บทที่​ 70 พวกเจ้าก็แค่พวกหนูน้อย

เขาจำรอยเท้านี้ได้ !

มันเหมือนกับรอยอุ้งเท้าบนกระดาษที่ลอยออกมาจากชั้นที่สองของหอคอยเรือนจำ !

“มันออกมาได้ ?”

เมื่อคิดได้ดังนี้ เย่ซวนก็เหงื่อแตกพลั่กถึงกับรีบร้อนตรงดิ่งกลับไปที่หอคอยแห่งเรือนจำทันที...