บทที่ 300 กินน้ำส้มสายชู

แม้ว่าสงคราวจะยังไม่รุกรานมายังเมืองคังหยางนั้น ทว่าภายในตัวเมืองกลับเงียบเหงากว่าตอนที่หยุนชางมาถึงใหม่ ๆ เสียอีก. ยังมีชาวบ้านไม่น้อยเลยที่กำลังเตรียมตัวเก็บของเพื่อลี้ภัยไปยังเมืองอื่น...