บทที่ 200 ญาติ
by จักรพรรดิTV
08:01,Mar 25,2021
ในขณะเดียวกันรถที่รับซื้อจากฟาร์มทั้งสองก็ขับมาถึง
ผักสดผลไม้และเนื้อสัตว์แต่ละชนิดล้วนใช้รถสำหรับการเก็บรักษาความเย็นและความสดบรรทุกมาโดยเฉพาะ
พื้นที่ครึ่งหนึ่งบนชั้นหนึ่งของร้านมีตู้เก็บวัตถุดิบสำหรับเก็บของสดโดยเฉพาะ
แม้ว่าวันนี้จะเป็นวันแรกของการเปิดทำการตามหลักแล้วก็มีแขกไม่มากนักแต่ว่ามีอาหารลดน้ำหนักหลายพันรายการที่ถูกจองไว้ในร้านค้าเถาเป่า
อาหารลดน้ำหนักที่จองไว้เป็นพันๆชุดก็เพียงพอแล้วสำหรับการทำให้เชฟ32คนยุ่งอยู่กับงาน
หนิงเสี่ยวฉินกำลังยุ่งอยู่กับการติดตั้งอุปกรณ์สำหรับการถ่ายทอดสดในห้องครัวเธอวางแผนที่จะถ่ายทอดกระบวนการทั้งหมดในการทำอาหารลดน้ำหนัก1พันชุด
หนึ่งจะช่วยให้ลูกค้าได้เห็นความสดใหม่ของอาหารและวัตถุดิบว่าเป็นแบบไหนและสองยังสามารถใช้สิ่งนี้ในการเพิ่มความนิยมให้มากขึ้นได้อีกด้วย
ฮั่วปู้ฝานอยู่ข้างสนามเพื่อตรวจสอบว่าคอมพิวเตอร์เครื่องพิมพ์และอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์อื่นๆทำงานได้ตามปกติหรือไม่และดูประกาศรับสมัครงานที่โพสต์เมื่อสองวันก่อนเพื่อดูว่ามีใครถามคำถามหรือไม่
หลังจากเปิดร้านทั้งฮั่วปู้ฝานและหนิงเสี่ยวฉินก็จะไม่สามารถอยู่ดูที่นี่ได้แต่จะอาศัยพ่อครัวคนเดียวก็ไม่ได้เพราะหลังจากนั้นไม่นานคำสั่งซื้อจากทั่วประเทศจะบินเข้ามาราวกับเกล็ดหิมะถึงเวลานั้นจะต้องมีใครบางคนอยู่ที่นี่เพื่อดูแลความเป็นระเบียบ
เดิมทีบริษัทยินดีจัดหาบุคลากรให้แต่ฮั่วปู้ฝานไม่ยอมรับ
ก็ยังเป็นประโยคเดิมที่เขาเคยพูดไว้ว่าพึ่งพาคนอื่นทุกอย่างและวันหนึ่งจะถูกควบคุมโดยคนอื่น
ในช่วงแรกเขาวางแผนที่จะรับสมัครคน3–4คนและฝึกพวกเขาเป็นทีมของเขาเองโดยให้คนไม่กี่คนเหล่านี้เป็นเสาหลักให้กิจกรรมดำเนินไปในวงกว้างและเมื่อไปถึงจุดสูงสุดค่อยดึงตัวบุคลากรชั่วคราวจากบริษัทที่ให้บริการลูกค้ามาช่วย
ด้วยวิธีนี้จึงเป็นไปได้ที่จะป้องกันบุคคลภายนอกเข้ามาทรยศได้และยังช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายในส่วนของเงินเดือนของพนักงานได้อีกด้วย
ฮั่วปู้ฝานจ่ายเงินเดือนที่สูงมากให้กับพนักงานเงินเดือนขั้นต่ำ5พันสำหรับชั่วโมงการทำงานขั้นต่ำในแต่ละวันคือ8ชั่วโมงและค่าล่วงเวลาจะจ่ายให้ชั่วโมงละ20หยวนนอกจากนี้ยังมีเงินประกันอีก5อย่างและกองทุนที่อยู่อาศัย1กองทุนแต่ละเดือนหยุดได้4วันและจะจ่ายค่าล่วงเวลาเพิ่มให้อีกสี่วัน
