บทที่ 116 แมวบ้าคลั่ง

หมิงไท่เฟยยิ้มเล็กน้อย รับลูกประคำมา ถือไว้ในพระหัตถ์และทรงทอดพระเนตร "เด็กดี เม็ดกลมงามยิ่งนัก ดี ดี"

หลี่ฝูยีเห็นแล้ว ยืนขึ้นพูดว่ารอยยิ้มว่า "หยวนเป่าของไท่เฟยเหนียงเหนียงหายไปใช่หรือไม่เพคะ...