บทที่ 5 แค่จูบเดียว เป็นพยานของความอัศจรรย์

ตอนที่ได้ยินว่าไป๋ฉีจะใช้วิธีการจูบในการช่วยลูกสาวของตน เซี่ยปี้เหอแทบจะระเบิดออกมา เธอรู้สึกเสียดายที่ไม่ฟังคำพูดของกู่เฉิง ทำไมถึงไปเชื่อคำพูดของคนปัญญาอ่อนนี่ได้

ในประวัติศาสตร์การแพทย์โบราณและสมัยใหม่ เซี่ยปี้เหอไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่า การจูบจะสามารถช่วยรักษาชีวิตคนไว้ได้

หรือว่าเขาต้องการฉวยโอกาสนี้ในการแต๊ะอั๋งลูกสาวเธอจริงๆ ?

อีกอย่าง ลูกสาวของตนเคยโดนผู้ช่ยมาจูบง่ายๆแบบนี้ได้ที่ไหนกัน ?

เซี่ยปี้เหอพยายามควบคุมความโกรธในใจ เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า " คุณไป๋คะ การที่คุณมาล้อเล่นแบบนี้ในตอนนี้ดูจะไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่นะคะ ? "

" คุณน้าเซี่ยครับ ที่ผมพูด ผมไม่ได้ล้อเลบ่นนะครับ ! "

ไป๋ฉีรู้ดีว่าเธอเข้าใจตัวเขาผิดแล้ว เขายิ้มตาหรี่แล้วพูดว่า " จะเชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่คุณ แต่ผมจริงจัง จะว่าไปแล้ว นี่เป็นเรื่องใหญ่ ถึงตอนนี้ ผมจะเอาชีวิตแฟนของผมมาล้อเล่นได้อย่างไรกัน ? "

พูดถูก จะว่าไปแล้วก็ดูเหมือนเขาพูดถูก เธอยังไม่ทันกลับมามีชีวิตเลย แต่เขากลับมองอันหรูอี้เป็นแฟนของเขาแล้ว

แต่ในความคิดของพวกคนที่มุงดูอยู่ ต่างคิดว่าคนปัญญาอ่อนคนนี้อยากมีแฟนจนเป็นบ้าไปแล้ว

ใครจะไปรู้ ในตอนนี้เอง ภาพที่ปรากฏขึ้นตรงหน้าของพวกเขา ต้องทำให้พวกเขาต้องตกตะลึง

พวกเขาเห็นไป๋ฉีโน้มตัวลงไป แล้วกดริมฝีปากของตัวเองลงบนริมฝีปากของอันหรูอี้ ในตอนที่ริมฝีปากทั้งสองประกบกัน จู่ๆก็มีแสงสีแดงแว็บขึ้นมา ร่างกายทั้งหมดของอันหรูอี้ถูกปกคลุมด้วยสีแดงแปลกๆ

ตามด้วยจังหวะการจูบของไป๋ฉี ทำให้แสงสีแดงนั้นส่งแสงระยิบระยับบนร่างกายของอันหรูอี้ไม่หยุด ใบหน้าที่ซีดอมม่วงของเธอเริ่มมีเลือดฝาดสีแดง

เชี่ย นี่ตาลายไปรึเปล่า แค่จูบแต่เป็นจูบที่มีแสงสีอดง ?

ในตอนนี้เอง ไป๋ฉีกำลังจูบสาวสวยอย่างตั้งใจ ใบหน้าแดงก่ำ มีเหงื่อเม็ดใหญ่อยู่ที่หน้าผาก เสื้อผ้าที่ถูกแสงแดดแผดเผาจนแห้ง กลัยมาเปียกชุ่มอย่างรวดเร็ว

ทุกคนต่างดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้าด้วยความเงียบ

เห้อ........................

