บทที่ 14 พวกเราต่อสู้เข้าไปก็ได้แล้ว

"ไม่ต้องเยอะขนาดนี้ แค่บะหมี่ไม่กี่ชาม!"

ลุงเหอพูดอย่างเร่งรีบ

"เยอะขนาดนี้แหละ ไม่ต้องทอน"

"เอ่อ....."

"ลุงเหอเอาไว้เลย เธอไม่ใส่ใจเงินแค่นี้หรอก! ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ฉันไปก่อนนะ"

หลงไจ่เทียนก็ลุกขึ้นมาและพูด อุ้มหลงเสี่ยวซีขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน

"พี่ชาย ยังไงก็ให้ฉันส่งคุณไปดีกว่าไหม จากที่นี่ไปก็ไม่ไกลเท่าไหร่"

หลินซียังคงพูดด้วยจริงจังและจริงใจ

"รถของเธอมันโดดเด่นเกินไป ฉันไม่ชอบให้มีการดึดดูดสายตาคน"

หลงไจ่เทียนพูดปฏิเสธ

"เอางั้นก็ได้ งั้นฉันไปก่อนนะ เวลาที่สะดวก ฉันจะนัดคุณ เบอร์โทรศัพท์ของพี่ชายเบอร์อะไร?"

หลินซีพูดอีกครั้ง

"ฉัน.....ไม่มีโทรศัพท์"

หลงไจ่เทียนรู้สึกเขินอายเล็กน้อย หลินซีได้ยินแบบนี้ จากนั้นเป็นการขอกระดาษแผ่นหนึ่งจากลุงเหอ เขียนเบอร์โทรศัพท์ของตัวเองลงไป ยื่นให้กับหลงไจ่เทียน

หลงไจ่เทียนมองดูสักพัก ใส่ไว้ในกระเป๋า จากนั้นก็เดินออกจากประตู

"ลาก่อนนะพี่สาวคนสวย!"

หลงเสี่ยวซีโบกมือให้กับหลินซีที่อยู่ด้านหลัง ตะโกนพูด หลินซีได้ยินแบบนี้ เพียงแค่ยิ้มเบาๆและโบกมือ

หลังจากออกจากร้านเล็กๆของลุงเหอ หลงไจ่เทียนขึ้นรถเมล์คันหนึ่ง มุ่งเข้าไปในใจกลางเมืองโดยตรง

เมืองหลินเจียงเป็นเมืองเศรษฐกิจสำคัญทางชายแดนใต้ เพราะว่าตำแหน่งของสถานที่พิเศษมาก ในขณะเดียวกันยังเป็นสมรภูมิของนักยุทธศาสตร์การทหาร เมืองหลินเจียงเป็นเมืองใหญ่อันดับหนึ่งในต้าเซี่ย ระดับความเจริญของใจกลางเมืองมีความชัดเจนในตัวของมันเอง

ผ่านไปเวลาเกือบครึ่งชั่วโมง ในที่สุดหลงไจ่เทียนก็มาถึงใต้ตึกของตึกหลงเถิง

อาคารหลงเถิงเป็นของบริษัทหลงเถิงกรุ๊ปในเมืองเหลินเจียง เจ้าของของบริษัทหลงเทิงกรุ๊ปคือชินหยวนหลินเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองหลินเจียง อาคารหลงเทิงสูงสี่สิบเก้าชั้น ออกแบบโดยสถาปนิกชั้นนำของโลก เป็นหนึ่งในอาคารที่โดดเด่นในเมืองหลินเจียง

"คุณพ่อ สูงมากเลย ฉันไม่เคยมาสถานที่แห่งนี้มาก่อนเลย"

สาวน้อยมองแล้วมองอีก พูดพร้อมกับถอนหายใจ

"ชายชราที่ไม่ดีคนนั้นอาศัยอยู่ในสถานที่นี้เหรอ?"

สาวน้อยถามอีกครั้ง

"ใช่แล้ว"

หลงไจ่เทียนตอบ

"พวกเราสามารถเข้าไปได้ไหม? เดี๋ยวคนอื่นเขาไล่พวกเราออกมาจะทำยังไง?"

สาวน้อยพูดด้วยความกลุ้มใจเล็กน้อย

"อย่างนั้นพวกเราก็สู้เข้าไป พวกเขาสู้พ่อของหนูไม่ได้แน่นอน!"

หลงไจ่เทียนยิ้มเบาๆและพูด

"ป้าจางบอกว่าเด็กที่ชอบต่อสู้เป็นเด็กไม่ดี"

สาวน้อยกระพริบตา และพูด

"ในที่สุดป้าจางก็สอนเรื่องที่ดีบางแล้ว"

หลงไจ่เทียนพูดด้วยอารมณ์ที่ดีมาก ระหว่างที่พูด เขาก็ก้าวขาเดินมุ่งไปทางตึกหลงเทิง

"คุณ ขอถามหน่อยว่ามีเรื่องอะไรไหม?"

