บทที่ 492 คนอย่างข้าไม่มีใครสามารถต่อกรได้ ก็ตามแต่ใจพวกเจ้าเถอะ!

วิ่งเหรอ?

สีหน้าของชายชราในชุดคลุมสีเทาดูผิดปกติไปเล็กน้อย เขาเหลือบมองเมืองเต๋าอีซึ่งอยู่ไม่ไกลอย่างเย็นชา "มาดูกันว่าเจ้าจะซ่อนได้นานแค่ไหน!"

เมื่อสิ้นเสียง คนอื่นๆ ก็หายไป

ภายในเมือง

เย่ซวนส่ายหัวและถอนหายใจ...