บทที่ 19 สร้างสัมพันธ์
by ผู้แต่ง ชิงหรวนเฟิงซ่าง
09:18,Dec 27,2022
เย่ซวนคำนับเล็กน้อย เขาถือกระบี่หลิงเซียวและชี้ไปที่พื้นด้วยท่าทางนิ่งเฉย
อันหลานซิ่วที่อยู่ตรงข้ามเย่ซวนพยักหน้าเล็กน้อย นางก้าวไปข้างหน้า และในขณะนี้เย่ซวนก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ความเร็วนั้นเร็วราวกับสายลม !
เย่ซวนชี้กระบี่ไปที่อันหลานซิ่ว !
กระบวนท่ากระบี่ !
กระบวนท่าเรียบง่าย !
ในเวลานี้อันหลานซิ่วหันไปด้านข้างเล็กน้อย และในวินาทีต่อมา นางก็แทงหอกไปข้างหน้าพุ่งเข้าไปที่ปลายกระบี่ของเย่ซวน
เพล้งงงง !
เสียงเสียดสีของโลหะกระทบกันดังก้องบนเวทีประลอง
เย่ซวนตกตะลึง ครู่ต่อมา เขาก็ปรากฏตัวต่อหน้าอันหลานซิ่วอีกครั้ง แต่ก่อนที่เขาจะชักกระบี่ออกมา หอกของอันหลานซิ่วก็เกือบถึงระหว่างคิ้วของเขาแล้ว !
อย่างไรก็ตาม แววตาของอันหลานซิ่วเต็มไปด้วยความประหลาดใจ กระบี่ของเย่ซวนอยู่ที่ปลายหอก และนางต้องปัดกระบี่กระเด็น แต่นางไม่ปัด หอกของนางไม่อาจสังหารเย่ซวนได้ !
มุมปากของอันหลานซิ่วยกขึ้นเล็กน้อย "จิตวิญญาณการต่อสู้ของเจ้าดีมาก !"
เมื่อนางพูดจบ นางสะบัดมือขวาเบา ๆ และหอกเคลื่อนไหวเข้าบริเวณไหล่ของเย่ซวนราวกับงูพิษ
และในเวลาเดียวกัน เย่ซวนก็พุ่งไปข้างหน้าทันที กระบี่ของเขาพุ่งไปที่หัวใจของอันหลานซิ่ว !
ยอมบาดเจ็บเพื่อโอกาสในการโจมตี !
อันหลานซิ่วหุบยิ้ม และไม่มีใครเห็นการเคลื่อนไหว หอกในมือของนางปิดกั้นกระบี่ของเย่ซวนทันที!
เพล้งงง!
เสียงปะทะของโลหะดังเสียดหู !
กระบี่หยุดเคลื่อนไหว ร่างของเย่ซวนพุ่งไปทางขวาเหมือนผี จากนั้นกระบี่ก็ทะยานเข้าไประหว่างคิ้วของอันหลานซิ่ว จากบนลงล่างในมุมที่แปลกประหลาด !
กระบี่หยุดกะทันหันเมื่อห่างจากคิ้วของอันหลานซิ่วเพียงครึ่งนิ้วเพราะหอกในมือของอันหลานซิ่วเคลื่อนมาถึงรักแร้ของเย่ซวนแล้ว คิดว่ามันจบลง แต่ในขณะนี้ เย่ซวนก็ปล่อยมือออ ปลดกระบี่ของเขา และคว้าหอกของอันหลานซิ่วด้วยมือทั้งสองข้าง และตวัดไปข้างหน้ากระทบอันหลานซิ่วโดยตรง
อันหลานซิ่วหรี่ตาเล็กน้อย นางใช้เท้าขวากระทืบพื้นเบา ๆ และลอยไปข้างหลัง แต่เย่ซวนยังคงถือหอกของนาง จกานั้นเย่ซวนก็ถูกลากตามไปด้วย เย่ซวนใช้ประโยชน์จากแรงผลักฉวยโอกาสกอดนางจนทำให้หญิงสาวเสียหลัก !
