บทที่ 2 เงื่อนไขสามข้อ

"แกพูดว่าอะไรนะ ไอ้เด็กเมื่อวานซืน แกเชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าแกตอนนี้เลย!"

หลินเจี้ยนซานใช้นิ้วชี้หน้าหลินเทียนฉีพลางคำรามเสียงดัง

คนนี้คือลุงใหญ่ของเขา ในตระกูลหลินนอกจากปู่เจ้า เขาเป็นคนที่มีตำแหน่งสูงสุดในตระกูลหลิน เป็นพ่อของหลินเทียนหัง

แม้ว่าหลินเทียนฉีจะเป็นลูกกำพร้า แต่เขาใช้เงินที่ตัวเองประหยัดอดออมมาไปต่อยอดทำธุรกิจของตัวเอง

ตอนแรกเริ่ม หลังจากที่คนในตระกูลหลินรู้เรื่องนี้แล้ว พวกเขายังรู้สึกว่าเขาเป็นคนที่ทำให้ชื่อเสียงของตระกูลหลินเสื่อมเสีย

แต่เวลาเพิ่งผ่านไป 3 ปี บริษัทของหลินเทียนฉีก็ได้กลายเป็นยักษ์ใหญ่ในเมืองไปเป็นที่เรียบร้อย ทำให้เทียนฉีกรุ๊ปอยู่ในจุดสูงสุดของวงการธุรกิจในเมืองเจียง

คนในตระกูลหลินอิจฉาตาร้อนขึ้นมาภายในพริบตา อดไม่ได้ที่อยากจะเป็นผู้ครอบครองส่วนหนึ่งของบริษัทของหลินเทียนฉี

หลินเทียนฉีรู้สึกซาบซึ้งในพระคุณที่ตระกูลหลินรับเลี้ยงเขา

เพราะฉะนั้นทั้งๆที่เขาก็รู้อยู่ว่าพวกเขาดูถูกตัวเอง แต่เขากลับไม่ได้ใจแคบคิดเล็กคิดน้อย ในทางตรงกันข้ามเขายังได้แบ่งหุ้นให้พวกเขาส่วนหนึ่งอีกด้วย

แต่เขากลับคิดไม่ถึงเลยว่าคนในตระกูลหลินยังรู้สึกไม่พอใจหลังจากที่ได้รับจำนวนหุ้น!

สิ่งที่พวกเขาต้องการคือทั้งเทียนฉีกรุ๊ป!

พวกเขาไม่รู้สึกเสียดายที่จะวางยาลงในเหล้า และยังสร้างเรื่องให้เขาได้อยู่ห้องเดียวกันกับพี่สะใภ้ของตัวเอง อยากจะแต่งเรื่องให้เขาเป็นคนที่ข่มขืนรังแกพี่สะใภ้ตัวเอง จนสุดท้ายเขาต้องถูกไล่ออกจากตระกูลหลินและติดคุกในที่สุด

แต่เขากลับที่ไม่เชื่อเลยว่าเขาจะได้แต่งงานกับฉู่จิ้งหลีโดยบังเอิญ ทำให้พวกเขาได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน

"ไอ้เดรัจฉาน ฉันกำลังพูดกับแกอยู่ แกหูหนวกไปแล้วหรือไง!"

หลินเจี้ยนซานเห็นว่าหลินเทียนฉีไม่พูดอะไร เขาจึงเดินขึ้นมาด้วยอารมณ์ที่โกรธเคือง ง้างมือขึ้นมาเตรียมพร้อมที่จะตบหน้าเขา

หลินเทียนฉีง้างฝากมือขึ้นมาแล้วตบหน้าฝ่ายตรงข้ามจนฝ่ายตรงข้ามล้มลงไปกับพื้นก่อน "ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับแก มันได้จบลงเมื่อ 8 ปีก่อนแล้ว วันนี้ฉันมาตามคิดบัญชีกับแก แกไปยืนรอข้างๆก่อน เดี๋ยวจะถึงตาแกเอง!"

"แก!!"

