บทที่ 545 หอคอยหลังหนึ่ง

หยุนเซิ่งเหลือบมองเย่ซวน เย่ซวนฟันกระบี่ออกไป และโซ่เหล็กเหล่านั้นก็แตกออกเป็นเสี่ยง

เย่ซวนเดินไปตรงหน้าหยุนเซิ่งและพูดเบาๆ "ท่านอาจารย์ พวกเราไปกันเถอะ!"

ขณะที่พูด เขาแบกหยุนเซิ่งไว้บนหลังแล้วเดินออกจากร้านอาหาร...