บทที่ 239 ชื่นชมซึ่งกันและกัน

หลังจากหายใจเข้าลึกไปแล้ว ถังจงเว่ยพยายาที่จะฟื้นสติของตัวเอง

แต่ว่าเดินมาถึงหน้าประตู ยังคงไม่สามารถมีสติลงมาจริงๆ

หันไปฝั่งนู้น ผ่านไปอีกสักครู่ ถังจงเว่ยถึงก้าวเดินจากไป

ประมาณสองทุ่ม...