บทที่ 362 ผมสุ่ยซานเซิง

"ขออภัย ในสายตาของผมพวกคุณก็คือดินโคลน ดินโคลนหนึ่งกลุ่มดินโคลนสำหรับผมแล้วไม่มีอะไรที่แตกต่างกัน"

หลงไจ่เทียนมองไปทางทุกคนพูดยิ้มเบา ๆ อีก

"จองหอง ตั้งแต่ไหนมาผมไม่เคยเจอคนที่จองหองอย่างนี้"

"เด็กน้อยรายงานตัวเองหน่อย...