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือตราบใดที่คุณทำงานที่นี่อย่างขยันขันแข็งอย่างน้อยก็ได้10,000หยวนต่อเดือนแล้ว
ไม่ต้องพูดถึงประกันสังคมอีก5อย่างและกองทุนที่อยู่อาศัยอีก1กองทุนแค่เงินเดือน10,000หยวนก็เพียงพอที่จะทำให้คนจำนวนมากใจสั่นได้แล้ว
ในเว็บไซต์รับสมัครมีหลายคนโพสต์ข้อความสมัครงานเข้ามาแต่มีน้อยมากที่ตรงตามข้อกำหนดของฮั่วปู้ฝานในทุกด้าน
ประมาณ7โมงครึ่งหนิงกั๋วเสียง,เติ้งจุ้นเหมยและหนิงอี้หลินก็มาถึง
ฮั่วปู้ฝานและหนิงเสี่ยวฉินรีบออกไปทักทายพวกเขาหนิงอี้หลินถือตะกร้าดอกไม้ขนาดใหญ่มาและถามว่า"พี่เขยอันนี้เอาไว้ที่หน้าประตูได้ไหม"
"ได้"ฮั่วปู้ฝานพยักหน้า
หนิงเสี่ยวฉินเดินไปข้างหน้าและพูดว่า:"ครอบครัวเดียวกันแค่มาหากันเฉยๆทำไมต้องซื้อของพวกนี้มาด้วย?"
"ยิ่งเป็นคนในครอบครัวก็ยิ่งต้องมีสนับสนุนสิถึงจะถูก"เติ้งจุ้นเหมยเหลือบมองไปที่หน้าร้านขนาดใหญ่และพูดอย่างมีความสุข:"เห็นทั้งสองประสบความสำเร็จพวกเราก็มีความสุขซื้อกระเช้าดอกไม้มาก็ไม่ได้แพงอะไรอ้อใช่อีกสักพักคุณป้าน้าอาและลุงก็จะมาที่นี่แม่ได้พูดสิ่งที่ควรจะบอกไปหมดแล้วรับประกันได้เลยว่าจะทำให้ทั้งสองคนมีธุรกิจที่เจริญรุ่งเรือง!"
พอคนยิ่งอายุมากก็ยิ่งชอบหาที่พึ่งทางจิตใจมากขึ้นและพวกเขามักจะรู้สึกว่าหากไม่มีใครมาในวันแรกของการเปิดร้านมันจะเป็นสัญญาณที่ไม่ดี
ฮั่วปู้ฝานและหนิงเสี่ยวฉินต่างก็เข้าใจความคิดของพวกเขาแม้ว่าตัวเองจะคิดว่ามันไม่มีประโยชน์ไม่ว่าการใส่ใจของผู้สูงอายุจะไร้ความหมายเพียงใดก็ตามพวกเขาก็ต้องปฏิบัติตามด้วยความเคารพ
ไม่ใช่เพราะความกตัญญูแต่เป็นเพราะความซาบซึ้งในน้ำใจ
ในขณะที่เขากำลังพูดก็มีแท็กซี่คันหนึ่งมาหยุดที่หน้าร้านแล้วก็มีคนสามคนเดินลงมา
"พี่สอง!"ชายที่ลงจากรถทักทายก่อน:"พี่สะใภ้โอ้โหฉินฉินนี่ยิ่งโตยิ่งสวยยิ่งมีความสามารถมากขึ้นนะเนี่ย"
ชายคนนี้คือหนิงกั๋วเย่าน้องชายของหนิงกั๋วเสียงเหยียนเฉาจิ้งและหนิงจื่อฝานภรรยาและลูกชายของเขา
"ซูเฮิงเสี่ยวฉินมาทักทายคุณอาหน่อยเร็ว"หนิงกั๋วเซียงตะโกนพร้อมกับเดินไป"พวกคุณมากันเร็วมากมาๆๆเข้ามานั่งข้างในก่อนเถอะ"
"อาสี่"ฮั่วปู้ฝานเดินไปทักทายเขา
หนิงกั๋วเย่ามองไปที่เขาแล้วกล่าวว่า"มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะประสบความสำเร็จดังนั้นจงทะนุถนอมมันอย่าเป็นเหมือนเมื่อก่อนเข้าใจไหม?"
