บทที่​ 16 การประลองนัดตัดสิน

ณ จวนตระกูลเย่

เย่ซวนกำลังถือถ้วยสมุนไพรป้อนยาให้กับเย่หลิง

เขาออกมาจากหอคอยเมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว

"พี่ชาย วันนี้เป็นวันประลองระหว่างพี่กับเย่หลาง" เย่หลิงพูดเบา ๆ

เย่ซวนยิ้มเล็กน้อย " ไม่ต้องกังวล ! เร็วเข้า อ้าปาก ดื่มยาให้หมด จะได้หายไว ๆ ......"

หลังจากนั้นเย่ซวนก็ลุกขึ้น "พี่ออกไปก่อนนะ"

เย่หลิงพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง

เย่ซวนเอนตัวไปจูบหน้าผากเย่หลิงเบา ๆ จากนั้นเขาก็หันหลังแล้วเดินออกไป “ท่านพี่ จะกลับมาใช่ไหม?”

เย่ซวนพยักหน้า "แน่นอน"

พูดจบก็เปิดประตูแล้วเดินออกไป

เย่หลิงที่นอนอยู่บนเตียงค่อย ๆ หลับตาลงช้าๆ และเอื้อมไปหยิบกรรไกรที่ซ่อนอยู่ใต้ผ้าปูที่นอนนานแล้ว นางต้องการฆ่าตัวตายเพื่อไม่ให้เป็นภาระของเย่ซวน แต่ทุกครั้งที่นางเห็นเย่ซวน นางกลับไม่อยากตาย

นางไม่กลัวความตาย นางกลัวว่า หากนางตายไปเย่ซวนจะอยู่คนเดียว

เย่หลิงหยิบกรรไกรออกมา และบีบกรรไกรไว้แน่น

หากเย่ซวนจากไป นางก็ไม่มีเหตุผลที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป !

ชีวิตนี้นางจะอยู่กับพี่ชาย และหากพี่ชายของนางตาย นางจะไปกับพี่ชายของเธอด้วย !

"เย่ซวน ออกมาแล้ว !"

ไม่รู้ว่าใครตะโกน ทุกคนที่อยู่นอกประตูคฤหาสน์ของเย่มองไปทางประตู

มีชายคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมยาวเดินออกมา!

เขาคือเย่ซวน !

เมื่อเห็นเย่ซวน สีหน้าของผู้อาวุโสใหญ่ตระกูลเย่ก็เย็นชาทันที

ในอีกด้านหนึ่ง สายตาของผู้นำตระกูลจาง ผู้นำตระกูลหลี่ และผู้นำตระกูลเจียงก็จับจ้องไปที่เย่ซวน

เมื่อเห็นเย่ซวนเดินไปที่เวทีการประลองอย่างสงบ จางเลี่ย ผู้นำตระกูลจางก็พยักหน้าเล็กน้อย " เย่ซวนมีท่าทางกล้าหาญและแข็งแกร่ง ไม่แปลกใจเลยที่คนตระกูลจางของข้าต้องพ่ายแพ้ต่อเขานับครั้งไม่ถ้วน !"

หลี่ยวี่ ผู้นำตระกูลหลี่พยักหน้า "ชายผู้นี้เด็ดขาด กล้าหาญ และเจ้าเล่ห์ เขาเป็นคนดี แต่น่าเสียดายที่ตระกูลเย่ ไม่ยอมรับเขา ไม่เช่นนั้น ถ้าหายให้เย่หลางจัดการภายใน เย่ซวนจัดการภายนอก ตระกูลเย่ก็จะร่ำรวยและยิ่งใหญ่ และมีโอกาสมากขึ้น "

เจ้าเมืองพูดเบา ๆ "เย่หลางคนนี้เป็นหลานชายของผู้อาวุโสใหญ่ เขามีวิสัยทัศน์ที่แคบ เขาไม่ยอมให้ใครมาคุกคาม ยิ่งเขาคิดแบบนี้โอกาสของเขาก็จะน้อยลง ตระกูลเย่จะไม่มีทางร่ำรวยได้"

เมื่อได้ยินเช่นนี้อ หลี่ยวี่และจางเลี่ยก็พยักหน้าเล็กน้อย

ในบรรดาคนตระกูลชั้นสูง ภูเขาลูกเดียวไม่สามารถรองรับเสือสองตัวได้ อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ได้หมายความว่าจะมีอัจฉริยะชั้นยอดเพียงคนเดียวในครอบครัวได้ ในตระกูลชั้นสูงบางตระกูลมักจะมีผู้ที่รับผิดชอบและทำหน้าที่ดูแลทั้งเรื่องภายในและภายนอก

หากมีใครต้องการเล่นสกปรกก็ไม่ใช่จะเป็นไปไม่ได้ แต่ถ้าตระกูลนั้นมีความสามารถ เหล่าผู้สืบทอดและคุณชายทั้งหลายก็จะไม่กล้ายุ่ง!

