บทที่ 22 เช็คหนึ่งใบ

ซุนน่านอนอยู่บนโซฟาอย่างสบายใจและหายใจหอบ ผมไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ดึงกระดาษสองสามแผ่นจากโต๊ะกาแฟอย่างเงียบๆ เช็ดคราบน้ำที่เด่นชัดบนโซฟาออก

เดิมทีเป้ากางเกงที่ชี้ชูชันของผมก็หดกลับไปเช่นกัน

ผู้หญิงคนนี้ห่างเหินมานานเกินไปแล้ว...