บทที่ 166 ฉันเป็นผู้หญิงรังเกียจคนจนชอบคนรวย

หลังจากนั้น น้ำตาร้อนๆ ก็ไหลผ่านเสื้อผ้าตรงไหล่ของเขา ซึมเข้าผิวหนังของเขา

ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไร เพียงแค่ตบหลังของกู่ชิงเลียนเบาๆ ด้วยมือข้างหนึ่ง ปลอบใจอย่างเงียบๆ...