บทที่ 46 ค้างหนึ่งคืน

ผมออกมาจากคลับและเตรียมซื้อผลไม้กลับไป เพิ่งเดินมาถึงประตูลิฟต์ผมก็เห็นจังลี่นั่งอยู่ตรงนั้น

ผมขมวดคิ้ว ผมให้เงินเธอออกไปหาห้องแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงมีท่าทางหงอยเหงาขนาดนี้...