บทที่ 472 ร่วมมือกันอย่างรู้ใจ

"ไอ้ชิบหายแกมันสมควรตาย บังอาจมาจู่โจมฉัน!"

และมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆด้วย ความคิดของหลงเยว่ยังไม่ทันได้หลุดออกไปจากหัว

เสียงอันเยือกเย็นของแม่ทัพฝ่ายตรงข้ามก็ได้ดังขึ้น...