บทที่ 100 ทัศนคติที่อ่อนโยน

"เธอรู้ตัวไหมว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่?!" ผมพูดด้วยความโกรธเล็กน้อย เดิมทีจางสยาก็เป็นเหมือนสายฟ้าที่ผ่าลงมาจากฟ้าใส่ผม เธอทำให้ผมนึกถึงความอัปยศนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า

ดูเหมือนว่าหลี่โหยวเหม่ยจะตกใจกับความโมโหของผม...