เติ้งจุนเหมยที่อยู่ด้านข้างกล่าวว่า:"อาสี่นี่เป็นวันแรกที่พวกเขาเปิดร้านดูคุณสิเนี่ยจะไปพูดเรื่องในอดีตอีกทำไม"
เติ้งจุ้นเหมยหวังเพียงให้ทุกคนมาร่วมแสดงความยินดีในวันนี้ส่วนเรื่องในอดีตมันไม่ได้สำคัญอะไรแล้ว
หนิงกั๋วเย่ารู้ด้วยว่าพี่สะใภ้ของเขาเสียใจมาหลายปีแล้วและรู้ว่าเธออยากเชิดหน้าชูตาในที่สุดวันนี้ก็มีโอกาสเขาก็เลยไม่อยากต่อล้อต่อเถียงให้มาก
ครอบครัวนี้ก็เดินเข้ามาในร้านพร้อมกับมองไปรอบๆและเห็นว่ามีอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์จำนวนมากวางอยู่เหยียนเฉาจิ้งถามด้วยความสงสัย:"ทำไมต้องมีของพวกนี้เปิดถ่ายวิดีโอตอนเปิดร้านด้วยเหรอ?"
"เอามาใช้สำหรับการถ่ายทอดสดค่ะร้านของเรามีไว้สำหรับลูกค้าที่ช็อปปิ้งออนไลน์ทั่วประเทศเป็นหลักและเราจำเป็นต้องถ่ายทอดสดเพื่อแสดงกระบวนการทำอาหารลดน้ำหนัก"หนิงเสี่ยวฉินอธิบาย
"ถ่ายทอดสดหมายความว่าจะออกทีวีหรือ?"เหยียนเฉาจิ้งไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นนี้
"แม่มันก็เหมือนกับที่แม่ดูบนอินเทอร์เน็ตว่าคนเขาเลี้ยงหมากันยังไงนั่นแหละ"หนิงจื่อฝานที่อยู่ข้างๆกล่าว
หนิงกั๋วเย่ามองไปที่ผู้คนที่ดูยุ่งวุ่นวายก็อดไม่ได้ที่จะอุทานว่า"โอ้โหจ้างพ่อครัวมากี่คนกันล่ะเนี่ยน่าจะหลายสิบคนเลยใช่ไหม?"
"32คนครับ"ฮั่วปู้ฝานตอบ
"32คน?"เหยยีนเฉาจิ้งมองเขาด้วยความประหลาดใจ:"ร้านไม่ได้ใหญ่ขนาดนั้นทำไมถึงเชิญมาเยอะขนาดนี้?"
หนิงกั๋วเย่ามองไปที่ฮั่วปู้ฝานและสอนเขาด้วยท่าทางที่มีประสบการณ์มาก:"ซูเฮิงอย่าว่าอาสอนเลยมันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับพวกเธอที่จะเปิดร้านแต่ก็ไม่สามารถใจร้อนเกินไปการเปิดร้านอาหารมันเกี่ยวกับการควบคุมค่าใช้จ่ายสามารถใช้พ่อครัว2คนทำได้ทำไมต้องไปหามาถึง3–4คนแม้ว่าร้านจะไม่เล็กแต่มีพ่อครัวมากที่สุด7–8คนก็เพียงพอแล้วเชิญพ่อครัวมามากขนาดนี้ต้องเสียเงินไปมากเท่าไหร่ไม่รู้ว่าเงินเปิดร้านของนายมาจากไหนถ้ามันเป็นเงินที่นายหามาเองฉันจะไม่ว่าอะไรแต่ถ้าเป็นเงินที่เสี่ยวฉินยืมมาจากครอบครัวของเธอนายต้องประหยัดไม่เช่นนั้นนายจะขาดทุน..."
