บทที่ 18 ปัญหาของจีเซียงหนิง
by จักรพรรดิTV
08:01,Feb 18,2021
ฮั่วปู้ฝานยิ้มเเละแตะจมูกที่โด่งของเธอ พูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยพะเน้าพะนอ “วันเกิดของปีนี้ พ่อจะทำเค้กช็อกโกแลตที่ใหญ่เท่ากับหนู ให้หนูกินจนพอใจ”
“จริงเหรอคะ?”
“จริงสิ”
“งั้น หนูอยากเชิญเพื่อนๆมาด้วยได้ไหมคะ?”
“ได้สิ”
“งั้นพวกเราเกี่ยวก้อย!”
“เกี่ยวก้อย!”
เห็นนิวก้อยของทั้งพ่อและลูกเกี่ยวกัน หนิงเสี่ยวฉินขำและส่ายหัว
《ฮันเซลและเกรเทล》เรื่องเทพนิยายนี่ เธอก็เคยอ่าน เรื่องนี้เล่าว่า ลูกสองคนของคนตัดไม้ อยู่ในป่าเจอบ้านที่ทำมาจากช็อกโกแลต และถูกแม่มดจัดได้
เทพนิยายก็สนุกดีนะ ในนั้นก็เล่าเรื่องหลายๆอย่าง ก็เป็นความฝันของหลายคนตอนเด็กๆ
แต่ว่าถ้าจะให้แสดงออกมาในความเป็นจริง มันก็ยากเกินไป
อย่างน้อยหนิงเสี่ยวฉินไม่คิดว่าครอบครัวเธอจะมีความสามารถ รวยถึงเอาช็อกโกแลตมาทำเป็นเค้กที่ลักษณะบ้านมาเป็นของขวัญ
เข้าไปในบ้านแล้ว ฮั่วปู้ฝานก็กล่าวอีก “ใช่แล้ว พรุ่งนี้ฉันจะไปขับรถให้จีเซียงหนิง”
“เซียงหนิง?คุณติดต่อกับเธอด้วยเหรอ?”หนิงเสี่ยวฉินถาม
“วันนี้เธอเคยมา ตอนนั้นเธอไม่อยู่บ้าน”ฮั่วปู้ฝานตอบ
หนิงเสี่ยวฉินโอ้และพยักหน้า “งั้นคุณก็ไปทำเถอะ แต่ว่าร้านค้าออนไลน์จะทำอย่างไรดี?”
“ถ้าคุณเต็มใจ ก็สามารถลาออกและไปทำออกอากาศสดอยู่เถาเป่า ทำออกอากาศสดไม่ขอร้องสะท้อนสูงขนาดนั้น จะง่ายกว่า และเดี๋ยวฉันจะทำการวางแผนงานให้คุณด้วย เรื่องการเผยแพร่ รอฉันปิดการทำงานก่อนแล้วค่อยทำ”ฮั่วปู้ฝานกล่าวว่า
หนิงเสี่ยวฉินไม่ได้พูดอะไร เธอมีกระวนกระวายใจกับชีวิต
แม้ว่าฮั่วปู้ฝานตอนนี้ทำได้ดีมาก แต่ในใจของเธอก็ยังรับไม่ค่อยได้ ให้เธอลาออกทันที อย่างไงในใจเธอก็รู้สึกรับไม่ได้
ฮั่วปู้ฝานก็ไม่บังคับ กล่าวว่า “ถ้าคุณไม่มีเวลาก็ไม่เป็นไร ตอนนี้การขายของแบบไม่มีคนอยู่ก็ดีนะ แม้ว่ามันจะมีการส่งผลไปยอดขายรายวัน แต่การจับกิจกรรมสามารถแลกเปลี่ยนกับการขายได้”
“ภายหลังค่อยว่ากันใหม่ เดี๋ยวสิ้นเดือนก็จะมีเงินเดือนแล้ว”หนิงเสี่ยวฉินก้มหัวลงเล็กน้อยและพูด
ฮั่วปู้ฝานก็เข้าใจความลังเลของเธอ ก็เลยไม่ได้พูดอะไรอีก
คืนหนึ่งผ่านไปอย่างเงียบๆ วันถัดไปอย่างเช้าฮั่วปู้ฝานก็เตรียมของทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว
รอหลังจากแม่และลูกกินข้าวเสร็จ เขาก็เริ่มริเริ่มว่าจะส่งถังถังไปโรงเรียน หนิงเสี่ยวฉินก็ไม่ต้องเดินเยอะ
ครั้งนี่ หนิงเสี่ยวฉินไม่ได้ปฏิเสธ เขาเป็นพ่อ ก็มีสิทธิและหน้าที่ที่ส่งลูกไปเรียนได้
แต่ว่าพึ่งออกจากบ้าน พวกเขาก็เห็นว่า มีมายบัคหนึ่งคันจอดอยู่ที่ข้างถนน
จีเซียงหนิงลงมาจากรถและโบกมือกับหนิงเสี่ยวฉิน
หนิงเสี่ยวฉินผลักรถไป ถามว่า “คุณมาทำไมเหรอ?”