หลงไจ่เทียนเพิ่งจะเดินเข้าไปในตึกหลงเทิง ที่แผนกต้อนรับได้มีสาวสวยคนหนึ่งเดินเข้ามา มีมารยาทอย่างมากและพูด แต่ว่าเมื่อเวลาที่เห็นรูปลักษณ์ของหลงไจ่เทียน มีแววตาของความดูถูกส่งออกมาเล็กน้อย

"พวกเราต้องการมาหาชินหยวนหลินผู้ชายไม่ดีคนนั้น!"

คนที่พูดก่อนคือหลงเสี่ยวซี เพียงแค่คำพูดนี้ออกมา แผนกต้อนรับก็ผงะอย่างเห็นได้ชัด ทันใดนั้นหัวสมองก็มืดไปหมด

"แค่กๆๆ.....พวกเราต้องการหาชินหยวนหลิน"

หลงไจ่เทียนเกือบจะสำลักตายเพราะคำพูดของลูกสาวตัวเอง พูดแก้ไขอย่างรวดเร็ว

"อ้อ ขอสอบถามหน่อยมีการนัดไว้ไหม?"

แผนกต้อนรับถาม

"ไม่มีการนัดไว้"

หลงไจ่เทียนตอบเบาๆ

"ไม่มีการนัดเอาไว้ก็ขอเชิญให้คุณออกไปได้แล้ว พวกคุณไม่มีการนัดหมาย ประธานบริษัทของพวกเราไม่มีทางพบพวกคุณแน่นอน!"

แผนกต้อนรับแสดงท่าทางออกมา พูดด้วยการดูถูกเล็กน้อย มองดูการแต่งตัวของผู้ชาย ก็รู้ได้ทันทีว่าไม่ใช่คนรวยคนใหญ่คนโตอะไร ที่เธอแกร่งใจขนาดนี้ ถือได้ว่ามีความเป็นมืออาชีพอย่างมากแล้ว

"คุณไปแจ้งสักหน่อยก็ได้นะ"

หลงไจ่เทียนพูดด้วยความอดทนอย่างมาก

"ต้องขออภัยด้วย ฉันจะพูดอีกแค่ครั้งเดียว พวกคุณไม่มีการนัดเอาไว้ ประธานไม่มีทางพบพวกคุณแน่นอน ขอให้พวกคุณออกไปเดี๋ยวนี้!"

แผนกต้อนรับพูดอีกครั้ง

"คุณพ่อ คุณไม่ใช่บอกว่าไม่ให้พวกเขาไม่ให้พวกเราเข้าไป อย่างนั้นก็โทรเข้าไปสิ?"

สาวน้อยกระพริบตา ถามด้วยสีหน้าที่จริงจัง เพียงแค่คำพูดนี้ออกมา แผนกต้อนรับเริ่มตึงเครียดในทันที

"ฉันขอเตือนพวกคุณนะ ที่นี่เป็นถึงตึกหลงเทิง ถ้าหากพวกคุณต้องการมาก่อนเรื่องที่นี่ ผลที่ตามมาไม่สวยแน่นอน ตอนนี้ ขอเชิญให้พวกคุณออกไปในทันที รปภ. เชิญพวกเขาออก"

แผนกต้อนรับเตือนด้วยใบหน้าที่จริงจัง

"ดูเหมือนว่า ทำได้เพียงแค่ต่อสู้เข้าไปแล้ว เดิมที ฉันนั้นไม่ต้องการหยาบคายแบบนี้"

หลงไจ่เทียนยกมุมปากขึ้น หัวเราะและพูดอย่างเย็นชา

ในเวลานี้ รปภ. ที่อยู่รอบ ๆ ได้ยินพนักงานต้อนรับเรียก รีบเข้ามาอย่างรวดเร็ว

"นี่แก เป็นแค่แกก็ต้องการพบประธานของพวกเรา เหมือนกับคนบ้านนอกคนหนึ่ง ไส้หัวออกไป!"

รปภ.สองคนเดินเข้ามา รปภ.หนึ่งคนได้มีการเอื้อมมาจับไล่ของหลงไจ่เทียน แต่กลับถูกหลงไจ่เทียนจับมือกลับ หลงไจ่เทียนเพียงแค่ออกแรง แขนของรปภ.คนนั้นก็มีเสียงแกร๊กแกร๊กส่งออกมา นี่เป็นเสียงของกระดูกหัก

รปภ.คนนั้นกรี๊ดร้อง จากนั้นก็ถูกหลงไจ่เทียนโจมตีเข้าไปที่ลำตัว ทั่วทั้งคนก็ถูกเตะจนบินออกไป

รปภ.อีกคนหนึ่งเห็นสถานการณ์ เอื้อมมือออกมาเอากระบองไฟฟ้าที่เอว เพียงแต่กระบองไฟฟ้ายังไม่ทันได้เอาออกมา หน้าอกได้รับผลกระทบจากการเตะของหลงไจ่เทียน ถูกจัดการจนหงายท้องโดยตรง