ขณะเดียวกันตระกูลเย่ต้องการช่วยเหลืออัจฉริยะคนหนึ่งในการปราบปรามอัจฉริยะอีกคนหนึ่งนั้นหาได้ยากยิ่ง !

และในไม่ช้า เย่ซวนก็ตรงเข้าไปที่เวทีแห่งความเป็นและความตาย เย่หลางรออยู่ฝั่งตรงข้าม

เย่หลางมองไปที่เย่ซวนพร้อมกับยิ้มเล็กน้อยแล้วมองไปที่ผู้อาวุโสใหญ่ แต่ผู้อาวุโสใหญ่มองไปที่แท่นนั่งไม่ไกลซึ่งมีชายวัยกลางคนและหญิงผู้เลอโฉมนั่งอยู่

คนสองคนนี้ไม่ได้มาจากเมืองชิงแต่มาจากเมืองเหยียนและเมืองหลัว สองคนนี้เป็นตัวแทนจากกองกำลังที่ใหญ่ที่สุดในเมืองของพวกเขา ปกติแล้วกองกำลังเหล่านี้ คนตระกูลเย่ไม่อาจยั่วยุได้ !

เมื่อสัมผัสได้ถึงการจ้องมองของผู้อาวุโสใหญ่ ชายวัยกลางคนและหญิงผู้เลอโฉมก็พยักหน้าเล็กน้อย

เมื่อเห็นปฏิกริยาของพวกเขา ผู้อาวุโสใหญ่ก็ยิ้มเล็กน้อย เขารู้โดยธรรมชาติว่าอีกฝ่ายกำลังแสดงความพึงพอใจ เขามองลงมาและกล่าวว่า "ตามกฎของตระกูลเย่ เมื่อขึ้นเวทีแห่งความเป็นและความตาย เจ้าจะต้องเคารพในกฎ ไม่มีผู้ใดเข้าไปแทรกแทรงได้ เจ้าสองคนจะต้องต่อสู้เพื่อความอยู่รอด ใครสามารถก้าวลงมาสู่เวทีแห่งความเป็น และความตายได้ผู้นั้นคือผู้ชนะ ! เริ่ม ณ บัดนี้!"

เริ่ม !

เย่หลางมองไปที่เย่ซวน และยิ้มเล็กน้อย "วันนี้ในปีหน้าจะเป็นวันตายของเจ้า เจ้า... "

ก่อนที่เย่หลางจะพูดจบ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที เพราะเย่ซวนที่อยู่ตรงหน้าเขาพุ่งเข้าหาเขาราวกับเสือที่ดุร้าย!

เมื่อเห็นฉากนี้ ทุกคนก็ตกตะลึง พวกเขาไม่ต้องการแม้แต่คำกล่าวเปิด นี่แค่เริ่มต้น?

เย่ซวนมีประสบการณ์การต่อสู้แบบเอาเป็นเอาตายนับไม่ถ้วน การต่อสู้แบบเอาเป็นเอาตายนับครั้งไม่ถ้วนนี้ทำให้เขาเข้าใจความจริง หลายครั้งที่คนเสียชีวิตเพราะพวกเขาพูดมากเกินไป !

นี่คือการประลองในเวทีแห่งความเป็นและความตาย มีอะไรจะพูดไหม ?

เย่ซวนไม่มีกฎข้อนี้ !

เย่ซวนเริ่มก่อน นั่นหมายความว่าเขามีอำนาจเหนือกว่า เมื่อเขาพุ่งไปที่เย่หลาง เขาก็รวบรวมสมาธิแล้วและเขาก็ชกไปที่เย่หลางโดยตรง !

ตุบ !

นี่เป็นทักษะการต่อสู้ขั้นพื้นฐานของตระกูลเย่ แต่เขาได้ฝึกฝนทักษะการต่อสู้ขั้นพื้นฐานจนสมบูรณ์แบบแล้ว และหมัดนี้สามารถทลายหินและสกัดทองคำได้ !

เมื่อรู้สึกถึงพลังหมัดของเย่ซวน สีหน้าของเย่หลางก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาไม่กล้าที่จะสบประมาท เขาไม่รีรอที่จะกระทืบเท้าขวาเบา ๆ และกางแขนออกไปข้างหน้าเพื่อสกัดไว้

บูม !

ด้วยเสียงระเบิดดังก้อง เย่หลางสั่นสะเทือน และถอยหลังกลับไป !

เมื่อเห็นฉากนี้ ทุกคนก็ตกตะลึง

เย่หลางแพ้ในการปะทะครั้งแรก ?

และบนอัฒจันทร์ สีหน้าของผู้อาวุโสของตระกูลเย่น่าเกลียดยิ่งกว่า ! โดยเฉพาะสีหน้าของผู้อาวุโสใหญ่มืดมน และน่ากลัวยิ่งกว่า !

บนเวทีการประลอง เย่ซวนชนะด้วยการต่อยเพียงครั้งเดียว และเขายังไม่หยุด แต่ก้าวไปข้างหน้าเพื่อต่อยเย่หลางอีกครั้ง !

