บทที่ 142 หน้าด้านชั้นหนึ่ง

"เฮ้ เถ้าแก่หวัง นี่เพิ่งเจ็ดโมงสิบห้าเองนะครับ! เช้าขนาดนี้ มีอะไรงั้นเหรอครับ?" ขณะที่หลัวหยวนพูด เขาก็จงใจหาวออกมาด้วย

"น้องชาย คิดไม่ถึงว่ายังนอนอยู่จริงๆ! ที่ผมมาหาเช้าขนาดนี้...