“มาดูคนสวยหนิงไง ไปทำงานเหรอ?”จีเซียงหนิงถาม
“อืม…คุณ…”หนิงเสี่ยวฉินมองไปที่เธอ และมองไปที่ฮั่วปู้ฝาน เข้าใจทันที “คุณมารอเขาใช่ไหม?”
“ฉันจะรอเขาทำไม”จีเซียงหนิงปฏิเสธด้วยจิตใต้สำนึก และพูดอีกว่า “คนขับรถไม่ว่างชั่วคราว พอดีที่เขาบอกว่าวันนี้จะไปทำงาน เลยขับรถมาได้แค่ที่นี่ ถังถังจะไปโรงเรียนไหม? พอดีฉันไปส่งเธอ”
“ไม่ต้องแล้ว พวกคุณไปทำงานสำคัญกว่า ฉันส่งเธอไปโรงเรียนก็พอแล้วหนิงเสี่ยวฉินส่ายหัว และมองไปที่ฮั่วปู้ฝาน พูดว่า “ทำงานดีๆ เซียงหนิงช่วยพวกเราเยอะแล้ว อย่างสร้างปัญญาให้เธออีก”
“ฉันเข้าใจ”ฮั่วปู้ฝานพยักหน้า
“คุณพ่อบ้ายบาย คุณป้าจีบ้ายบาย!”ถังถังการเริ่มขึ้นไปรถยนต์ไฟฟ้า และโบกมือต่อทั้งสองคน
เห็นทั้งแม่ลูกขับไปรถยนต์ไฟฟ้าและไกลไป จีเซียงหนิงมองไปที่ฮั่วปู้ฝาน กล่าวว่า “คุณไม่รู้สึกละอายใจเหรอ?”
ฮั่วปู้ฝานนิ่งอึ้งนิ่งอึ้ง “ละอายใจอะไร?”
“ถึงอายุนี้แล้ว ยังให้เมียคุณแดดลมแดดแสง ยังกล้าจะถามอีกว่าละอายใจอะไร?คนสวยที่อย่างเสี่ยวฉิน ในความเป็นจริงต้องนั่งในรถเบนซ์ บีเอ็มดับเบิลยู ใช้เครื่องแต่งหน้าที่คุณภาพสูง ซื่อกระเป๋าที่ยี่ห้อดัง คุณก็ไม่กลัววันใดวันหนึ่งก็ถูกคนอื่นแย่งไป”
ในขนาดนี้ฮั่วปู้ฝานถึงเข้าใจความหมายของเธอ ยิ้มและกล่าวว่า “รถเบนซ์ บีเอ็มดับเบิลยูก็ไม่มีอะไรเหรอ อาจจะไม่กี่ปีต่อมา ฉันจะให้เครื่องบินส่วนตัวส่งพวกเธอไปเที่ยวฮาวาย”
เอาแต่แค่ฟื้นการควบคุมตระกูลฮั่ว แม้ว่าเครื่องบินส่วนตัวก็แค่เป็นเรื่องเล็กๆ
แต่จีเซียงหนิงไม่ทราบเรื่องนี้ เธอทำหน้าสับสนและกล่าวว่า “เรื่องโม้ยังต้องเป็นคุณผู้ชายจะเก่งกว่า”
พูดเสร็จ จีเซีงหนิงก็ขึ้นรถของตัวเอง
ฮั่วปู้ฝานก็ไม่เสียเวลา เดินไปที่ที่ขับรถ คาดเข็มขัดนิรภัยและถามด้วย “ไปไหน?”
