บทที่ 25 สงบสติ

พี่ชิงลากตัวผมวิ่งออกจากโกดัง ถึงแม้ว่าบาดแผลของผมจะเจ็บปวดอย่างมากตอนวิ่ง แต่การหนีเอาตัวรอดสำคัญกว่า ผมก็ไม่มีการผ่อนแรงเช่นกัน พี่ชิงอ้อมไปด้านหลังอ่างเก็บน้ำ คาดไม่ถึงว่ารถของเธอจอดอยู่ที่นั่น

เหยียบคันเร่งลงไปหนึ่งที...