บทที่​ 102 เรียกข้าว่าเซียนกระบี่เย่ซวน

ณ เชิงเขาชาง เย่ซวนและพรรคพวกต่างมีท่าทางสดชื่นกระปรี้กระเปร่า แต่ละคนหน้าบานเป็นจาน จะไม่ให้พวกเขารู้สึกเช่นนี้ได้อย่างไร ดูของล้ำค่าที่ทุกคนได้มานั่นสิ กำไรเห็น ๆ!

ความยากจน...