“ก็ต้องเป็นบริษัทไง ไม่งั้นจะกลับไปเหรอ”จีเซียงหนิงพูดอย่างไม่พอใจ
ฮั่วปู้ฝานไม่ได้พูดอะไรมากอีก คันเร่งและขับรถไปเรื่อย ๆ
“สิ่งเหล่านั้นที่คุณพูด ฉันได้ทำทุกอย่างแล้ว แต่จนถึงขณะนี้ ธุรกิจตงหลายก็ยังไม่ได้ติดต่อฉัน ตรงกันข้าม ฉันได้ยินมาว่าพวกเขากำลังติดต่อเครื่องบินขนส่งสินค้าที่ไปยังเมืองเซียงเจียง” น้ำเสียงของจีเซียงหนิงเรียบ แต่ก็ยังรู้สึกมีความโกรธและความไม่สบายใจที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของเธอ
เห็นได้ชัดว่า ธุรกิจตงหลายไม่ได้ประนีประนอมเพราะความกดดันดังเหมือนที่ฮั่วปู้ฝานกล่าว ทำให้จีเซียงหนิงรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้สูงที่จะมีความผิดพลาดอย่างมากในการตัดสิน
ฮั่วปู้ฝานหมุนถนนอย่างชำนาญขณะหมุนพวงมาลัย ในเวลาเดียวกันเขากล่าวว่า “คุณอาจไม่ค่อยเข้าใจเกี่ยวกับธุรกิจตงหลาย พวกเขาสามารถพัฒนาเป็นองค์กรขนาดใหญ่เช่นนี้ได้ในเวลาเพียงสิบปี มันไม่เพียงแค่ขายของที่อย่างแท้จริง พูดตามตรงว่า คุณภาพของสินค้าของพวกเขานั้นก็ดีอยู่ แต่เหตุผลที่การขายของแต่ละปีเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก เพียงเพราะเวลาที่ทำธุรกิจ พวกเขาชอบใช้วิธีการเล่นลูกไม้ที่เพิ่มราคา เนื่องจากทำซ่อนมาก จึงไม่ค่อยมีใครรู้ นอกจากนี้ พวกเขาไม่โลภมากเกินไป ราคาเพิ่มขึ้นเพียง 10% หรือ 20% แม้ว่าลูกค้ารู้แล้ว แต่ก็ไม่ค่อยสนใจ ดังนั้นคุณสามารถรอได้อย่างสบายใจ เนื่องจากพวกเขาเพิ่มราคาให้คุณ ในที่สุดพวกเขาก็ตัดสินใจว่าที่จะขายสิ่งต่างๆให้คุณ”
จีเซียงหนิงขมวดคิ้วและมองไปที่เขา ถามว่า “ทำไมคุณพูดแบบเข้าใจเรื่องของธุรกิจตงหลายมาก นี่ก็หามาจากอินเตอร์เน็ตเหรอ?”