"นายกำลังพูดอะไร!"หนิงกั๋วเสียงพูดอย่างไม่พอใจ:"เงินนี้เป็นเงินที่พวกเขาหามาด้วยตัวเองจะทำธุรกิจอย่างไรพวกเขารู้มันดีอยู่แล้ว!"
หนิงกั๋วเย่าเห็นว่าหนิงกั๋วเสียงไม่พอใจก็เลยพูดว่า"พี่สองฉันไม่ได้ทำเพื่อพวกเขาหรอกเหรอโอเคๆๆถ้าพี่ไม่ชอบฟังฉันก็จะไม่พูด"
เหยียนเฉาจิ้งที่อยู่ข้างๆก็พูดว่า:"วันนี้เป็นวันที่ดีเลิกพูดเรื่องนี้กันได้แล้วเสี่ยวฉินไปทำงานของพวกเธอเถอะเดี๋ยวพ่อแม่เขาจะอยู่คุยเป็นเพื่อนพวกอาเอง"
หนิงกั๋วเสียงกำลังไม่พอใจจะให้อยู่คุยเป็นเพื่อนได้อย่างไรพอดีตอนนี้ก็มีรถอีกสองสามคันมาจอดที่ประตูเขาจึงพาเติ้งจุ้นเหมยออกไปต้อนรับแขก
หลังจากที่ฮั่วปู้ฝานและหนิงเสี่ยวฉินตามออกไปเหยียนเฉาจิ้งก็มองไปที่พ่อครัวที่อยู่ที่นั่นและพูดเบาๆ:"ตอนนี้พ่อครัว1คนก็10,000หยวนแล้วมั้งนี่พ่อครัวตั้ง32คนค่าใช้จ่ายต้องมากกว่า300,000หยวนต่อเดือนแน่ๆบวกกับค่าเช่าค่าซื้อของค่าไฟฯลฯหนึ่งเดือนต้นทุนจะไม่สูงถึง4–5ล้านหยวนเลยเหรอ?"
"คนหนุ่มสาวยังไม่มีประสบการณ์แม้ว่าพี่สองจะทำงานร้านขายผลไม้มาหลายปีแล้วแต่เขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการจัดเลี้ยงผมสงสัยว่าซูเฮิงเขาไม่เข้าใจหรืออะไร?ร้านหรูหราและสิ้นเปลืองมากถ้าไม่ช่วยเขาประหยัดสักหน่อยจะไม่ขาดทุนแย่เลยเหรอ?"หนิงกั๋วเย่ากล่าวด้วยสีหน้าทุกข์ใจ
"เมื่อกี้ไม่ใช่พี่สองบอกแล้วเหรอว่าทั้งหมดเป็นเงินที่พวกเขาสองคนหากันมาได้ด้วยตัวเอง..."
"คุณยังจะไปฟังที่เขาโม้อีก"สีหน้าของหนิงกั๋วเย่านั้นราวกับว่าเขาสามารถมองทะลุความจริงได้และพูดว่า:"คุณไม่รู้ว่าพี่สองและพี่สะใภ้ของคุณกำลังคิดอะไรอยู่ตั้งแต่เสี่ยวฉินแต่งงานกับหลี่ซูเฮิงพวกเขาเคยมีความสุขบ้างไหม?แล้วทำไมคนที่ไม่มีความสามารถจู่ๆถึงได้มีความสามารถขึ้นมาได้นี่ก็เป็นการลงทุนหลายแสนหลายล้านแล้วพวกเขาไปทำอะไรถึงได้มีเงินมากมายขนาดนี้ถ้าให้ผมเดานะก็ประมาณว่าพี่สองลงทุนไปจนหมดตัวกลัวว่าถ้าขาดทุนแล้วจะถูกพวกเราหัวเราะดังนั้นเขาจึงไม่ยอมรับ"
หนิงจื่อฝานส่ายหัวและพูดว่า"ผมคิดว่าลุงสองพูดถูกแล้วผมเคยไปดูร้านเถาเป่าของพี่ฉินแม้ว่าจะเป็นสินค้าลดน้ำหนักแต่ก็มียอดขายค่อนข้างดีถือว่าอยู่ลำดับต้นๆในหมวดหมู่นี้เลยก็ว่าได้และเมื่อเร็วๆนี้ผมมักจะเห็นโฆษณาร้านของพวกเขาโปรโมตในบัญชีทางการของวีแชท..."