หลินเจี้ยนซานเบิกตากว้างอ้าปากค้าง เขาคิดไม่ถึงจริงๆว่าหลินเทียนฉีจะเปลี่ยนไปเป็นคนแบบนี้

"เป็นกบฏ เป็นกบฏแล้วจริงๆ ตระกูลหลินของเราให้ที่อยู่พักอาศัยและทำให้แกอิ่มปากอิ่มท้อง เลี้ยงดูแกให้เติบโตอย่างยากลำบาก แต่ตอนนี้แกกลับทำร้ายผู้อาวุโสของตัวเองงั้นหรือ แกมันเดรัจฉานที่สมควรโดนฟ้าผ่า!"

ภรรยาของหลินเจี้ยนซาน กู้ฉุยเฟินด่ากราดอยู่ข้างๆ

"เหอะๆ เลี้ยงดูฉันให้เติบโตอย่างยากลำบาก?"

หลินเทียนฉีหัวเราะอย่างเยือกเย็น ไม่อยากโต้แย้งกับคนพวกนี้

คนที่อบรมเลี้ยงดูเขาให้เติบใหญ่อย่างยากลำบากคือครอบครัวของพ่อเลี้ยงเขา หลินเจี้ยนเหอ แต่ไม่ใช่คนจอมปลอมที่ต่ำตมพวกนี้!

เมื่อหลายปีก่อนพวกหลินเจี้ยนซานไม่เพียงแต่วางแผนทำร้ายเขา แต่ยังไล่พ่อเลี้ยงแม่เลี้ยงของเขาออกไปจากตระกูลหลินอีกด้วย

เขาเป็นลูกที่เก็บมา คนในตระกูลหลินไม่มีความรู้สึกดีๆต่อเขาอันนี้เขาเข้าใจได้ แต่พ่อเลี้ยงของเขา เป็นคนที่มีเชื้อสายของตระกูลหลินโดยตรงและยิ่งเป็นพี่น้องของพวกเขา!

เพียงเพราะผลประโยชน์เล็กๆน้อยๆส่วนตัว พวกเขาถึงขั้นต้องลอบทำร้ายพี่น้องของตัวเองแบบนี้ หลังจากนั้นพวกเขายิ่งขับรถไปชนแม่เลี้ยงของเขาให้ตายอยู่กลางถนนโดยเจตนา! ตกลงแล้วใครคือเดรัจฉานกันแน่ ?

หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้น พ่อเลี้ยงของเขาแบกรับกับความรู้สึกแบบนั้นไม่ไหว จนป่วยเป็นโรคซึมเศร้าอยู่ช่วงหนึ่ง จากนั้นเขาก็ได้ลาลับไปจากโลกนี้

ลูกสาวเพียงคนเดียวของพวกเขาก็ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยเช่นกัน ปัจจุบันไม่มีข่าวคราวที่เกี่ยวข้องกับเธอเลยแม้แต่น้อย

ช่วงหลายปีที่ผ่านมา พ่อเลี้ยงแม่เลี้ยงมองว่าเขาเป็นลูกแท้ๆของตัวเอง เขาจึงมองพวกท่านเป็นเหมือนพ่อแม่แท้ๆของตัวเองไปตั้งนานแล้ว แต่สุดท้ายพวกท่านก็ต้องมาประสบพบเจอกับเหตุการณ์เหล่านี้เพราะตัวเขา

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้เมื่อไหร่ หลินเทียนฉีก็รู้สึกผิดมาก!

"ลุงใหญ่ครับ อย่าเปลืองน้ำลายกับขยะชั้นต่ำแบบนี้เลยครับ บอดี้การ์ดล่ะ รีบไล่มันออกไปเดี๋ยวนี้!"

เหล่าลูกพี่ลูกน้องของหลินเทียนฉีต่างพากันตะคอกเสียงดัง

"ช้าก่อน….."

ทันใดนั้นเองก็มีเสียงของชายชราผู้หนึ่งดังขึ้นมาก่อน

ปู่เจ้าตระกูลหลิน หลินชิ่งกั๋วที่สวมใส่ชุดกี่เพ้าสมัยราชวงศ์ถังสีดำกำลังเดินตรงเข้ามาทางนี้โดยที่มีพ่อบ้านค่อยประคองตัวเขาอยู่ข้างๆ "ในบ้านยังมีแขกผู้มีเกียรติอยู่ มาแหกปากโวยวายเสียงดังแบบนี้มันดูได้ที่ไหน"

"หลินเทียนฉี แกกลับมาตอนไหน?"