“ฟังเพื่อนเล่ามา”ฮั่วปู้ฝานตอบว่า
ในความเป็นจริง ในตอนที่ฮั่วปู้ฝานออกมาทำงานคนเดียว เขาก็เคยร่วมงานกับธุรกิจตงหลาย เลยรู้ลูกไม้ที่พวกเขาเล่น
“คุณยังมีเพื่อนที่รู้ความลับทางการค้าของธุรกิจตงหลายด้วยเหรอ?”จีเซียงหนิงดูไม่เชื่อ
ฮั่วปู้ฝานไม่มีคำอธิบาย จีเซียงหนิงก็ไม่ได้ถามอีก ผ่านไปสักพัก เธอพูดอย่างเคร่งขรึม “ถ้าธุรกิจครั้งนี้ทำไม่ดี ฉันอาจจะถูกไล่ออกจากตำแหน่งนี้ และเมื่อถึงเวลานั้น ฉันจะมาคิดบัญชีกับคุณ”
ฮั่วปู้ฝานยิ้มแต่ไม่พูด
จะคิดบัญชีหรือไม่ก็เป็นค่อยว่ากัน ในขนาดนี้ จีเซียงหนิงขึ้นบนเรือเเล้ว ก็จะไม่ลงเรืออย่างง่ายๆ ไม่งั้น เธอจะภัยคุกคามด้วยคำพูดได้อย่างไร
ตามเส้นทางในความทรงจำ มาถึงบริษัทอย่างราบรื่น
เพิ่งจะเข้าไปในห้องทำงาน จีเซียงหนิงยังไม่ได้นั่งลง ประตูของห้องทำงานก็ถูกคนเปิดอย่างแรง ผู้ชายที่อายุประมาณสามสิบกว่าๆเข้ามาและเขาดูเหมือนโกรธมาก
ชายคนนี้เดินไปที่หน้าจีเซียงหนิง ดุใส่หัวและส่หน้าโครมๆ “แกทำอะไรของแก ทำมสั่งคนไปแพร่กระจายข่าวลือ ว่าฉันเพื่อที่จะกดดันแก ไปติดต่อกับพลายเออร์รายอื่น? นี่คือการหมิ่นประมาท! ฉันได้รายงานกับสำนักงานใหญ่ของกรุ๊ปแล้ว แกก็รอโดนทำโทษเถอะ!”
เขาเป็นลูกหนึ่งในลูกหลานโดยตรง จีชางหมิง และเป็นรองผู้จัดการทั่วไปของบริษัทด้วย
เป็นลูกหลานโดยตรงเช่นกัน แต่ต้องเป็นรองผู้จัดการทั่วไปให้กับจีเซียงหนิงที่เป็นลูกหลานของตระกูลข้างเคียง เขาเลยไม่พอใจกับเรื่องนี้มาตลอด
ในขนาดนี้เขาก็เจอโอกาสแล้ว ก็ต้องดุตามจังหวะ
“ฉันแค่คำนึงถึงผลประโยชน์ของ ลบริษัท ฉันสามารถอธิบายสิ่งที่เฉพาะเจาะจงให้คุณได้”จีเซียงหนิงกล่าว เมื่อวานเธอก็อยากจะบอกจีชางหมิงแล้ว แต่เมื่อวานไอ้คนนี้ก็ไม่ได้อยู่ในบริษัททั้งวัน โทรไปก็ไม่รับ
“ไม่ต้องอธิบายกับฉัน แกอย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ธุรกิจตงหลายไม่ได้ต่อรองจัดการ ก็เลยเอาฉันเป็นเกาะป้องกัน? ฝันไปเถอะ!”จีชางหมิงยิ้มอย่างเย็นช้าและกล่าวว่า “ฉันได้สั่งคนไปส่งข้อความถึงธุรกิจตงหลายแล้ว และจะไม่ติดต่อซัพพลายเออร์รายอื่นใดๆ หากแกต่อรองจัดการกับธุรกิจตงหลาย ก็รอถูกยกเลิกเถอะ!”
พูดเสร็จ จีชางหมิงก็หันไปและออกจากห้องทำงาน ไม่ให้โอกาศที่จีเซียงหนิงพูด
และจีเซียงหนิงก็ไม่ได้เรียกให้เขาหยุด แค่ขมวดคิว ดูเหมือนว่าเธอแค่กกังวลเล็กน้อย
เห็นได้ชัดว่าความหมายของจีชางหมิง ไม่ว่าจีเซียงหนิงจะทำอะไร เขาก็จะไม่ช่วยเธอ แค่อยู่เฉยๆ
การจัดซื้อในครั้งนี้ คนรับผิดชอบคือจีเซียงหนิง หากไม่สามารถซื้อวัตถุดิบได้ นั่นถือเป็นความผิดที่ใหญ่ของจีเซียงหนิง พอถึงเวลานั้นถ้าจะจัดการเธอก็เป็นสิ่งที่ง่ายมาก ส่วนการติดต่อกับซัพพลายเออร์รายอื่นนั้น ก็ต้องรอให้จีเซียงหนิงถูกไล่ออกจากตำแหน่งนี้แล้วค่อยว่ากัน
“จริงเหรอคะ?”