เย่ซวนกอดอันหลานซิ่วท่ามกลางสายตาของทุกคน จากนั้นเขาก็คำรามเสียงดังลั่นและทุ่มร่างอันหลานซิ่วลงพื้น !
บู้มมมม !
ทั้งสองตกลงพื้นด้วยกัน เวทีประลองความเป็นและความตายสั่นสะท้านเล็กน้อย
ครู่ต่อมา ร่างหนึ่งก็พุ่งตรงเข้ามา !
ร่างหนึ่งลอยออกมาจากเวทีแห่งความเป็นและความตาย!
คน ๆ นี้คือเย่ซวน !
นอกเวทีแห่งความเป็นและความตาย เย่ซวนค่อย ๆ ลุกขึ้น เช็ดเลือดจากมุมปากของเขา จากนั้นมองไปที่อันหลานซิ่ว "ข้าไม่ได้ตั้งใจล่วงเกิน !"
อันหลานซิ่วมองไปที่เย่ซวนที่อยู่ฝั่งตรงข้าม และกล่าวด้วยรอยยิ้ม "ข้าเข้าใจ ข้าเป็นจอมยุทธ์เช่นกัน และข้าไม่ได้บอบบางขนาดนั้น ทักษะกระบี่ของเจ้าดีเกินคาด เจ้าไม่เพียงแต่เก่งเรื่องกระบี่ แต่ยังเก่งเรื่องการต่อสู้ระยะประชิดอีกด้วย ความสามารถของเจ้าถือว่าดีมากเลยทีเดียว ข้าคิดว่าเจ้ามีประสบการณ์การต่อสู้บนสังเวียนแห่งความเป็นและความตายมานับครั้งไม่ถ้วน "
เย่ซวนพยักหน้าเล็กน้อย แต่ไม่ได้พูดอะไร
อันหลานซิ่วกล่าวอีกครั้ง "มันไม่ยุติธรรมเลยที่จะแข่งขันกับเจ้าในครั้งนี้ หลังจากที่เจ้าพัฒนาขึ้นแล้ว เรามาประลองกันอีกครั้งดีไหม ?"
เย่ซวนมองอันหลานซิ่วพร้อมกับพยักหน้า " ตกลง !"
คนที่อยู่ตรงหน้าเขาคือปรมาจารย์ตัวจริง การต่อสู้นี้คุ้มค่ากว่าการต่อสู้กับเงา !
อันหลานซิ่วพยักหน้า ราวกับกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง นางชี้นิ้วออกไป และจี้หยกสีขาวลอยอยู่ตรงหน้าเย่ซวน "ถ้าเจ้าไม่มีที่ไป เจ้าสามารถไปทีสำนัหชางมู่ในเมืองหลวงของจักรวรรดิ นี่คือจี้หยกส่วนตัวของข้า ด้วยจี้หยกนี้ เจ้าสามารถเข้าไปในสำนักชางมู่ได้ "
เมื่อได้ยินเช่นนี้ การแสดงออกของเย่ซวนก็เปลี่ยนไป เขาไม่ได้ปฏิเสธ แต่รับจี้หยก เพราะเขาจำเป็นต้องเข้าไปในสำนักชางมู่ เพื่อรักษาน้องสาวของเขา !
เย่ซวนเก็บจีี้หยกและคารวะอันหลานซิ่ว "ขอบคุณสำหรับความเมตตาของเจ้า ข้า เย่ซวน จะจดจำเรื่องนี้ตลอดไป !"
อันหลานซิ่วส่ายศีรษะ "ข้าชื่นชมในพรสวรรค์ของเจ้า ! แล้วพบกัน !"
หลังจากพูดจบ นางก็หันหลังและจากไป
นางเดินออกไป และในไม่ช้านางก็หายลับไปจากสายตาของทุกคน
ในขณะนี้ทุกคงมองไปที่คนตระกูลเย่ โดยเฉพาะเจียงเนี่ยน และคนอื่น ๆ ต่างก็ยินดี !
