บทที่ 258 กลลวงวังหลวงไร้ผู้คน

จิ้งอ๋องมองหยุนชางอย่างรู้ทัน "เจ้าคงจะใส่ยาลงไปให้นางใช่หรือไม่?"

หยุนชางเลิกคิ้ว "ก็แหงน่ะสิเพคะ หากไม่ใช่คนเฝ้าประตูของจวนมหาเสนาบดีหละหลวม หม่อมฉันเองก็ขี้เกียจหาวิธีให้กับนางเพคะ...