บทที่ 307 เกิดเรื่องแล้ว

เป็นภาพที่น่าตกใจอะไรเช่นนี้

และทั้งหมดนี้คือสถานการณ์จริงที่เกิดขึ้นที่ชายแดน

เมื่อคิดถึงความปลอดภัยของประเทศจีนแล้ว ทุกอย่างนี้แลกมากับการสู้สุดชีวิตของพลทหารจำนวนมากในดินแดนเหนือ

ความรู้สึกหนักอึ้งเกิดขึ้นในใจของทุกคน

ในเวลาเดียวกัน

บนเรือไม้ลำหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากเรือสำราญ

ไฉ่หลินยืนถือดาบอยู่บนนั้น

ใบหน้าของเธอคลุมไว้ด้วยผ้าสีขาวซึ่งเข้ากับเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเธอ

ราวกับเทพธิดาที่กำลังยืนอยู่บนผืนน้ำ

"นี่คือลมปราณของชายคนนั้นงั้นเหรอ?"

เธอมองไปยังทิศทางของเรือสำราญและกล่าวขึ้น

หลังจากที่นักสู้เข้าถึงขั้นเน้ยจิ้นอย่างสมบูรณ์

การบำเพ็ญเพียรที่ใช้เน้ยจิ้นเพียงอย่างเดียวไม่สามารถข้ามผ่านเข้าสู่ดินแดนของปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ได้

ต้องตระหนักถึงบางสิ่งเสียก่อน...