ในขณะนี้ ชายวัยกลางคน และหญิงผู้เลอโฉมจากเมืองเหยียนก็เดินเข้ามาและสวมกอดเย่ซวน ชายวัยกลางคนกล่าวว่า "คุณชายเย่ ถ้ามีโอกาส เราเมืองเหยียนและเมืองลั่วยิ้นดีต้อนรับท่าน"
สร้างสัมพันธ์ฉันท์เพื่อน !
เดิมทีพวกเขาต้องการที่จะเอาชนะ แต่ตอนนี้อันหลานซิ่วแนะนำให้เย่ซวนไปที่สำนักชางมู่ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กล้าที่จะเอาชนะจึงได้แต่สานสัมพันธ์
เย่ซวนกำหมัด "ถ้ามีโอกาส ไปแน่นอน!"
ชายวัยกลางคนยิ้ม "ถ้างั้นหวังว่าเราจะเจอกันวันใดวันหนึ่ง !"
หลังจากพูดจบ ทั้งสองก็หันหลังและจากไป
ในเวลานี้ เย่ชางก็กล่าวว่า "ใครก็ได้มาพาตัวผู้อาวุโสใหญ่ไป !"
สมาชิกตระกูลเย่ที่ล้อมรอบอยู่ต่างตกตะลึง และในไม่ช้า ผู้คุ้มกันบางคนของตระกูลเย่ก็เดินเข้ามาหาผู้อาวุโสใหญ่ ผู้อาวุโสใหญ่ไม่แสดงสีหน้าใด ๆ และไม่ขัดขืน ปล่อยให้ผู้คุ้มกันพยุงเขา !
เย่ชางมองไปที่เย่ซวนที่อยู่ไม่ไกลด้วยความลังเลแล้วพูดว่า "เย่ซวนจากนี้ไป เจ้าเป็นทายาทสายตรงตระกูลเย่ และเป็นผู้สืบทอดคนต่อไปของตระกูลเย่... "
อันหลานซิ่วที่อยู่ตรงข้ามเย่ซวนพยักหน้าเล็กน้อย นางก้าวไปข้างหน้า และในขณะนี้เย่ซวนก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ความเร็วนั้นเร็วราวกับสายลม !
เย่ซวนชี้กระบี่ไปที่อันหลานซิ่ว !
กระบวนท่ากระบี่ !
กระบวนท่าเรียบง่าย !
ในเวลานี้อันหลานซิ่วหันไปด้านข้างเล็กน้อย และในวินาทีต่อมา นางก็แทงหอกไปข้างหน้าพุ่งเข้าไปที่ปลายกระบี่ของเย่ซวน
เพล้งงงง !
เสียงเสียดสีของโลหะกระทบกันดังก้องบนเวทีประลอง
เย่ซวนตกตะลึง ครู่ต่อมา เขาก็ปรากฏตัวต่อหน้าอันหลานซิ่วอีกครั้ง แต่ก่อนที่เขาจะชักกระบี่ออกมา หอกของอันหลานซิ่วก็เกือบถึงระหว่างคิ้วของเขาแล้ว !
อย่างไรก็ตาม แววตาของอันหลานซิ่วเต็มไปด้วยความประหลาดใจ กระบี่ของเย่ซวนอยู่ที่ปลายหอก และนางต้องปัดกระบี่กระเด็น แต่นางไม่ปัด หอกของนางไม่อาจสังหารเย่ซวนได้ !
มุมปากของอันหลานซิ่วยกขึ้นเล็กน้อย "จิตวิญญาณการต่อสู้ของเจ้าดีมาก !"
เมื่อนางพูดจบ นางสะบัดมือขวาเบา ๆ และหอกเคลื่อนไหวเข้าบริเวณไหล่ของเย่ซวนราวกับงูพิษ
และในเวลาเดียวกัน เย่ซวนก็พุ่งไปข้างหน้าทันที กระบี่ของเขาพุ่งไปที่หัวใจของอันหลานซิ่ว !
