บทที่ 110 ศัตรูที่เก่งกาจได้รวมตัวกัน

"แล้วยังไง!"

หลัวชุนยกขาและเตะไปที่เป้ายี่ไห่หลาน​ ยี่ไห่หลานกรีดร้องและกุมเป้าและกลิ้งลงบนพื้นเขาไม่ได้ตาย ณ ตอนนั้น เขาคร่ำครวญ​ตาหูและจมูกมีเลือดไหลออกมาใบหน้าของเขาดุร้ายน่ากลัวมากๆ

ทุกคนที่อยู่ในห้องออกเดินออกไปอย่างเงียบๆหลัวชุนก้าวไปข้างหน้าเพื่อปลดจุดเปล่งพลังเขาพลางรู้สึกว่าปวดหัวจนหายใจไม่ออก

"คุณเป็นอะไร?"

เย่ปิงหรงเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเขาทันทีที่ร่างคืนอิสรภาพ​เธอก็รีบไปพยุงร่างของเขาขึ้นและเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก

"ไม่เป็นไรเป็นผลข้างเคียง​จากคาถาลับน่ะพวกเราไปกันเถอะ"

เย่ปิงหรงกับลู่ชิงพยุงเขาคนละข้างค่อยๆเดินออกจากประตู

หลิวจินติ่งกับซิงฮวายเห็นว่าเรื่องทั้งหมดจบลงแล้วได้พาผู้คนมาเก็บกวาดหลี่ชุนเหลยและศิษย์​อีกสี่คนพยุงหลัวชุนขึ้นรถ​...

Unduh App untuk lanjut membaca

Daftar Isi

173