ในตอนนี้เอง ไป๋ฉีดึงตัวเองขึ้นมา แล้วเขาก็ถอนหายใจออกยาวๆ ส่วนแสงสีแดงที่ปกคลุมอยู่บนร่างกายของอันหรูอี้ก็หายไปทันที ต่อมา ไป๋ฉีก็เอาฝ่ามือกดลงไปบนหน้าอกของอันหรูอี้ เขากดลงไปเบาๆ

ขนตางอนยาวของอันหรูอี้จู่ๆก็ขยับเล็กน้อย ต่อมา อันหรูอี้ก็สำลักน้ำออกมา

" พระเจ้า อันหรูอี้ฟื้นแล้ว ............." มีคนส่งเสียงพูดด้วยความตกใจ

ในตอนนี้เอง อันหรูอี้ค่อยๆลืมตาขึ้น เมื่อเธอเห็นแม่ของเธอกำลังโน้มตัวต่อหน้าของเธอ เธอก็ลุกขึ้นนั่ง และส่งเสียงเรียกด้วยความตื่นเต้น " แม่คะ............."

เชี่ย มันช่างน่าอัศจรรย์จริงๆ สาวสวยคนนี้ถูกคนปัญยาอ่อนช่วยชีวิตได้จริงๆ !

แค่จูบเดียว เป็นพยานของความอัศจรรย์ !

" ไอ่หยา ลูกสาวของแม่ ! " เซี่ยปี้เหอที่ได้สติคืนมา รีบคว้าตัวลูกสาวเข้ามากอดไว้ แล้วส่งเสียงร้องเสียงดัง

ไม่ว่าอย่างไรเซี่ยปี้เหอก็คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าไป๋ฉีจะสามารถช่วยชีวิตลูกสาวของตนได้จริงๆ !

ดูเหมือนเซี่ยปี้เหอจะตระหนักอะไรขึ้นมาได้บางอย่าง เธอผละตัวออกจากลูกสาว แล้วชี้ไปที่ไป๋ฉีพร้อมพูดว่า " หรูอี้ ลูกรีบขอบคุณผู้มีพระคุณของลูกสิ ! "

ตอนที่อันหรูอี้หันไปมองไป๋ฉี เธอก็ต้องตกใจ ผู้ชายที่ดูเหมือนขอทานช่วยชีวิตเธอไว้ ?

ไป๋ฉีหันไปยิ้มกับอันหรูอี้แล้วพูดว่า " สาวสวยหรูอี้ โชคดีที่คุณเป็นแฟนของผม การช่วยชีวิตของคุณเป็นสิ่งที่ผมควรทำ คุณไม่ต้องขอบคุณผมหรอก ! "

หลังจากได้ยินคำพูดของไป๋ฉีแล้ว สีหน้าของอันหรูอี้ก็มีความประหลาดใจและตกใจ เขาพูดอะไร ฉันเป็นแฟนของเขา ?

ฉันเป็น.... เป็นแฟนของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ?

" หรูอี้ เอ่อ....เอ่อ คือ ......" เซี่ยปี้เหอพูดติดๆขัดๆ เธอยิ้มด้วยความอาย ในตอนนี้ เธอไม่รู้ว่าจะอธิบายกับลูกสาวอย่างไรดี

หนึ่งในกลุ่มคนที่มุงดู มีคนพูดยิ้มๆว่า " สาวสวย แม่ของเธอสัญญาไว้แล้วว่า ถ้าเขาสามารถช่วยชีวิตเธอได้ จะยอมใ้เขาเป็นแฟนกับเธอ ! "

" ใช่ๆ เด็กหนุ่มคนนี้เป็นคนช่วยชีวิตของเธอไว้ เกิดเป็นคนไม่สามารถอยู่ได้โดยปราศจากความเชื่อนะ ! " อีกคนหนึ่งพูดขึ้นมา