หนิงกั๋วเย่ากล่าวด้วยสีหน้าไม่พอใจ:"ไอ้เด็กนี่จะไปรู้อะไร!อย่าคิดว่าพิมพ์ข้อความเร็วกว่าพ่อแล้วจะหมายความว่ารู้ทุกอย่างไปมากกว่าพ่อนะ"
ใบหน้าของหนิงจื่อฝานดูหดหู่เขาอยู่ม.6แล้วยังจะเรียกว่าเด็กอยู่อีกแต่ในสายตาของหนิงกั๋วเย่าเขาก็ยังคงเป็นเด็กตัวเล็กๆคนหนึ่ง
ผักสดผลไม้และเนื้อสัตว์แต่ละชนิดล้วนใช้รถสำหรับการเก็บรักษาความเย็นและความสดบรรทุกมาโดยเฉพาะ
พื้นที่ครึ่งหนึ่งบนชั้นหนึ่งของร้านมีตู้เก็บวัตถุดิบสำหรับเก็บของสดโดยเฉพาะ
แม้ว่าวันนี้จะเป็นวันแรกของการเปิดทำการตามหลักแล้วก็มีแขกไม่มากนักแต่ว่ามีอาหารลดน้ำหนักหลายพันรายการที่ถูกจองไว้ในร้านค้าเถาเป่า
อาหารลดน้ำหนักที่จองไว้เป็นพันๆชุดก็เพียงพอแล้วสำหรับการทำให้เชฟ32คนยุ่งอยู่กับงาน
หนิงเสี่ยวฉินกำลังยุ่งอยู่กับการติดตั้งอุปกรณ์สำหรับการถ่ายทอดสดในห้องครัวเธอวางแผนที่จะถ่ายทอดกระบวนการทั้งหมดในการทำอาหารลดน้ำหนัก1พันชุด
หนึ่งจะช่วยให้ลูกค้าได้เห็นความสดใหม่ของอาหารและวัตถุดิบว่าเป็นแบบไหนและสองยังสามารถใช้สิ่งนี้ในการเพิ่มความนิยมให้มากขึ้นได้อีกด้วย
ฮั่วปู้ฝานอยู่ข้างสนามเพื่อตรวจสอบว่าคอมพิวเตอร์เครื่องพิมพ์และอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์อื่นๆทำงานได้ตามปกติหรือไม่และดูประกาศรับสมัครงานที่โพสต์เมื่อสองวันก่อนเพื่อดูว่ามีใครถามคำถามหรือไม่
หลังจากเปิดร้านทั้งฮั่วปู้ฝานและหนิงเสี่ยวฉินก็จะไม่สามารถอยู่ดูที่นี่ได้แต่จะอาศัยพ่อครัวคนเดียวก็ไม่ได้เพราะหลังจากนั้นไม่นานคำสั่งซื้อจากทั่วประเทศจะบินเข้ามาราวกับเกล็ดหิมะถึงเวลานั้นจะต้องมีใครบางคนอยู่ที่นี่เพื่อดูแลความเป็นระเบียบ
เดิมทีบริษัทยินดีจัดหาบุคลากรให้แต่ฮั่วปู้ฝานไม่ยอมรับ
ก็ยังเป็นประโยคเดิมที่เขาเคยพูดไว้ว่าพึ่งพาคนอื่นทุกอย่างและวันหนึ่งจะถูกควบคุมโดยคนอื่น