“จริงสิ”
“งั้น หนูอยากเชิญเพื่อนๆมาด้วยได้ไหมคะ?”
“ได้สิ”
“งั้นพวกเราเกี่ยวก้อย!”
“เกี่ยวก้อย!”
เห็นนิวก้อยของทั้งพ่อและลูกเกี่ยวกัน หนิงเสี่ยวฉินขำและส่ายหัว
《ฮันเซลและเกรเทล》เรื่องเทพนิยายนี่ เธอก็เคยอ่าน เรื่องนี้เล่าว่า ลูกสองคนของคนตัดไม้ อยู่ในป่าเจอบ้านที่ทำมาจากช็อกโกแลต และถูกแม่มดจัดได้
เทพนิยายก็สนุกดีนะ ในนั้นก็เล่าเรื่องหลายๆอย่าง ก็เป็นความฝันของหลายคนตอนเด็กๆ
แต่ว่าถ้าจะให้แสดงออกมาในความเป็นจริง มันก็ยากเกินไป
อย่างน้อยหนิงเสี่ยวฉินไม่คิดว่าครอบครัวเธอจะมีความสามารถ รวยถึงเอาช็อกโกแลตมาทำเป็นเค้กที่ลักษณะบ้านมาเป็นของขวัญ
เข้าไปในบ้านแล้ว ฮั่วปู้ฝานก็กล่าวอีก “ใช่แล้ว พรุ่งนี้ฉันจะไปขับรถให้จีเซียงหนิง”
“เซียงหนิง?คุณติดต่อกับเธอด้วยเหรอ?”หนิงเสี่ยวฉินถาม
“วันนี้เธอเคยมา ตอนนั้นเธอไม่อยู่บ้าน”ฮั่วปู้ฝานตอบ
หนิงเสี่ยวฉินโอ้และพยักหน้า “งั้นคุณก็ไปทำเถอะ แต่ว่าร้านค้าออนไลน์จะทำอย่างไรดี?”
“ถ้าคุณเต็มใจ ก็สามารถลาออกและไปทำออกอากาศสดอยู่เถาเป่า ทำออกอากาศสดไม่ขอร้องสะท้อนสูงขนาดนั้น จะง่ายกว่า และเดี๋ยวฉันจะทำการวางแผนงานให้คุณด้วย เรื่องการเผยแพร่ รอฉันปิดการทำงานก่อนแล้วค่อยทำ”ฮั่วปู้ฝานกล่าวว่า
หนิงเสี่ยวฉินไม่ได้พูดอะไร เธอมีกระวนกระวายใจกับชีวิต
แม้ว่าฮั่วปู้ฝานตอนนี้ทำได้ดีมาก แต่ในใจของเธอก็ยังรับไม่ค่อยได้ ให้เธอลาออกทันที อย่างไงในใจเธอก็รู้สึกรับไม่ได้
ฮั่วปู้ฝานก็ไม่บังคับ กล่าวว่า “ถ้าคุณไม่มีเวลาก็ไม่เป็นไร ตอนนี้การขายของแบบไม่มีคนอยู่ก็ดีนะ แม้ว่ามันจะมีการส่งผลไปยอดขายรายวัน แต่การจับกิจกรรมสามารถแลกเปลี่ยนกับการขายได้”
“ภายหลังค่อยว่ากันใหม่ เดี๋ยวสิ้นเดือนก็จะมีเงินเดือนแล้ว”หนิงเสี่ยวฉินก้มหัวลงเล็กน้อยและพูด
ฮั่วปู้ฝานก็เข้าใจความลังเลของเธอ ก็เลยไม่ได้พูดอะไรอีก
คืนหนึ่งผ่านไปอย่างเงียบๆ วันถัดไปอย่างเช้าฮั่วปู้ฝานก็เตรียมของทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว
รอหลังจากแม่และลูกกินข้าวเสร็จ เขาก็เริ่มริเริ่มว่าจะส่งถังถังไปโรงเรียน หนิงเสี่ยวฉินก็ไม่ต้องเดินเยอะ
ครั้งนี่ หนิงเสี่ยวฉินไม่ได้ปฏิเสธ เขาเป็นพ่อ ก็มีสิทธิและหน้าที่ที่ส่งลูกไปเรียนได้
แต่ว่าพึ่งออกจากบ้าน พวกเขาก็เห็นว่า มีมายบัคหนึ่งคันจอดอยู่ที่ข้างถนน
จีเซียงหนิงลงมาจากรถและโบกมือกับหนิงเสี่ยวฉิน
หนิงเสี่ยวฉินผลักรถไป ถามว่า “คุณมาทำไมเหรอ?”
