ ไป๋ฉีถูกล้อมไปด้วยลูกน้องของตระกูลกู่

ทันใดนั้น สีหน้าของไป๋ฉีก็กลายเป็นเย็นชาขึ้นมาทันที ดวงตาสีขาวดำที่ชัดเจนมีความอาฆาตแฝงอยู่ ดวงตาคู่นั้นกวาดสายตาไปรอบๆเหมือนสายฟ้า " พวกนายรนหาที่ตาย ? "

น้ำเสียงแสดงถึงความมีอำนาจและดุดัน

สิ้นสุดคำพูด มีแรงอาฆาตที่น่ากลัวระเบิดออกมา เหมือนคลื่นยักษ์ขนาดใหญ่ ออกมาจากร่างกายของไป๋ฉีแผ่กระจายไปรอบๆ

ฟิ้ว !

ตอนที่ปีศาจขาวบุกขึ้นมาข้างหน้า ไป๋ฉีออกแรงที่เท้า ร่างกายของเขาทะยานขึ้นด้านบน เท้าด้านซ้ายเหยียบอยู่บนหัวไหล่ของปีศาจขาว เท้าด้านขวากวาดออกไป และเตะเข้าไปที่หน้าของเขา ปีศาจขาวส่งเสียงร้อง ใบหน้าของเขาแตกบวมแดง เลือดไหลอาบแก้ม มองหน้าตาไม่ชัดเจน แม้แต่ร่างกายของเขายังถอยออกไปไกลเป็นสิบเมตรแล้วล้มลงไปบนพื้น

ร่างกายของไป๋ฉีหมุนแล้วลงสู่พื้น เขายกขาขึ้นมาเตะ เตะเข้าไปที่เป้ากางเกงของปีศาจดำ จู่ๆปีศาจดำก็ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด มือทั้งสองข้างจับที่เป้ากางเกง เขาโน้มตัวลงด้วยความเจ็บปวด ท่าทางของเขาดูน่าเกลียดมาก

ส่วนใบหน้าและเป้ากางเกงของคน เป็นส่วนที่เปราะบางที่สุด การลงมือของไป๋ฉีรุนแรงมาก ทั้งยังรวดเร็วมากอีกด้วย ทำให้ยากที่จะตั้งมือรับได้ทัน เพียงแค่สองท่านี้เขาสามารถเอาชนะสองผู้แข็งแกร่งของกู่ป้าเทียนได้แล้ว ส่วนลูกน้องคนอื่นๆของเขา ไป๋ฉีไม่ได้ใส่ใจเลยด้วยซ้ำ

ไป๋ฉียื่นมือไปแย่งแท่งเหล็กในมือเขามา ไป๋ฉีกวาดแท่งเหล็กออกไป คนห้าหกคนถูกกวาดจนลอยออกไป เมื่อเห็นความโหดร้ายของคนที่อยู่ตรงหน้า คนอื่นๆต่างก็ตกใจกลัว ต่างพาตัวยืนตัวแข็งทื่ออยู่ข้างๆ ไม่กล้าเดินเข้ามา

ในตอนนี้ กู่ป้าเทียนเดินเข้ามา เมื่อเห็นภาพเหตุการณ์ที่น่ากลัวนี้ เขาก็ตกใจขึ้นมาทันที เขาคิดไม่ถึงเลยว่าไป๋ฉีจะโหดร้ายขนาดนี้ ลูกน้องของเขาถูกเขาทำร้ายลงไปนอนร้องอยู่บนพื้น น่าเวนายิ่งนัก

กู่ป้าเทียนตกใจจนส่งเสียงร้องออกมา เขารีบวิ่งหนีไป ไป๋ฉีตาไว เขารีบทิ้งแท่งเหล็กที่อยู่ในมือ แล้วรีบวิ่งตามไป เพี้ย เขาง้างฝ่ามือตบเข้าไปที่หน้าของกู่ป้าเทียน

ฝ่ามือนี้ทำเอากู่ป้าเทียนถึงกับมึน เขายืนหมุนอยู่ที่เดิมหลายรอบแล้งลงไปกองกับพื้น

" กู่ป้าเทียน คุณทำให้พ่อแฟนผมต้องตาย วันนี้ผมจะทำให้คุณรู้ว่าผลที่ตามมามันร้ายแรงขนาดไหน ! " สิ้นเสียงคำพูดของไป๋ฉี กู่ป้าเทียนที่ถูกดึงตัวขึ้นมาก็ถูกตบไปอีกหลายครั้ง เสียงฝ่ามือกระทบไปหน้า เพี้ย เพี้ย เพี้ย เสียงดังชัดเจนเป็นพิเศษ

ใบหน้าของกู่ป้าเทียนบวมแดงอย่างรวดเร็ว ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำมูก น้ำตาและเลือด มีฟันหลุดออกมาจากปากหลายซี่

ปัง !

