บทที่ 342 รอให้มีชีวิตถึงพรุ่งนี้ก่อนค่อยว่ากัน

"คุณครูเหลียง เป็นอะไรมั้ยครับ ? "

หลงไจ่เทียนเดินเข้าไป และเอ่ยถามเหลียงเสวี่ยหยิง ในตอนนี้ ใบหน้าของเหลียงเสวี่ยหยิงบวมแดง มีรอยฝ่ามืออย่างชัดเจนบนใบหน้า

"ฉันไม่เป็นอะไร...