บทที่ 452 ธรรมดาถึงจะมีความสุข

หลังจากวางสาย ใบหน้าของหวังเมิ่งเซิงก็เคร่งขรึมมากขึ้นเรื่อยๆ เขายืนอยู่ตรงนั้น นั่นราวกับกำลังคิดอะไรอยู่

"ผู้นำตระกูลอาวุโส ผู้นำตระกูลอาวุโสครับ?"

พ่อบ้านเรียกสองครั้ง...