“มาดูคนสวยหนิงไง ไปทำงานเหรอ?”จีเซียงหนิงถาม
“อืม…คุณ…”หนิงเสี่ยวฉินมองไปที่เธอ และมองไปที่ฮั่วปู้ฝาน เข้าใจทันที “คุณมารอเขาใช่ไหม?”
“ฉันจะรอเขาทำไม”จีเซียงหนิงปฏิเสธด้วยจิตใต้สำนึก และพูดอีกว่า “คนขับรถไม่ว่างชั่วคราว พอดีที่เขาบอกว่าวันนี้จะไปทำงาน เลยขับรถมาได้แค่ที่นี่ ถังถังจะไปโรงเรียนไหม? พอดีฉันไปส่งเธอ”
“ไม่ต้องแล้ว พวกคุณไปทำงานสำคัญกว่า ฉันส่งเธอไปโรงเรียนก็พอแล้วหนิงเสี่ยวฉินส่ายหัว และมองไปที่ฮั่วปู้ฝาน พูดว่า “ทำงานดีๆ เซียงหนิงช่วยพวกเราเยอะแล้ว อย่างสร้างปัญญาให้เธออีก”
“ฉันเข้าใจ”ฮั่วปู้ฝานพยักหน้า
“คุณพ่อบ้ายบาย คุณป้าจีบ้ายบาย!”ถังถังการเริ่มขึ้นไปรถยนต์ไฟฟ้า และโบกมือต่อทั้งสองคน
เห็นทั้งแม่ลูกขับไปรถยนต์ไฟฟ้าและไกลไป จีเซียงหนิงมองไปที่ฮั่วปู้ฝาน กล่าวว่า “คุณไม่รู้สึกละอายใจเหรอ?”
ฮั่วปู้ฝานนิ่งอึ้งนิ่งอึ้ง “ละอายใจอะไร?”
“ถึงอายุนี้แล้ว ยังให้เมียคุณแดดลมแดดแสง ยังกล้าจะถามอีกว่าละอายใจอะไร?คนสวยที่อย่างเสี่ยวฉิน ในความเป็นจริงต้องนั่งในรถเบนซ์ บีเอ็มดับเบิลยู ใช้เครื่องแต่งหน้าที่คุณภาพสูง ซื่อกระเป๋าที่ยี่ห้อดัง คุณก็ไม่กลัววันใดวันหนึ่งก็ถูกคนอื่นแย่งไป”
ในขนาดนี้ฮั่วปู้ฝานถึงเข้าใจความหมายของเธอ ยิ้มและกล่าวว่า “รถเบนซ์ บีเอ็มดับเบิลยูก็ไม่มีอะไรเหรอ อาจจะไม่กี่ปีต่อมา ฉันจะให้เครื่องบินส่วนตัวส่งพวกเธอไปเที่ยวฮาวาย”
เอาแต่แค่ฟื้นการควบคุมตระกูลฮั่ว แม้ว่าเครื่องบินส่วนตัวก็แค่เป็นเรื่องเล็กๆ
แต่จีเซียงหนิงไม่ทราบเรื่องนี้ เธอทำหน้าสับสนและกล่าวว่า “เรื่องโม้ยังต้องเป็นคุณผู้ชายจะเก่งกว่า”
พูดเสร็จ จีเซีงหนิงก็ขึ้นรถของตัวเอง
ฮั่วปู้ฝานก็ไม่เสียเวลา เดินไปที่ที่ขับรถ คาดเข็มขัดนิรภัยและถามด้วย “ไปไหน?”