สีหน้าอารมณ์ของหลินชิ่งกั๋วดูเยือกเย็น

"ฉันไม่ชอบพูดจาไร้สาระ สิ่งที่ตระกูลหลินเคยติดค้างกับฉัน ถึงเวลาเอาคืนกลับมาแล้ว"

ทันทีที่พูดจบ หลินเทียนฉีก็ได้กวาดตามองทุกคนในตระกูลหลินรอบหนึ่ง ก่อนที่เขาจะเริ่มประกาศอย่างชัดถ้อยชัดคำ

"หนึ่ง เทียนฉีกรุ๊ป เป็นบริษัทที่ฉันก่อตั้งขึ้นมาด้วยแรงกายและแรงใจของฉัน เอาบริษัทคืนกลับมาให้ฉันภายในสามวัน ถ้าเกิดไม่ทำตามที่ฉันบอก ฉันก็จะทำการทำลายมันด้วยน้ำมือของฉันเอง ของของฉัน ถ้าเกิดมันไม่ได้อยู่ในมือฉัน งั้นมันก็ไม่มีความหมายที่ต้องอยู่ต่อ!"

"สอง ไม่ว่าใครก็ตามที่เคยเข้าร่วมเรื่องต่ำช้าต่างๆของตระกูลหลิน หลังจากผ่านไปสามวัน ให้ไปคุกเข่ากราบขอโทษต่อหน้าหลุมฝังศพของพ่อและแม่ฉัน มิเช่นนั้น ตระกูลหลินก็เตรียมตัวถูกลบออกจากเมืองเจียงได้เลย"

"สาม!"

หลินเทียนฉีนำสายตาจับจ้องไปทางหลินชิ่งกั๋ว

"ฉันรู้อยู่ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ทุกอย่างเป็นแผนการที่แกวางขึ้นมาหมด หลังจากผ่านไปสามวัน ขอแค่แกแขวนคอตายก่อนหน้าบรรพบุรุษตระกูลหลิน กราบขอโทษพ่อแม่ฉันที่อยู่บนสรวงสวรรค์ แล้วฉันจะปล่อยพวกแกทุกคนให้รอดไปครั้งนึง"

"ถ้าเกิดไม่ทำ งั้นก็อย่าหาว่าฉันไม่ไว้หน้าแล้วกัน!"

เงื่อนไขทั้งสามข้อหนักแน่นมาก ราวกับมีเสียงฟ้าผ่าคำรามดังออกมาจากปากหลินเทียนฉียังไงอย่างนั้น

หลังจากที่ผู้คนในตระกูลหลินได้ยินเงื่อนไขทั้งหมดแล้ว พวกเขาก็ได้ยืนผงะอยู่กับที่ก่อนเป็นอันดับแรก จากนั้นพวกเขาทุกคนก็ได้พากันหัวเราะดังลั่น ต่างกำลังมองมาทางหลินเทียนฉีด้วยสายตาที่เหมือนมองคนโง่

ไอ้หมอนี่มันบ้าไปแล้วหรือไง เมื่อกี้มันกำลังพูดอะไรอยู่?

มันจะให้ตระกูลหลินเอาเทียนฉีกรุ๊ปคืนกลับไปให้มันเนี่ยนะ และยังจะให้ไปคุกเข่ากราบขอโทษยอมรับผิดต่อหน้าหลุมฝังศพหลินเจี้ยนเหออีก อีกอย่างสิ่งที่เกินเลยมากที่สุดคือ เขาจะให้ปู่เจ้าตระกูลหลินแขวนคอตายต่อหน้าบรรพบุรุษ?

มันคิดว่ามันคือใคร พระเจ้าหวังเทียนยังไม่มีหน้าพูดแบบนี้เลย!

ฉู่จิ้งหลีก็ถึงกับผงะเช่นกัน!

