บทที่ 212 กลับมาจากนรก

"ท่าน ท่านคือ…."

วั่งจวินรู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่า เขากำลังคุกเข่าอยู่บนพื้นด้วยร่างอันไร้สติสัมปชัญญะ

เนื่องจากแขกที่อยู่บริเวณรอบๆอยู่ห่างออกไปไกล ดังนั้นพวกเขาจึงมองเนื้อหาที่อยู่บนสมุดรับรองตัวตนนั่นไม่ได้เลยด้วยซ้ำ...