ยอมบาดเจ็บเพื่อโอกาสในการโจมตี !
อันหลานซิ่วหุบยิ้ม และไม่มีใครเห็นการเคลื่อนไหว หอกในมือของนางปิดกั้นกระบี่ของเย่ซวนทันที!
เพล้งงง!
เสียงปะทะของโลหะดังเสียดหู !
กระบี่หยุดเคลื่อนไหว ร่างของเย่ซวนพุ่งไปทางขวาเหมือนผี จากนั้นกระบี่ก็ทะยานเข้าไประหว่างคิ้วของอันหลานซิ่ว จากบนลงล่างในมุมที่แปลกประหลาด !
กระบี่หยุดกะทันหันเมื่อห่างจากคิ้วของอันหลานซิ่วเพียงครึ่งนิ้วเพราะหอกในมือของอันหลานซิ่วเคลื่อนมาถึงรักแร้ของเย่ซวนแล้ว คิดว่ามันจบลง แต่ในขณะนี้ เย่ซวนก็ปล่อยมือออ ปลดกระบี่ของเขา และคว้าหอกของอันหลานซิ่วด้วยมือทั้งสองข้าง และตวัดไปข้างหน้ากระทบอันหลานซิ่วโดยตรง
อันหลานซิ่วหรี่ตาเล็กน้อย นางใช้เท้าขวากระทืบพื้นเบา ๆ และลอยไปข้างหลัง แต่เย่ซวนยังคงถือหอกของนาง จกานั้นเย่ซวนก็ถูกลากตามไปด้วย เย่ซวนใช้ประโยชน์จากแรงผลักฉวยโอกาสกอดนางจนทำให้หญิงสาวเสียหลัก !
เย่ซวนกอดอันหลานซิ่วท่ามกลางสายตาของทุกคน จากนั้นเขาก็คำรามเสียงดังลั่นและทุ่มร่างอันหลานซิ่วลงพื้น !
บู้มมมม !
ทั้งสองตกลงพื้นด้วยกัน เวทีประลองความเป็นและความตายสั่นสะท้านเล็กน้อย
ครู่ต่อมา ร่างหนึ่งก็พุ่งตรงเข้ามา !
ร่างหนึ่งลอยออกมาจากเวทีแห่งความเป็นและความตาย!
คน ๆ นี้คือเย่ซวน !
นอกเวทีแห่งความเป็นและความตาย เย่ซวนค่อย ๆ ลุกขึ้น เช็ดเลือดจากมุมปากของเขา จากนั้นมองไปที่อันหลานซิ่ว "ข้าไม่ได้ตั้งใจล่วงเกิน !"
อันหลานซิ่วมองไปที่เย่ซวนที่อยู่ฝั่งตรงข้าม และกล่าวด้วยรอยยิ้ม "ข้าเข้าใจ ข้าเป็นจอมยุทธ์เช่นกัน และข้าไม่ได้บอบบางขนาดนั้น ทักษะกระบี่ของเจ้าดีเกินคาด เจ้าไม่เพียงแต่เก่งเรื่องกระบี่ แต่ยังเก่งเรื่องการต่อสู้ระยะประชิดอีกด้วย ความสามารถของเจ้าถือว่าดีมากเลยทีเดียว ข้าคิดว่าเจ้ามีประสบการณ์การต่อสู้บนสังเวียนแห่งความเป็นและความตายมานับครั้งไม่ถ้วน "
เย่ซวนพยักหน้าเล็กน้อย แต่ไม่ได้พูดอะไร
อันหลานซิ่วกล่าวอีกครั้ง "มันไม่ยุติธรรมเลยที่จะแข่งขันกับเจ้าในครั้งนี้ หลังจากที่เจ้าพัฒนาขึ้นแล้ว เรามาประลองกันอีกครั้งดีไหม ?"
