บทที่​ 17 ผู้แข็งแกร่ง

เย่ซวนมองไปที่เย่หลางในระยะไกล และค่อย ๆ กำหมัดขวาของเขา แขนเสื้อข้างขวาของเขาระเบิดออกอย่างฉับพลัน และเส้นเลือดบนแขนทั้งหมดของเขาปูดออกมา น่ากลัวทีเดียว!

เย่หลางจ้องไปที่เย่ซวน "เจ้าซ่อนความแข็งแกร่งไว้นี่เอง เจ้า... "

เมื่อมาถึงจุดนี้ ม่านตาของเขาหดลงอย่างกะทันหันเพราะเย่ซวนได้พุ่งเข้ามาข้างหน้าเขาแล้ว

ผัวะ !

ท่ามกลางสายตาที่จ้องมองมา เย่หลางเสียเปรียบอีกครั้ง เขาตกใจ และถอยหลังตรงไปที่ขอบเวทีการประลอง !

บนอัฒจันทร์ ผู้อาวุโสใหญ่พูดอย่างโกรธเคือง "นี่คือการตัดสินความเป็นความตายตาย อย่าพูดอะไรไร้สาระ !"

เห็นได้ชัดว่าเขาไม่พอใจเย่หลางอย่างยิ่ง !

ไม่ต้องพูดถึงผู้อาวุโสใหญ่ ผู้อาวุโสหลายคนก็ไม่พอใจเช่นกัน เย่หลางพ่ายแพ้เป็นครั้งแรก และการที่เขาพูดเรื่องไร้สาระ มันดูเขลามาก !

บนเวทีประลองแห่งความเป็นและความตาย เย่ซวนไม่หยุดที่โจมตีเย่หลาง !

เย่หลางแสดงท่าทีดุดัน พร้อมกับยกมือขึ้น

ตู้ม !

จู่ ๆ กระแสอากาศอันทรงพลังก็ปะทุออกจากร่างของเขา !

"นี่มันการหลอมรวมพลังลมปราณ !"

ทุกคนที่อยู่ที่ลานประลองอุทาน !

"โอ้ สวรรค์ มันเป็นขั้นหลอมรวมพลังลมปราณจริง ๆ เย่หลางคนนี้อายุเพียงสิบแปดปีใช่ไหม ? เขามาถึงขั้นนี้แล้ว !"

"ตามที่คิดไว้สำหรับยอดอัจฉริยะที่สามารถดึงดูดนิมิตแห่งสวรรค์และโลกได้..."

บนอัฒจันทร์ ในที่สุดใบหน้าของผู้อาวุโสใหญ่ และคนอื่น ๆ ก็ปรากฏรอยยิ้มที่สดใสมาก !

เขาเหลือบมองคนสองคนที่มาจากเมืองเหยียน และเมืองหลัวที่อยู่ไม่ไกล สายตาของชายวัยกลางคนและหญิงผู้เลอโฉมตกตะลึง

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ผู้อาวุโสใหญ่ก็ยิ้มกว้าง !

บนเวทีแห่งความเป็นและความตาย เย่หลางมองไปที่เย่ซวน "ข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นถึงความแตกต่างระหว่างคุณมดอย่างเจ้ากับคนอย่างข้า !"

หลังจากสิ้นเสียง เขาก็กระทืบเท้าขวาและพุ่งออกไปราวกับลมกระโชก !

รอบตัวเขาเกิดกระแสลมอันทรงพลัง !

การควบคุมการหลอมรวมลมปราณหมายความว่าเขาสามารถควบคุมลมปราณได้แล้ว ซึ่งเป็นสิ่งที่กายเนื้อไม่อาจต่อสู้ได้ !

เย่ซวนที่อยู่ตรงข้ามกับเย่หลาง ไม่แสดงออกแต่อย่างใด เขาค่อย ๆ กำมือขวาแน่น และพลังในร่างกายของเขาก็หมุนราวกับคลื่นทะเล !

ร่างทองคำ !

หลังจากเข้าสู่ร่างทองคำแล้ว ความแข็งแกร่งของเขาแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนถึงสิบเท่า !

ในสายตาของทุกคน เย่ซวนพุ่งเข้าหาเย่หลาง !

ทุกคนที่อยู่บนอัฒจันทร์ส่ายหัว เย่ซวนกำลังตีไข่ด้วยหินอย่างไม่ต้องสงสัย !