ในสายตาของคนอื่น ผู้หญิงที่งดงามอย่างอันหรูอี้ ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีทางเป็นแฟนกับผู้ชายที่ดูปัญยาอ่อนแบบนี้ได้หรอก การที่พวกเขาพูดขึ้นมาแบบนั้น ก็เพราะอยากจะเห็นว่าเธอจะจัดการอย่างไร

ในสายตาของพวกเขา หลังจากนี้ต้องมีเรื่องน่าสนุกให้ดูอย่างแน่นอน

แต่ในตอนนี้ อันหรูอี้กวาดสายตาไปยังผู้คนที่ยืนอยู่รอบๆ จู่ๆเธอก็ถามแม่ของเธอว่า " แปลกจัง กู่เฉิงหล่ะคะ ? หนูจำได้ว่าตอนมาเที่ยว เขาอยู่เป็เืพื่อนหนู แล้วเขาไปไหนแล้วคะ ? "

..........................

และในขณะนี้ ในอ้อมกอดของกู่เฉิงมีผู้หญิงอยู่สองคน เากำลังดื่มเหล้าอยู่กับเพื่อนๆในห้องส่วนตัว กำลังดื่มกินอย่างสนุกสนาน

หลังจากที่ดื่มเหล้าไปสามสี่แก้ว จู่ๆผู้หญิงที่อยู่ในห้องอกของเขาคนหนึ่งก็พูดขึ้นมาว่า " พี่กู่คะ ได้ยินมาว่าเทพธิดาสุดสวยในใจของพี่ตกน้ำตาย ทำไมฉันไม่เห็นพี่จะเสียใจเลยคะ ! "

" น้องสาว ดื่มเหล้าไปแค่นิดเดียวสมองก็เบลอแล้วหรอ เธอรู้มั้ยว่าเธอกำลังพูดเพ้อเจ้ออะไรอยู่ ? เธอมองไม่ออกหรือยังไง ที่พี่กู่มาดื่มในวันนี้ก็เพื่อปลดลปล่อยความเศร้า การที่คุณหรูอี้ตายไป พี่กู่ของพวกเราจะไม่เสียใจได้อย่างไร ? " ชายหนุ่มที่ใบหน้ามีรอยแผลเป็นที่นั่งอยู้ข้างๆพูดขกับผู้หญิงคนนั้น

หลังจากได้ยินคำพูดของชายที่ใบหน้ามีแผลเป็นแล้ว กู่เฉิงก็หัวเราะ แล้วจ้องหน้าชายหน้าแผลเป็นพร้อมพูดว่า " ฉันจะบอกนายให้นะ ทำไมฉันต้องเสียใจด้วย ? "

" นี่............" หน้าแผลเป็นตกตะลึงทันที

กู่เฉิงพูดต่อว่า " คนตายฟื้นขึ้นมาไม่ได้อีกแล้ว ในเมื่ออันหรูอี้ไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้แล้ว สำหรับคนที่มีชีวิตอยู่จำเป็นต้องมีชีวิตต่อไป ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ต้องมาเสียใจให้กับคนที่ตายจากไปแล้ว ? "

" ใช่ๆๆๆ พี่กู่เป็นคนปล่อยวางได้ มา ทุกคน พวกเรามาชนแก้วให้กับการเปิดใจของพี่กู่กัน ชนแก้ว ! "

หลังจากชนแก้วแล้ว กู่เฉิงก็เงยหน้าขึ้นดิ่มเหล้าจนหมดแก้ว

หลังจากวางแก้วลง โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

กู่เฉิงหยิบโทรศัพท์ออกมา รุ่นน้องที่เขาให้รอดูสถานการรณ์ที่สวนสาธารณะก็โทรมา

หลังจากกดรับสาย กู่เฉิงก็ได้ยินเสียงที่เร่งรีบลอดสายมา " พี่กู่ครับ เอ่อ....เอ่อ ไอคนปัญญาอ่อนคนนั้นช่วยชีวิตคุณอันได้แล้วครับ ! "