บทที่ 107 สร้างคาถาเรียบร้อย

ชายแก่ที่นั่งอยู่ตรงมุมห้องลืมตาอย่างกระทันหัน​ออร่าทั้งหมดของเขาเปลี่ยนไปดวงตาแหลมคมนั้นมองไปที่อ่าวเจิน

อ่าวเจินรู้สึกถึงวิกฤติ​รีบหลบหลังหลัวชุนเขาเป็นคนฉลาดถ้าอาจารย์​ไม่ได้อยู่ด้วยเขาก็ไม่กล้าทำอะไรที่เสี่ยงตายแต่เมื่อมีอาจารย์​อยู่แม้จะต้องเผชิญ​หน้ากับประธานาธิบดี​ของประเทศเขาก็จะด่ายันโครตพ่อโครตแม่

ยี่ไห่ชิงส่ายหัวพลางพูด"ดูเหมือนว่าคนอื่นที่ตั้งฉายาเทพเสี่ยวเหลยให้จะเหมาะดีนะลูกน้องก็ใช้ไม่ได้แถมหยาบคาย​ผมคิดว่าคุณมีฉายาเหมือนพ่อผมจะมีความสามารถซะอีกแต่ก็งั้นๆ"

ลู่ชิงแสร้งทำตกใจ"ได้ข่าวว่าเทพสายฟ้าในเมืองเผิงเฉินสร้างตระกูลด้วยมือเปล่า​แต่เป็นคนไม่มีเหตุผล​เลยอ้าปากก็พูดคำหยาบไม่ทราบว่าเอาความสุขภาพ​มาจากไหน?...