ผู้อาวุโสใหญเย้ยหยัน และเหน็บแนมเล็กน้อย ! ความแข็งแรงของร่างกายหรือจะสู้พลังลมปราณได้ ? รนหาที่ตายชัด ๆ !

ในไม่ช้า เย่ซวนก็ประชิดกับเย่หลางมากขึ้น

บูม !

ร่างหนึ่งลอยออกมาท่ามกลางสายตาของคนนับไม่ถ้วน !

แล้วทุกคนก็ตกตะลึง !

เพราะคนทีลอยออกไปไม่ใช่เย่ซวนแต่เป็นเย่หลาง !

“เป็นไปได้ยังไง !”

ผู้อาวุโสใหญ่มองไปที่เย่หลางที่ลอยออกไปด้วยความไม่เชื่อ !

ทุกคนมองไปยังเวทีแห่งความเป็นและความตายด้วยความตกตะลึง

แพ้แล้วหรือ ?

ผู้ถูกเลือกพ่ายแพ้ ?

บนเวทีแห่งความเป็นและความตาย เย่ซวนไม่ยอมแพ้ แต่ยังคงไล่ตามเย่หลางที่กระเด็นไปไกล !

" กล้าดีอย่างไร ! "

ในขณะนี้ ผู้อาวุโสใหญ่ที่อยู่บนอัฒจรรย์ตะโกนด้วยความโกรธ และในวินาทีต่อมา เขารีบวิ่งไปที่เวทีการแข่งขัน แล้วตบเย่ซวนด้วยฝ่ามือของเขา !

เมื่อเห็นผู้อาวุโสใหญ่โจมตี ดวงตาของเย่ซวนก็ฉายแววดุร้าย เขาไม่ถอยกลับ แต่พุ่งไปข้างหน้า ต่อยผู้อาวุโสใหญ่เข้าไปในทันที !

ตุบ !

เสียงนั้นราวกับเสียงระเบิด ผู้อาวุโสใหญตกใจและรีบถอยห่าง !

ขณะที่เย่ซวนกำลังจะโจมตีต่อนั้น ผู้อาวุโสของตระกูลเย่ก็ก้าวขึ้นไปบนแท่นแห่งความเป็นและความตายทีละคน และยังมีผู้พิทักษ์นับไม่ถ้วนของตระกูลเย่ที่ถือหน้าไม้อันทรงพลังรอบ ๆ เวทีแห่งความเป็นและความตาย !

เย่ซวนค่อย ๆ กำหมัด และมองไปรอบ ๆ อย่างเย็นชา "ทำไม? ถึงขนาดต้องรุมกันเลยงั้นหรือ ?"

ผู้อาวุโสใหญ่ก็ชี้ไปที่เย่ซวนด้วยความโกรธจากระยะไกล "เย่ซวน เจ้าขี้โกงนี่!"

เย่ซวนมองไปที่ผู้อาวุโสใหญ่ และผู้อาวุโสใหญ่พูดด้วยความโกรธ "ตันเถียนของเจ้าถูกทำลายไปแล้ว ทำไมเจ้าถึงมีพลังมหาศาลเช่นนี้ !"

เย่ซวนเยาะเย้ย " ไม่ใช่เรื่องของท่าน !"

ทุกคน "..."

"เจ้า!"

ผู้อาวุโสใหญ่ชี้ไปที่เย่ซวนด้วยความโกรธ เขาโกรธจนหน้าซีด

เย่ซวนชำเลืองมองที่ผู้อาวุโสใหญ่อย่างเย็นชา และคนอื่น ๆ ก็พูดด้วยความเย้ยหยัน "ผู้อาวุโส ข้าจะต่อสู้กับเขาบนเวทีประลอง แต่จู่ ๆ ท่านก็ออกมาขัดขวาง ผู้อาวุโส ท่านไม่รักษาหน้าตัวเองเลย ทุกคนกำลังดูอยู่ ท่านไม่กลัวหรือว่าตระกูลเย่จะกลายเป็นตัวตลก"

เมื่อได้ยินคำพูดของเย่ซวน ทุกคนที่ดูการประลองมองไปที่ผู้อาวุโสตระกูลเย่ทีละคนด้วยสายตาเหยียดหยาม

ตระกูลเย่ทุกคนเคลื่อนไหว นี่ไม่ใช่การต่อสู้แบบตัวต่อตัว แต่เป็นการต่อสู้แบบกลุ่ม !

