บทที่​ 110 รอนานเต็มที​!

เย่ซวนมองไปที่คนซึ่งลอยตัวอยู่กลางอากาศ บุรุษในชุดสีดำคล้องด้วยเชือกสีม่วงไขว้กัน

ในลักษณะรวงข้าวมัดรวบไว้ด้วยหินหยกขาว หน้าตาคมสันแต่ไม่ถึงกับหล่อ นัยน์ตาคมวาววับทำให้ผู้พบเห็นรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก

เขายังคงลอยตัวนิ่งอยู่ในอากาศขณะเดียวกันสายตามองเขม็งมาที่เย่ซวนเบื้องล่าง...