พลังกายล้วน ๆ !

ในเมืองเล็ก ๆ อย่างเมืองชิง ศิลปะการต่อสู้ และอื่น ๆ นั้นหายากมาก และการต่อสู้ดดยมากอาศัยความแข็งแกร่งทางกายภาพ และประสบการณ์จริง !

หลังจากที่เย่หลางหยุด สีหน้าของเขาก็น่าเกลียดมาก ๆ เขาไม่คิดว่าเย่ซวนจะทรงพลังเช่นนี้ ซึ่งเกินความคาดหมายของเขาโดยสิ้นเชิง ! เมื่อเห็นเย่ซวนต่อยอีกครั้ง เขาไม่ได้ต่อต้าน แต่เขากำมือขวา และต่อยไปที่เย่ซวน !

หมัดของเขาช่างเจิดจ้าเสียจริง !

พลังลปราณผสานเข้าหากัน พลังนี้สามารถช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งทางกายภาพได้ !

บูม !

ทันทีที่หมัดทั้งสองปะทะกัน สีหน้าของเย่หลางก็ปลี่ยนไปอย่างมาก ช่วงเวลาต่อมา เขาถอยกลับไปด้านหลังอย่างรุนแรง หลังจากการถอยครั้งนี้ เขาถอยกลับไปอย่างต่อเนื่อง และใครก็ตามที่มีสายตาที่เฉียบแหลมสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่าแขน ขาของเย่หลางสั่นสะท้านอย่างรุนแรง !

บนอัฒจันทร์ ผู้อาวุโสใหญ่ และคนอื่น ๆ ก็ลุกขึ้นยืนทันที และดวงตาของผู้อาวุโสใหญ่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ "ทำไมพลังของเขาถึงน่ากลัวนัก ! นี่ไม่ใช่พลังไร้ขอบเขตขั้นที่ห้า !"

สายตาของหลี่ยวี่และคนอื่น ๆ เต็มไปด้วยความประหลาดใจ ความแข็งแกร่งของเย่ซวนผิดปกติเล็กน้อย !

ในอีกด้านหนึ่ง ชายวัยกลางคนและหญิงผู้เลอโฉมจากเหยียนเฉิงและหลัวเฉิงก็มองหน้ากัน และยังมีความประหลาดใจในดวงตาของพวกเขาด้วย !

บนเวทีแห่งความเป็น และความตาย หลังจากที่เย่ซวนกระแทกเย่หลิงกลับไปด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว เขาก็เตะด้วยเท้าขวา และพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

เขาทะยานผ่านระยะทางไกลด้วยเวลาไม่นาน !

เมื่อเขามาด้านหน้าของเย่หลาง เขาก็พยุงตัวด้วยเท้าซ้าย และเตะไหล่ของเย่หลางด้วยเท้าขวา !

ทันใดนั้นก็เกิดเสียงบูม...อย่างแผ่วเบา !

ความดุร้ายส่องประกายในดวงตาของเย่หลาง เขาสกัดการเตะของเย่ซวน แต่ปล่อยให้เย่ซวนเตะเข้าที่ไหล่ของเขา ในขณะเดียวกัน เขาก็ต่อยไปที่ท้องของเย่ซวน !

ปัง ปัง!

เย่หลางกลิ้งไปด้านข้างสองสามครั้ง และเย่ซวนก็ก้าวถอยหลังไปหลายสิบก้าว !

แต่เย่ซวนไม่เป็นไรเลยแม้แต่น้อย !

เขารับหมัดของเย่หลางที่กระแทกเข้าร่างกายอย่างแรง !

“เป็นไปได้อย่างไร !”

บนอัฒจันทร์ สายตาของผู้อาวุโสใหญ่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ "เขาไม่เป็นไรเลยหรือ !"

ในอีกด้านหนึ่งหลี่ยวี่ และคนอื่น ๆ ก็ขมวดคิ้วด้วยความฉงนใจ เย่ซวนรับหมัดของเย่หลางอย่างแรง แต่เขากลับไม่เป็นไร !

บนเวทีแห่งความเป็นและความตาย เย่หลางยังคงไม่ได้รับผลกระทบอะไร เพราะชุดเกราะชั้นในที่เขาสวมอยู่ได้ป้องกันกำลังของเย่ซวนระดับหนึ่ง เมื่อเห็นว่าเย่ซวนไม่เป็นไร เย่หลางก็ขมวดคิ้ว "เจ้าไม่เป็นไรเลยได้อย่างไร!"

ตอนนี้เขาใช้พละกำลังทั้งหมดที่มีเพื่อหมัดนั้น !

และยังเป็นการเพิ่มพลังลมปราณอีกด้วย !

อย่างไรก็ตาม เย่ซวนสามารถตั้งรับได้อย่างทันท่วงที !

Unduh App untuk lanjut membaca

Daftar Isi

958