ในช่วงแรกเขาวางแผนที่จะรับสมัครคน3–4คนและฝึกพวกเขาเป็นทีมของเขาเองโดยให้คนไม่กี่คนเหล่านี้เป็นเสาหลักให้กิจกรรมดำเนินไปในวงกว้างและเมื่อไปถึงจุดสูงสุดค่อยดึงตัวบุคลากรชั่วคราวจากบริษัทที่ให้บริการลูกค้ามาช่วย
ด้วยวิธีนี้จึงเป็นไปได้ที่จะป้องกันบุคคลภายนอกเข้ามาทรยศได้และยังช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายในส่วนของเงินเดือนของพนักงานได้อีกด้วย
ฮั่วปู้ฝานจ่ายเงินเดือนที่สูงมากให้กับพนักงานเงินเดือนขั้นต่ำ5พันสำหรับชั่วโมงการทำงานขั้นต่ำในแต่ละวันคือ8ชั่วโมงและค่าล่วงเวลาจะจ่ายให้ชั่วโมงละ20หยวนนอกจากนี้ยังมีเงินประกันอีก5อย่างและกองทุนที่อยู่อาศัย1กองทุนแต่ละเดือนหยุดได้4วันและจะจ่ายค่าล่วงเวลาเพิ่มให้อีกสี่วัน
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือตราบใดที่คุณทำงานที่นี่อย่างขยันขันแข็งอย่างน้อยก็ได้10,000หยวนต่อเดือนแล้ว
ไม่ต้องพูดถึงประกันสังคมอีก5อย่างและกองทุนที่อยู่อาศัยอีก1กองทุนแค่เงินเดือน10,000หยวนก็เพียงพอที่จะทำให้คนจำนวนมากใจสั่นได้แล้ว
ในเว็บไซต์รับสมัครมีหลายคนโพสต์ข้อความสมัครงานเข้ามาแต่มีน้อยมากที่ตรงตามข้อกำหนดของฮั่วปู้ฝานในทุกด้าน
ประมาณ7โมงครึ่งหนิงกั๋วเสียง,เติ้งจุ้นเหมยและหนิงอี้หลินก็มาถึง
ฮั่วปู้ฝานและหนิงเสี่ยวฉินรีบออกไปทักทายพวกเขาหนิงอี้หลินถือตะกร้าดอกไม้ขนาดใหญ่มาและถามว่า"พี่เขยอันนี้เอาไว้ที่หน้าประตูได้ไหม"
"ได้"ฮั่วปู้ฝานพยักหน้า
หนิงเสี่ยวฉินเดินไปข้างหน้าและพูดว่า:"ครอบครัวเดียวกันแค่มาหากันเฉยๆทำไมต้องซื้อของพวกนี้มาด้วย?"
"ยิ่งเป็นคนในครอบครัวก็ยิ่งต้องมีสนับสนุนสิถึงจะถูก"เติ้งจุ้นเหมยเหลือบมองไปที่หน้าร้านขนาดใหญ่และพูดอย่างมีความสุข:"เห็นทั้งสองประสบความสำเร็จพวกเราก็มีความสุขซื้อกระเช้าดอกไม้มาก็ไม่ได้แพงอะไรอ้อใช่อีกสักพักคุณป้าน้าอาและลุงก็จะมาที่นี่แม่ได้พูดสิ่งที่ควรจะบอกไปหมดแล้วรับประกันได้เลยว่าจะทำให้ทั้งสองคนมีธุรกิจที่เจริญรุ่งเรือง!"
