บทที่ 707 ร่วมมือกับฮองเฮา (๒)

เมื่อฮองเฮาได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะ เสียงหัวเราะนั้นมีทั้งความยินดีระคนเสียดสี "พระชายารุ่ยอ๋องไม่จำเป็นต้องแสร้งอ่อนแอหรือแสร้งโง่เขลาต่อหน้าข้า ข้ารู้ดีว่าก่อนหน้านี้ที่คังหยางเจ้าเคยตีทัพของแคว้นเซี่ยจนแตกกระจาย...