บทที่ 111 คำสาปของซาตาน

ช่วงเวลาหนึ่งที่ทูหลงรู้สึกว่าตัวเองไม่เข้าใจร่างกายของตัวเอง เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปทางเปาลั่วที่ยืนหลบซ่อนอยู่ในฝูงชน คนนี้น่ากลัวเกินไป คุมตัวเองให้ยินอยู่ที่เดิมไม่ขยับ...