เธอคิดไม่ถึงจริงๆว่าหลินเทียนฉีจะกล้าพูดอะไรแบบนี้

ต้องท้าวความก่อนว่าตระกูลหลินในตอนนี้ถือว่าเป็นตระกูลที่มีอำนาจยิ่งใหญ่มากที่สุดในเมืองเจียงแล้ว มิเช่นนั้นพวกเขาก็คงไม่มีทางเชิญคนใหญ่คนโตขนาดนั้นมานั่งเล่นในบ้านตัวเองได้หรอก

ถึงแม้หลินเทียนฉีจะไม่ได้อุทิศชีวิตตนในสงครามครั้งนั้น แต่ตอนนี้เขาก็น่าจะเป็นแค่ทหารผ่านศึกคนเดียวเท่านั้น

ทำไมเขาถึงกล้าพูดคำพูดบาตรใหญ่แบบนี้ออกมาได้นะ เขาไม่อยากมีชีวิตรอดต่อไปแล้วหรือไง?

"ไอ้เดรัจฉาน สมองแกมีปัญหาหรือเปล่า?!"

หลินเจี้ยนซานหัวเราะอย่างเยือกเย็น "เทียนฉีกรุ๊ปเป็นทรัพย์สินมรดกของตระกูลหลินเราตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แต่แค่บังเอิญมีชื่อบริษัทที่เหมือนแกเท่านั้น อีกอย่างตอนนี้มีเทียนหังกรุ๊ปที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากกว่าแล้ว แกมีสิทธิ์อะไรมาบอกว่าบริษัทนั้นเป็นของแก?"

"เงื่อนไขทั้งหมดที่แกพูดมานี้ เราจะไม่ตอบตกลงแม้แต่ข้อเดียว! ไม่เพียงแค่นี้ ฉันต้องการให้แกหักแขนหักขาทั้ง 4 ข้างของตัวเองภายใน 3 วัน แล้วคลานออกไปจากเมืองเจียงซะ ถือซะว่าเป็นการชดใช้เทียนหัง!"

"ถ้าเกิดแกไม่ทำตามที่พูด งั้นก็อย่าหาว่าพวกเราไม่ไว้หน้าแล้วกัน!"

หลินเจี้ยนซานกล้าข่มขู่ตัวเองงั้นหรือ หลินเทียนฉีไม่โกรธแต่กลับหัวเราะออกมาแทน

ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางความเป็นความตายมาเป็นเวลา 8 ปี คนที่กล้าข่มขู่เขา ได้ตายจากโลกนี้ไปหมดแล้ว ร่างศพหายสาบสูญ ลุงใหญ่ในอดีตคนนี้ช่างเป็นคนที่กล้าหาญเหลือเกิน

"งั้นก็รอดูเถอะ หลังจากผ่านไป 3 วัน ฉันจะดูว่าใครจะเป็นผู้ชนะคนสุดท้าย!"

หลินเทียนฉีทิ้งท้ายด้วยคำพูดนี้ ก่อนที่เขาจะหันหลังเดินออกไป

วันนี้ฉู่จิ้งหลีอยู่ในที่เกิดเหตุด้วย เขาจึงไม่อยากทำการฆ่าล้างใคร

อีกอย่างระหว่างทาง ฉู่จิ้งหลีได้บอกเล่าเรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้นตลอดระยะเวลา 8 ปีที่ผ่านมานี้ให้เขาฟังโดยคร่าวๆแล้ว

หลังจากที่เขาเข้าร่วมกองทัพ ตระกูลหลินก็สืบได้ทันทีว่าฉู่จิ้งหลีค่อยช่วยเหลือเขาอยู่ในที่ลับมาโดยตลอด เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงรีบใช้อำนาจของเทียนฉีกรุ๊ปไปกดดันและบีบบังคับตระกูลฉู่ทันที

ตระกูลฉู่เป็นแค่ตระกูลอันดับ 2 ในเมืองเจียง พวกเขาจะมีปัญญาไปต่อกรกับตระกูลหลินที่มีอำนาจใหญ่โตแบบนั้นได้อย่างไร

แต่ทว่าภายในระยะเวลา 1 เดือน บริษัททั้งหมดที่อยู่ภายใต้การดูแลควบคุมของตระกูลฉู่ก็ถูกซื้อไปหมด ธุรกิจกิจการทั้งหมดของตระกูลถดถอยลงไปอย่างรวดเร็ว

