บทที่​ 119 ไม่มีใครกล้าซักคน !

เวลาผ่านไปสักพักใหญ่ เจ้าสำนักจี้จี้เดินออกมาจากอาคารหอหลังเล็ก ท่าทางโซซัดโซเซเหมือนคนเมาสุราเช่นเคย…

ณ ท้องถนนในเมืองหลวง

เย่ซวนกับพวกเดินนำอยู่หัวขบวน ท้ายขบวนคือฝูงชนจำนวนมากที่ติดตามเป็นพรวน

ยิ่งเวลาผ่านไปคนยิ่งเพิ่มเติมเข้าร่วมในขบวนมากขึ้นทุกที...