"ฝ่ายรปภ.ฝ่ายรปภ. ที่ห้องโถงชั้นหนึ่งเกิดเรื่องแล้ว ที่ห้องโถงชั้นหนึ่งเกิดเรื่องแล้ว"

แผนกต้อนรับเห็นว่ารปภ.ไม่สามารถหยุดหลงไจ่เทียนได้ ตื่นตระหนกในทันที รีบโทรไปที่หมายเลขของฝ่ายรปภ.เรียกคน

"ฉันขอเตือนแกนะ แกอย่าทำอะไรไปเรื่อย เดี๋ยวคนของฝ่ายรปภ.ก็มาแล้ว!"

แผนกต้อนรับพูดด้วยความตื่นตระหนก

"ยังคงเป็นประโยคนั้น ฉันไม่อยากทำร้ายคน แต่ว่าคุณต้องแจ้งให้เขาทราบสักหน่อย"

ในมือของหลงไจ่เทียนอุ้มหลงเสี่ยวซีเอาไว้ เข้าไปยืนอยู่ตรงหน้าแผนกต้อนรับ

เพียงแค่ในเวลานี้ ได้มีรปภ.หลายคนพุ่งเข้ามาอีกครั้ง ในมือล้วนแล้วถือกระบองไฟฟ้า ดวงตาของหลงไจ่เทียนคมชัดมาก เขามองไปทางรปภ.เจ็ดแปดคน คาดไม่ถึงว่าในใจของรปภ.เจ็ดแปดคนกลับมีความรู้สึกหวาดกลัวในทันที

"ใครที่ไม่อยากตาย ไสหัวไปเดี๋ยวนี้"

หลงไจ่เทียนปลดปล่อยออร่าบนตัวออกมา คนทั้งหมดในสถานที่ รู้สึกอึดอัดในทันที ราวกับว่าถูกกดดันด้วยออร่าของหลงไจ่เทียนแบบนั้น รปภ.เจ็ดแปดคน คาดไม่ถึงว่าจะตะลึงจนยืนอยู่กับที่

"พวกคุณยังตะลึงอะไรอีก บุกเข้าไป หยุดเขาเอาไว้! ตอนนี้ประธานกำลังประชุมอยู่ที่ชั้นสี่สิบแปดนะ ถ้าหากปล่อยให้เขาบุกเข้าไป จะทำยังไง?"

แผนกต้อนรับรีบตะโกน ได้ยินการตะโกนนี้ รปภ.เจ็ดแปดคนค่อยตอบสนองกลับมาอีกครั้ง พุ่งเข้าไปทางหลงไจ่ทียน เพียงแต่ผลลัพธ์ออกมาทำให้คนยากที่จะเชื่อ เพียงแค่ใช้เวลาไม่กี่นาที คาดไม่ถึงว่ารปภ.เจ็ดแปดคนนั้นจะล้มกองลงอยู่กับพื้นกระจายไปทั่ว

มองดูคนเหล่านั้นที่นอนอยู่กับพื้น หลงไจ่เทียนส่ายหัว ผิดหวังเล็กน้อย นี่ยังคงเป็นภายใต้สถานการณ์ที่เขายังไม่ได้ใช้กำลังทั้งหมด ถ้าหากใช้กำลังทั้งหมด ตอนนี้คนเหล่านี้กลายเป็นศพที่แข็งไปแล้ว

นอกจากนี้ ที่นี่ไม่ใช่สนามรบชายแดนใต้ แต่เป็นเมืองหลินเจียง ไม่จำเป็นต้องลงมือหนักเกินไป

เพียงแต่จัดการคนเหล่านี้เสร็จแล้ว ได้มีรปภ.สิบกว่าคนออกมาอีกครั้ง เพราะว่าการต่อสู้ที่นี่จะยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ มีคนดูรอบ ๆ ตึกมากขึ้นเรื่อย ๆ

"ไอ้บ้าเอ๊ย นี่เป็นยอดฝีมืออะไรเนี่ย คาดไม่ถึงเลยว่าตัวคนเดียวจะสามารถสู้รปภ.ได้มากขนาดนี้?"

"ตกลงว่ารปภ.ของบริษัทหลงเทิงกรุ๊ปอ่อนแอเกินไป หรือว่าพี่ชายคนนี้แกร่งเกินไป"

"มีรปภ.มาอีกแล้ว เขาจะสามารถเอาชนะรปภ.ได้มากขนาดนี้ไหมนะ?"

คนที่อยู่ในสถานที่ล้อมรอบพูดคุยกันทีละคนๆ ตอนนี้สถานที่เกิดเหตุยุ่งเหยิงไปหมด ผู้คนจำนวนมากหลั่งไหลเข้ามาจากภายนอกเพื่อมาดูสถานการณ์