บทที่ 155 บุตรีราชครูแห่งแคว้นเย้หลาง

หยุนชางเหม่อลอยเล็กน้อย นึกไปถึงความรักลึกซึ้งของฮองเฮาในวันนั้นเข้ามาในความคิดของนางทีละเล็กทีละน้อย ดวงตาของนางค่อยๆ เย็นเยียบลง เมื่อเทียบกับเมื่อก่อนแล้วฮองเฮาสงบลงมาก...