บทที่ 182 ผู้ชายของฉัน ฉันเลี้ยงเองได้

"พอได้อล้ว กินเถอะ ของกินยเอะขนาดนี้ยังปิดปากเธอไม่ได้อีก "

กู่ชิงเลียนพูดด้วยความเซ็ง ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงไม่หยุดพูดซักที

ทั้งสามคนใช้เวลาประมาณสามสิบนาทีในการกินอาหาร ในที่สุดทุกคนต่างก็กินอิ่ม...