คุณปู่ของเธอยิ่งเสียชีวิตไปเมื่อปีก่อน เพราะความรู้สึกเสียใจที่มีมากเกินไป

วันนี้เธอเกือบจะโดนกระทำชำเรา สาเหตุนั้นก็เป็นเพราะว่าหลินเทียนหังบอกให้เธอไปทานข้าวพร้อมกับเขา บอกว่าขอแค่เธอร่วมทานอาหารมื้อนี้เป็นเพื่อนเขาเสร็จ ตระกูลหลินก็จะปล่อยตระกูลฉู่

ทั้งๆที่รู้ว่าเขาประสงค์ร้าย แต่ฉู่จิ้งหลีก็ทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน ทำได้แค่ลองเสี่ยงดวงดูสักตั้ง แต่สุดท้ายหลังจากที่ทานข้าวเสร็จเรียบร้อยแล้ว หลินเทียนหังก็ได้ลงมือกระทำชำเราเธอทันที

ถ้าเกิดไม่ใช่เพราะหลินเทียนฉีกลับมาทันเวลาพอดี ผลที่ตามมาต้องย่ำแย่มากจนไม่อาจจินตนาการได้แน่นอน

กลับมาถึงหน้าวิลล่าตระกูลฉู่ หลินเทียนฉีกำลังจะเคาะประตู แต่เขากลับถูกฉู่จิ้งหลีหยุดชะงักเอาไว้ก่อน

"เทียนฉี ช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ เนื่องจากพฤติกรรมทั้งหมดของตระกูลหลิน หลายคนในตระกูลฉันต่างโยนความผิดทั้งหมดให้คุณ สักพักพ่อแม่ฉันอาจจะพูดคำพูดที่มันไม่น่าฟัง คุณอดทนเอาไว้หน่อยนะคะ"

"ไม่เป็นไรครับ นี่มันเป็นปัญหาของผมจริงๆ ถึงได้ทำให้ตระกูลฉู่กลายเป็นอย่างทุกวันนี้"

หลินเทียนฉียิ้มอย่างรู้สึกผิดพลางพูด : "แต่คุณไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ตอนนี้ผมกลับมาแล้ว ผมจะทำให้คุณได้กลายเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดบนโลกใบนี้แน่นอนครับ!"

"ตระกูลฉู่ก็จะกลายเป็นตระกูลที่ร่ำรวยมั่งคั่งที่สุดในประเทศจีนด้วยและอยู่ในจุดสูงสุดของโลก!"

หลังจากที่ได้ยินแบบนี้แล้ว ใบหน้าของฉู่จิ้งหลีก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความปลง

ที่นี่ไม่มีคนในตระกูลหลินสักหน่อย ทำไมหลินเทียนฉีถึงต้องพูดคำพูดที่มันดูเพ้อเจ้อและบาตรใหญ่แบบนี้ด้วย?

เขาจากไปตั้ง 8 ปี หรือว่าสิ่งที่เขาเรียนรู้มาได้มีแค่เท่านี้?

เมื่อคิดแบบนี้ได้ จึงทำให้สีหน้าของเธอหม่นหมองลงไปเล็กน้อย "เทียนฉี ฉันหวังว่าสักพักถ้าเกิดได้เจอหน้าพ่อหน้าแม่ฉันแล้ว คุณอย่าพูดอะไรแบบนี้อีกนะ ไม่งั้นพวกเขาต้องหัวเราะเยาะคุณแน่นอน"

ในขณะที่หลินเทียนฉีกำลังจะอธิบายอยู่นั้น แต่ฉู่จิ้งหลีก็ได้ไขประตูแล้วเปิดประตูเข้าไปก่อนแล้ว

"โอ๊ะ จิ้งหลีของเรากลับมาแล้วหรอเนี่ย รีบเข้ามาก่อนสิ คุณชายเหยียนรอแกอยู่ที่บ้านนานมากๆแล้ว!"

ได้ยินเสียงเปิดประตู จึงมีหญิงวัยกลางคนคนนึงรีบเดินออกมาต้อนรับทันที

เสี้ยววินาทีที่เธอเห็นหน้าหลินเทียนฉี ทำให้สีหน้าของเธอเปลี่ยนแปลงไปภายในพริบตา