ทุกคนต่างพูดถึงการประลองในครั้งนี้ !

ในอีกด้านหนึ่ง หลี่ยวี่กับคนอีกคนมองหน้ากันด้วยรอยยิ้มที่อธิบายไม่ได้ในดวงตาของพวกเขา

น่าประหลาดใจ !

น่าประหลาดใจมาก !

พวกเขาไม่คาดคิดว่า แม้ว่าเย่หลางจะบรรลุขั้นผสานลมปรานแล้ว แต่เย่หลางจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเย่ซวน !

สำหรับพวกเขาทั้งสามคน นี่เป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมที่สุด !

หลี่ยวี่ยืนขึ้น และมองไปที่ผู้อาวุโสใหญ่ตระกูลเย่ "ผู้อาวุโส ท่านเชิญให้ข้ามาชมการประลอง แต่ทำไมท่านต้องให้ข้ามาเห็นเหตุการณ์ที่ท่านรุมเด็กหนุ่มแทน"

จางเลี่ยที่อยู่ข้าง ๆ เยาะเย้ยและพูดว่า "นี่คงเป็นตำนานการประลองบนเวทีแห่งความเป็นและความตายหล่ะสิ ? ประลองหมู่หรือ? น่าขันจริงๆ ฮ่าๆ..."

เจียงเนี่ยนเหลือบมองผู้อาวุโสใหญ่ และพูดด้วยเสียงต่ำ "ผู้อาวุโส ทุกคนในโลกยังคงเฝ้าดูอยู่ !"

สีหน้าของผู้อาวุโสใหญ่น่าเกลียดมาก เขาเหลือบมองเย่หลางข้าง ๆ เขา ชุดเกราะที่เย่หลางสวมอยู่แตกเป็นเสี่ยง ๆ !

ไม่เพียงแค่นั้น มุมปากของเย่หลางมีเลือดออกอย่างต่อเนื่อง เห็นได้ชัดว่าเขาได้รับบาดเจ็บภายในอย่างรุนแรง !

หากเจ้าสู้ต่อไป เจ้าจะถูกเย่ซวนฆ่าอย่างแน่นอน !

หลังจากได้ยินเช่นนั้นผู้ยิ่งใหญ่ก็ค่อย ๆ กำหมัดแน่น !

ในขณะนี้เย่ซวนที่อยู่ไม่ไกลก็ยิ้มและพูดว่า "ดูเหมือนว่าผู้อาวุโสใหญ่ไม่ได้ตั้งใจจะให้ต่อสู้ตัวต่อตัว ท่านจะแก้ตัวอย่างไร พูดออกมาสิ ข้าและทุกคนรอฟังอยู่เหมือนกัน !"

ผู้อาวุโสใหญ่เงยหน้าขึ้นมองเย่ซวน "เย่ซวน ข้าเกรงว่าการแข่งขันครั้งนี้ไม่ยุติธรรม เจ้าโกงแน่นอน เจ้า..."

ในขณะนี้ เย่ซวนชี้ไปที่ผู้อาวุโสใหญ่ด้วยความโกรธ "โกง ? เจ้าหมาเฒ่า เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของท่านออกมาสิ ? สู้กันแบบตัวต่อตัว และถ้าข้าชนะก็หมายความว่าโกงอย่างนั้นหรือ ? หน้าท่านหนาอย่างกับแก้มก้น !"

ผู้อาวุโสใหญ่เดือดขึ้นมา "พี่น้องตระกูลเย่ทั้งหลาย ฟังนะ เย่ซวนกำลังสร้างปัญหาให้ตระกูลเรา ฆ่ามันซะ !"

เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครสนใจเลย !

ว้าว !

เกิดความโกลาหลขึ้นเสียแล้ว !

"ตระกูลเย่ช่างไร้ยางอายจริง ๆ ! นี่คือสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถจะยอมได้ !"

"ไม่ใช่แค่ว่าท่านไม่อาจยอมได้ ช่างไร้ยางอายเสียจริง ถ้าชนะ ถือว่าโกงงั้นหรือ ? ทำไมผู้อาวุโสของตระกูลเย่คนนี้ถึงไร้คุณธรรมเช่นนี้ "

“แล้วจะทำอะไรได้ ? ผู้ถูกเลือกคือหลานชายของเขา ! ปล่อยให้หลานตัวเองตายได้อย่างไร ? ทำเช่นนี้ไม่ไร้ยางอายไปหน่อยหรือ!”

