บทที่ 229 อภิเษกสมรส (๑)

เมื่อฮวากั๋วกงได้ยินคำพูดดังกล่าว ก็รู้สึกว่าคำพูดนี้ดังสนั่นใส่หูตนอย่างมาก และทุกคำก็แทงเข้าที่หัวใจอย่างแรง ฮวากั๋วกงกำหมัดไว้แน่นและยืนขึ้นพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่หลังจากนั้นเขาก็ทรุดตัวลงบนเก้าอี้มีรอยยิ้มที่ขมขื่นอยู่บนใบหน้า...