พอคนยิ่งอายุมากก็ยิ่งชอบหาที่พึ่งทางจิตใจมากขึ้นและพวกเขามักจะรู้สึกว่าหากไม่มีใครมาในวันแรกของการเปิดร้านมันจะเป็นสัญญาณที่ไม่ดี
ฮั่วปู้ฝานและหนิงเสี่ยวฉินต่างก็เข้าใจความคิดของพวกเขาแม้ว่าตัวเองจะคิดว่ามันไม่มีประโยชน์ไม่ว่าการใส่ใจของผู้สูงอายุจะไร้ความหมายเพียงใดก็ตามพวกเขาก็ต้องปฏิบัติตามด้วยความเคารพ
ไม่ใช่เพราะความกตัญญูแต่เป็นเพราะความซาบซึ้งในน้ำใจ
ในขณะที่เขากำลังพูดก็มีแท็กซี่คันหนึ่งมาหยุดที่หน้าร้านแล้วก็มีคนสามคนเดินลงมา
"พี่สอง!"ชายที่ลงจากรถทักทายก่อน:"พี่สะใภ้โอ้โหฉินฉินนี่ยิ่งโตยิ่งสวยยิ่งมีความสามารถมากขึ้นนะเนี่ย"
ชายคนนี้คือหนิงกั๋วเย่าน้องชายของหนิงกั๋วเสียงเหยียนเฉาจิ้งและหนิงจื่อฝานภรรยาและลูกชายของเขา
"ซูเฮิงเสี่ยวฉินมาทักทายคุณอาหน่อยเร็ว"หนิงกั๋วเซียงตะโกนพร้อมกับเดินไป"พวกคุณมากันเร็วมากมาๆๆเข้ามานั่งข้างในก่อนเถอะ"
"อาสี่"ฮั่วปู้ฝานเดินไปทักทายเขา
หนิงกั๋วเย่ามองไปที่เขาแล้วกล่าวว่า"มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะประสบความสำเร็จดังนั้นจงทะนุถนอมมันอย่าเป็นเหมือนเมื่อก่อนเข้าใจไหม?"
เติ้งจุนเหมยที่อยู่ด้านข้างกล่าวว่า:"อาสี่นี่เป็นวันแรกที่พวกเขาเปิดร้านดูคุณสิเนี่ยจะไปพูดเรื่องในอดีตอีกทำไม"
เติ้งจุ้นเหมยหวังเพียงให้ทุกคนมาร่วมแสดงความยินดีในวันนี้ส่วนเรื่องในอดีตมันไม่ได้สำคัญอะไรแล้ว
หนิงกั๋วเย่ารู้ด้วยว่าพี่สะใภ้ของเขาเสียใจมาหลายปีแล้วและรู้ว่าเธออยากเชิดหน้าชูตาในที่สุดวันนี้ก็มีโอกาสเขาก็เลยไม่อยากต่อล้อต่อเถียงให้มาก
ครอบครัวนี้ก็เดินเข้ามาในร้านพร้อมกับมองไปรอบๆและเห็นว่ามีอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์จำนวนมากวางอยู่เหยียนเฉาจิ้งถามด้วยความสงสัย:"ทำไมต้องมีของพวกนี้เปิดถ่ายวิดีโอตอนเปิดร้านด้วยเหรอ?"
"เอามาใช้สำหรับการถ่ายทอดสดค่ะร้านของเรามีไว้สำหรับลูกค้าที่ช็อปปิ้งออนไลน์ทั่วประเทศเป็นหลักและเราจำเป็นต้องถ่ายทอดสดเพื่อแสดงกระบวนการทำอาหารลดน้ำหนัก"หนิงเสี่ยวฉินอธิบาย
"ถ่ายทอดสดหมายความว่าจะออกทีวีหรือ?"เหยียนเฉาจิ้งไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นนี้
"แม่มันก็เหมือนกับที่แม่ดูบนอินเทอร์เน็ตว่าคนเขาเลี้ยงหมากันยังไงนั่นแหละ"หนิงจื่อฝานที่อยู่ข้างๆกล่าว
หนิงกั๋วเย่ามองไปที่ผู้คนที่ดูยุ่งวุ่นวายก็อดไม่ได้ที่จะอุทานว่า"โอ้โหจ้างพ่อครัวมากี่คนกันล่ะเนี่ยน่าจะหลายสิบคนเลยใช่ไหม?"