ไป๋ฉีกำลังตบอย่างมีความสุข จู่ๆหัวของเขาก็กระแทกเข้ากับแท่งเหล็ก

เขายื่นมือไปลูบที่หัว หัวของเขาบวมปูดขึ้นมาเป็นไข่ไก่ ไป๋ฉีหันหน้ากลับไปมอง พบว่ามือทั้งสองข้างของปีศาจดำกำลังถือแท่งเหล็กใหญ่ขนาดข้อมือและมีความยาวสามเมตรยืนอยู่ตรงหน้าของเขา

" แม่งเอ้ย นายกล้าเล่นลับหลังฉัน ? " สายตาที่เย็นชาของไป๋ฉีปกคลุมไปทั่วร่างกายของปีศาจดำ

ทันใดนั้นเอง เหมือนปีศาจดำตกลงไปในหลุมน้ำแข็ง หัวใจของเขาเย็นวาบ แม่ง นี่...นี่มันเกิดอะไรขึ้น ถ้าเป็นคนทั่วไป ถูกแท่งเหล็กตีหัวขนาดนี้ หัวต้องแตกไปนานแล้ว

แต่ทำไมหัวของเด็กหนุ่มคนนี้ถึงได้แข็งแรงเหมือนเหล็ก เขาไม่เป็นอะไรเลย ?

ในระหว่างที่ปีศาจดำกำลังตกตะลึงอยู่นั้น ไป๋ฉีเดินเข้าไป แล้วปล่อยหมัดไปที่หน้าอกของเขา ร่างกายของเขาลอยออกไป และตกลงไปกระแทกบนพื้นหมดสติไป

ถึงตอนนี้ กู่ป้าเทียนเข้าใจแล้วว่าอะไรที่เรียกว่ายอดมนุษย์ เขาตกใจหันหลังวิ่ง วิ่งเร็วกว่ากระต่ายเสียอีก ไป๋ฉีวิ่งตามหลังกู่ป้าเทียนไป

กู่ป้าเทียนวิ่งไปยังตึกหลังบ้าน เขาวิ่งเข้าไปในห้องหินที่อยู่ข้างๆ ไป๋ฉีเองก็วิ่งตามเข้าไปเช่นเดียวกัน ใครจะไปรู้ว่าตอนนี้ กู่ป้าเทียนจะยื่นมือออกมาตบที่ผนัง มีเสียงดังเกิดขึ้น พื้นหินแยกออกจากกันเป็นสองด้าน ไป๋ฉีเหยียบความว่างเปล่า เขาตกลงไปข้างล่าง

ในช่วงที่ร่างกายของไป๋ฉีตกลงไปอย่างรวดเร็วนั้น เสียงหัวเราะที่ดุร้ายของกู่ป้าเทียนก็ดังขึ้น " ไป๋ฉือ จะมาสู้กับคนอย่างกู่ป้าเทียน คุณมันโง่เกินไป รอรับความตายได้เลย ! "

ปัง !

พื้นหินที่อยู่เหนือหัวกลับมาติดกันอีกครั้ง

ไป๋ฉีตกลงไปในห้องแห่งความลับ ร่างกายของเขาตกลงไปสู่พื้นได้ไม่นาน จู่ๆก็ได้ยินเสียงผู้หญิงดังมาจากที่มืดมิด " เร็ว มาช่วยฉัน ! "

น้ำเสียงดุดัน แต่เวียงไพเราะราวกับเสียงนก

อะไรกัน หรือว่าในห้องแห่งความลับแห่งนี้ขังผู้หญิงไว้ ?

มองไปตามเสียง แววตาของไป๋ฉีเปล่งประกาย ภายในห้องแห่งความลับที่มืดมิด ไป๋ฉีมองเห็นสาวสวยคนหนึ่ง มือทั้งสองข้างถูกมัดไว้กับเสาไม้ อีกทั้งขาทั้งสองข้างยังถูกมัดไว้กับแท่งไม้ที่พาดแนวนอนอยู่บนพื้น

ที่สำคัญก็คือ เธอไม่ได้เป็นผู้หญิงธรรมดา เธอคือตำรวจหญิง อีกทั้งยังเป็นดาวตำรวจหญิงอีกด้วย

ความสูงประมาณร้อยหกสิบห้าเซ็นติเมตร สวมเครื่องแบบตำรวจที่กระชับร่างกาย ทำให้เห็นรูปร่างที่งดงามของเธออย่างชัดเจน ส่วนที่ควรเว้าก็เว้า ส่วนที่ควรโค้งก็โค้ง ส่วนที่ควรงอนก็งอน สัดส่วนสมบูรณ์แบบมากๆ เต็มไปด้วยความเซ็กซี่และความมีเสน่ห์

โดยเฉพาะใบหน้าของเธอ ราวกับสวรรค์สร้าง ทำให้คนที่ได้เห็น ไม่มีวันลืมลง

แม่งเอ้ย กู่ป้าเทียนไม่มีความกล้าเอาซะเลย แม้แต่ตำรวจหญิงทำไมต้องจับมาขังไว้ในห้องแห่งความลับใต้ดินด้วย ?