บทที่ 750 กลับบ้าน

ขณะที่พูด จีเซียงหนิงคว้าแขนของฮั่วปู้ฝานไว้ ถือไว้ในอ้อมกอดไม่ยอมปล่อย

ในปากของเขาพึมพำคำพูดที่ไม่ชัดเจน หุ่นยนต์พ่อบ้านจึงไม่กล้าใช้แรง ทำได้เพียงแช่แข็งอยู่ที่นั่น

รอบๆบางครั้งก็มีผู้คนเดินผ่านไปมา...