“ก็ต้องเป็นบริษัทไง ไม่งั้นจะกลับไปเหรอ”จีเซียงหนิงพูดอย่างไม่พอใจ
ฮั่วปู้ฝานไม่ได้พูดอะไรมากอีก คันเร่งและขับรถไปเรื่อย ๆ
“สิ่งเหล่านั้นที่คุณพูด ฉันได้ทำทุกอย่างแล้ว แต่จนถึงขณะนี้ ธุรกิจตงหลายก็ยังไม่ได้ติดต่อฉัน ตรงกันข้าม ฉันได้ยินมาว่าพวกเขากำลังติดต่อเครื่องบินขนส่งสินค้าที่ไปยังเมืองเซียงเจียง” น้ำเสียงของจีเซียงหนิงเรียบ แต่ก็ยังรู้สึกมีความโกรธและความไม่สบายใจที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของเธอ
เห็นได้ชัดว่า ธุรกิจตงหลายไม่ได้ประนีประนอมเพราะความกดดันดังเหมือนที่ฮั่วปู้ฝานกล่าว ทำให้จีเซียงหนิงรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้สูงที่จะมีความผิดพลาดอย่างมากในการตัดสิน
ฮั่วปู้ฝานหมุนถนนอย่างชำนาญขณะหมุนพวงมาลัย ในเวลาเดียวกันเขากล่าวว่า “คุณอาจไม่ค่อยเข้าใจเกี่ยวกับธุรกิจตงหลาย พวกเขาสามารถพัฒนาเป็นองค์กรขนาดใหญ่เช่นนี้ได้ในเวลาเพียงสิบปี มันไม่เพียงแค่ขายของที่อย่างแท้จริง พูดตามตรงว่า คุณภาพของสินค้าของพวกเขานั้นก็ดีอยู่ แต่เหตุผลที่การขายของแต่ละปีเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก เพียงเพราะเวลาที่ทำธุรกิจ พวกเขาชอบใช้วิธีการเล่นลูกไม้ที่เพิ่มราคา เนื่องจากทำซ่อนมาก จึงไม่ค่อยมีใครรู้ นอกจากนี้ พวกเขาไม่โลภมากเกินไป ราคาเพิ่มขึ้นเพียง 10% หรือ 20% แม้ว่าลูกค้ารู้แล้ว แต่ก็ไม่ค่อยสนใจ ดังนั้นคุณสามารถรอได้อย่างสบายใจ เนื่องจากพวกเขาเพิ่มราคาให้คุณ ในที่สุดพวกเขาก็ตัดสินใจว่าที่จะขายสิ่งต่างๆให้คุณ”
จีเซียงหนิงขมวดคิ้วและมองไปที่เขา ถามว่า “ทำไมคุณพูดแบบเข้าใจเรื่องของธุรกิจตงหลายมาก นี่ก็หามาจากอินเตอร์เน็ตเหรอ?”