เย่ซวนมองอันหลานซิ่วพร้อมกับพยักหน้า " ตกลง !"
คนที่อยู่ตรงหน้าเขาคือปรมาจารย์ตัวจริง การต่อสู้นี้คุ้มค่ากว่าการต่อสู้กับเงา !
อันหลานซิ่วพยักหน้า ราวกับกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง นางชี้นิ้วออกไป และจี้หยกสีขาวลอยอยู่ตรงหน้าเย่ซวน "ถ้าเจ้าไม่มีที่ไป เจ้าสามารถไปทีสำนัหชางมู่ในเมืองหลวงของจักรวรรดิ นี่คือจี้หยกส่วนตัวของข้า ด้วยจี้หยกนี้ เจ้าสามารถเข้าไปในสำนักชางมู่ได้ "
เมื่อได้ยินเช่นนี้ การแสดงออกของเย่ซวนก็เปลี่ยนไป เขาไม่ได้ปฏิเสธ แต่รับจี้หยก เพราะเขาจำเป็นต้องเข้าไปในสำนักชางมู่ เพื่อรักษาน้องสาวของเขา !
เย่ซวนเก็บจีี้หยกและคารวะอันหลานซิ่ว "ขอบคุณสำหรับความเมตตาของเจ้า ข้า เย่ซวน จะจดจำเรื่องนี้ตลอดไป !"
อันหลานซิ่วส่ายศีรษะ "ข้าชื่นชมในพรสวรรค์ของเจ้า ! แล้วพบกัน !"
หลังจากพูดจบ นางก็หันหลังและจากไป
นางเดินออกไป และในไม่ช้านางก็หายลับไปจากสายตาของทุกคน
ในขณะนี้ทุกคงมองไปที่คนตระกูลเย่ โดยเฉพาะเจียงเนี่ยน และคนอื่น ๆ ต่างก็ยินดี !
ในขณะนี้ ชายวัยกลางคน และหญิงผู้เลอโฉมจากเมืองเหยียนก็เดินเข้ามาและสวมกอดเย่ซวน ชายวัยกลางคนกล่าวว่า "คุณชายเย่ ถ้ามีโอกาส เราเมืองเหยียนและเมืองลั่วยิ้นดีต้อนรับท่าน"
สร้างสัมพันธ์ฉันท์เพื่อน !
เดิมทีพวกเขาต้องการที่จะเอาชนะ แต่ตอนนี้อันหลานซิ่วแนะนำให้เย่ซวนไปที่สำนักชางมู่ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กล้าที่จะเอาชนะจึงได้แต่สานสัมพันธ์
เย่ซวนกำหมัด "ถ้ามีโอกาส ไปแน่นอน!"
ชายวัยกลางคนยิ้ม "ถ้างั้นหวังว่าเราจะเจอกันวันใดวันหนึ่ง !"
หลังจากพูดจบ ทั้งสองก็หันหลังและจากไป
ในเวลานี้ เย่ชางก็กล่าวว่า "ใครก็ได้มาพาตัวผู้อาวุโสใหญ่ไป !"
สมาชิกตระกูลเย่ที่ล้อมรอบอยู่ต่างตกตะลึง และในไม่ช้า ผู้คุ้มกันบางคนของตระกูลเย่ก็เดินเข้ามาหาผู้อาวุโสใหญ่ ผู้อาวุโสใหญ่ไม่แสดงสีหน้าใด ๆ และไม่ขัดขืน ปล่อยให้ผู้คุ้มกันพยุงเขา !
เย่ชางมองไปที่เย่ซวนที่อยู่ไม่ไกลด้วยความลังเลแล้วพูดว่า "เย่ซวนจากนี้ไป เจ้าเป็นทายาทสายตรงตระกูลเย่ และเป็นผู้สืบทอดคนต่อไปของตระกูลเย่... "
HELLOTOOL SDN BHD © 2020 www.webreadapp.com All rights reserved