"......."

ชายวัยกลางคนจากเมืองเหยียนและหญิงผู้เลอโฉมจากเมืองหลัวต่างมองหน้ากัน ทั้งคู่ส่ายหัว และแสดงสายตารังเกียจ

รอบ ๆ เวทีประลอง ผู้คุ้มกันตระกูลเย่ต่างมองหน้ากัน ในขณะนี้ ผู้อาวุโสคำรามด้วยความโกรธ "ทำไมพวกเจ้าไม่ฆ่าเขาเร็ว ๆ ล่ะ "

ผู้คุ้มกันลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และขณะที่กำลังจะเคลื่อนไหว จู่ ๆ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นในสนาม "ผู้อาวุโสใหญ่หนีไปแล้ว !"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ร่างกายของผู้อาวุโสใหญ่ก็สั่นเล็กน้อย และเขามองไปทางประตูจวนตระกูลเย่ ชายวัยกลางคนคคนหนึ่งเข้ามาอย่างช้า ๆ

คนนี้คือเย่ชาง ผู้นำตระกูลเย่คนปัจจุบัน ! เขายังเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในตระกูลเย่ !

"ท่านผู้นำ !"

ในสนามประลอง ทุกคนโค้งคำนับทีละคน

เย่ซวนชำเลืองมองเย่ชางแต่ไม่ได้พูดอะไร

เย่ชางเดินไปที่เวทีประลองแห่งความเป็น และความตาย เขาเหลือบมองผู้อาวุโส "ทำได้ดีมาก!"

สีหน้าของผู้อาวุโสใหญ่น่าเกลียดเล็กน้อย เขาโค้งคำนับ " ท่านผู้นำ !"

เย่ชางไม่สนใจผู้อาวุโส แต่กำหมัดแน่น "ขออภัยที่ทำให้เกิดเหตุเช่นนี้ !"

ขณะที่เขาพูด เขาเหลือบมองผู้อาวุโสใหญ่ "จากนี้ไป เจ้าไม่ใช่ผู้อาวุโสใหญ่อีกต่อไป เจ้าถูกลดระดับให้เป็นผู้อาวุโสธรรมดา และไม่มีอำนาจอีกต่อไป !"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของผู้อาวุโสใหญ่ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย และเมื่อเขากำลังจะพูดเย่ชางมองไปที่เย่ซวน "เรามาจบเรื่องนี้กันดีไหม ?"

เย่ซวนส่ายหัว และชี้ไปเย่หลางซึ่งอยู่ไม่ไกล "การประลองแห่งความเป็นและความตายยังไม่จบ !"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่ชางก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

ในเวลานี้ ผู้อาวุโสใหญ่ และผู้อาวุโสกลุ่มหนึ่งมาที่ด้านข้างของเย่ชาง และผู้อาวุโสใหญ่กล่าวด้วยเสียงทุ้ม "ท่านผู้นำ เย่หลางคือผู้ที่ถูกเลือก และเขายังดึงดูดนิมิตแห่งสวรรค์และโลกมนุษย์ ดังนั้นเขามีอนาคตที่สดใส แม้ว่าเขาจะแพ้ให้กับเย่ซวน แต่ตันเถียนเย่ซวนถูกทำลายไปแล้ว เขาเป็นคนไร้ประโยชน์ และมีขีดจำกัดของชีวิต ”

เย่ชางเหลือบมองผู้อาวุโสอย่างเย็นชา "ก็เพราะเจ้าไม่ใช่หรือที่ทำให้ตันเถียนเขาถูกทำลาย"

ผู้อาวุโสใหญ่กำหมัดแน่น "ใช่ ข้าทำเอง! ท่านผู้นำ เขาไม่มีอนาคตให้พูดถึง ในขณะที่เย่หลางมีอนาคตที่ไม่มีที่สิ้นสุด หากท่านปกป้องเขาในวันนี้ เขาจะนำเกียรติยศให้กับตระกูลเย่ของเราในอนาคตอย่างแน่นอน !"

ผู้อาวุโสอื่น ๆ ต่างเห็นด้วยเช่นกัน

เย่หลางไม่สามารถฆ่าได้!

สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับเกียรติยศ และหน้าตาของตระกูลเย่ !

เย่ชางเงียบไป