“ฟังเพื่อนเล่ามา”ฮั่วปู้ฝานตอบว่า
ในความเป็นจริง ในตอนที่ฮั่วปู้ฝานออกมาทำงานคนเดียว เขาก็เคยร่วมงานกับธุรกิจตงหลาย เลยรู้ลูกไม้ที่พวกเขาเล่น
“คุณยังมีเพื่อนที่รู้ความลับทางการค้าของธุรกิจตงหลายด้วยเหรอ?”จีเซียงหนิงดูไม่เชื่อ
ฮั่วปู้ฝานไม่มีคำอธิบาย จีเซียงหนิงก็ไม่ได้ถามอีก ผ่านไปสักพัก เธอพูดอย่างเคร่งขรึม “ถ้าธุรกิจครั้งนี้ทำไม่ดี ฉันอาจจะถูกไล่ออกจากตำแหน่งนี้ และเมื่อถึงเวลานั้น ฉันจะมาคิดบัญชีกับคุณ”
ฮั่วปู้ฝานยิ้มแต่ไม่พูด
จะคิดบัญชีหรือไม่ก็เป็นค่อยว่ากัน ในขนาดนี้ จีเซียงหนิงขึ้นบนเรือเเล้ว ก็จะไม่ลงเรืออย่างง่ายๆ ไม่งั้น เธอจะภัยคุกคามด้วยคำพูดได้อย่างไร
ตามเส้นทางในความทรงจำ มาถึงบริษัทอย่างราบรื่น
เพิ่งจะเข้าไปในห้องทำงาน จีเซียงหนิงยังไม่ได้นั่งลง ประตูของห้องทำงานก็ถูกคนเปิดอย่างแรง ผู้ชายที่อายุประมาณสามสิบกว่าๆเข้ามาและเขาดูเหมือนโกรธมาก
ชายคนนี้เดินไปที่หน้าจีเซียงหนิง ดุใส่หัวและส่หน้าโครมๆ “แกทำอะไรของแก ทำมสั่งคนไปแพร่กระจายข่าวลือ ว่าฉันเพื่อที่จะกดดันแก ไปติดต่อกับพลายเออร์รายอื่น? นี่คือการหมิ่นประมาท! ฉันได้รายงานกับสำนักงานใหญ่ของกรุ๊ปแล้ว แกก็รอโดนทำโทษเถอะ!”
เขาเป็นลูกหนึ่งในลูกหลานโดยตรง จีชางหมิง และเป็นรองผู้จัดการทั่วไปของบริษัทด้วย
เป็นลูกหลานโดยตรงเช่นกัน แต่ต้องเป็นรองผู้จัดการทั่วไปให้กับจีเซียงหนิงที่เป็นลูกหลานของตระกูลข้างเคียง เขาเลยไม่พอใจกับเรื่องนี้มาตลอด
ในขนาดนี้เขาก็เจอโอกาสแล้ว ก็ต้องดุตามจังหวะ
“ฉันแค่คำนึงถึงผลประโยชน์ของ ลบริษัท ฉันสามารถอธิบายสิ่งที่เฉพาะเจาะจงให้คุณได้”จีเซียงหนิงกล่าว เมื่อวานเธอก็อยากจะบอกจีชางหมิงแล้ว แต่เมื่อวานไอ้คนนี้ก็ไม่ได้อยู่ในบริษัททั้งวัน โทรไปก็ไม่รับ
“ไม่ต้องอธิบายกับฉัน แกอย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ธุรกิจตงหลายไม่ได้ต่อรองจัดการ ก็เลยเอาฉันเป็นเกาะป้องกัน? ฝันไปเถอะ!”จีชางหมิงยิ้มอย่างเย็นช้าและกล่าวว่า “ฉันได้สั่งคนไปส่งข้อความถึงธุรกิจตงหลายแล้ว และจะไม่ติดต่อซัพพลายเออร์รายอื่นใดๆ หากแกต่อรองจัดการกับธุรกิจตงหลาย ก็รอถูกยกเลิกเถอะ!”
พูดเสร็จ จีชางหมิงก็หันไปและออกจากห้องทำงาน ไม่ให้โอกาศที่จีเซียงหนิงพูด
และจีเซียงหนิงก็ไม่ได้เรียกให้เขาหยุด แค่ขมวดคิว ดูเหมือนว่าเธอแค่กกังวลเล็กน้อย
เห็นได้ชัดว่าความหมายของจีชางหมิง ไม่ว่าจีเซียงหนิงจะทำอะไร เขาก็จะไม่ช่วยเธอ แค่อยู่เฉยๆ
การจัดซื้อในครั้งนี้ คนรับผิดชอบคือจีเซียงหนิง หากไม่สามารถซื้อวัตถุดิบได้ นั่นถือเป็นความผิดที่ใหญ่ของจีเซียงหนิง พอถึงเวลานั้นถ้าจะจัดการเธอก็เป็นสิ่งที่ง่ายมาก ส่วนการติดต่อกับซัพพลายเออร์รายอื่นนั้น ก็ต้องรอให้จีเซียงหนิงถูกไล่ออกจากตำแหน่งนี้แล้วค่อยว่ากัน
HELLOTOOL SDN BHD © 2020 www.webreadapp.com All rights reserved