"32คนครับ"ฮั่วปู้ฝานตอบ
"32คน?"เหยยีนเฉาจิ้งมองเขาด้วยความประหลาดใจ:"ร้านไม่ได้ใหญ่ขนาดนั้นทำไมถึงเชิญมาเยอะขนาดนี้?"
หนิงกั๋วเย่ามองไปที่ฮั่วปู้ฝานและสอนเขาด้วยท่าทางที่มีประสบการณ์มาก:"ซูเฮิงอย่าว่าอาสอนเลยมันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับพวกเธอที่จะเปิดร้านแต่ก็ไม่สามารถใจร้อนเกินไปการเปิดร้านอาหารมันเกี่ยวกับการควบคุมค่าใช้จ่ายสามารถใช้พ่อครัว2คนทำได้ทำไมต้องไปหามาถึง3–4คนแม้ว่าร้านจะไม่เล็กแต่มีพ่อครัวมากที่สุด7–8คนก็เพียงพอแล้วเชิญพ่อครัวมามากขนาดนี้ต้องเสียเงินไปมากเท่าไหร่ไม่รู้ว่าเงินเปิดร้านของนายมาจากไหนถ้ามันเป็นเงินที่นายหามาเองฉันจะไม่ว่าอะไรแต่ถ้าเป็นเงินที่เสี่ยวฉินยืมมาจากครอบครัวของเธอนายต้องประหยัดไม่เช่นนั้นนายจะขาดทุน..."
"นายกำลังพูดอะไร!"หนิงกั๋วเสียงพูดอย่างไม่พอใจ:"เงินนี้เป็นเงินที่พวกเขาหามาด้วยตัวเองจะทำธุรกิจอย่างไรพวกเขารู้มันดีอยู่แล้ว!"
หนิงกั๋วเย่าเห็นว่าหนิงกั๋วเสียงไม่พอใจก็เลยพูดว่า"พี่สองฉันไม่ได้ทำเพื่อพวกเขาหรอกเหรอโอเคๆๆถ้าพี่ไม่ชอบฟังฉันก็จะไม่พูด"
เหยียนเฉาจิ้งที่อยู่ข้างๆก็พูดว่า:"วันนี้เป็นวันที่ดีเลิกพูดเรื่องนี้กันได้แล้วเสี่ยวฉินไปทำงานของพวกเธอเถอะเดี๋ยวพ่อแม่เขาจะอยู่คุยเป็นเพื่อนพวกอาเอง"
หนิงกั๋วเสียงกำลังไม่พอใจจะให้อยู่คุยเป็นเพื่อนได้อย่างไรพอดีตอนนี้ก็มีรถอีกสองสามคันมาจอดที่ประตูเขาจึงพาเติ้งจุ้นเหมยออกไปต้อนรับแขก
หลังจากที่ฮั่วปู้ฝานและหนิงเสี่ยวฉินตามออกไปเหยียนเฉาจิ้งก็มองไปที่พ่อครัวที่อยู่ที่นั่นและพูดเบาๆ:"ตอนนี้พ่อครัว1คนก็10,000หยวนแล้วมั้งนี่พ่อครัวตั้ง32คนค่าใช้จ่ายต้องมากกว่า300,000หยวนต่อเดือนแน่ๆบวกกับค่าเช่าค่าซื้อของค่าไฟฯลฯหนึ่งเดือนต้นทุนจะไม่สูงถึง4–5ล้านหยวนเลยเหรอ?"
"คนหนุ่มสาวยังไม่มีประสบการณ์แม้ว่าพี่สองจะทำงานร้านขายผลไม้มาหลายปีแล้วแต่เขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับการจัดเลี้ยงผมสงสัยว่าซูเฮิงเขาไม่เข้าใจหรืออะไร?ร้านหรูหราและสิ้นเปลืองมากถ้าไม่ช่วยเขาประหยัดสักหน่อยจะไม่ขาดทุนแย่เลยเหรอ?"หนิงกั๋วเย่ากล่าวด้วยสีหน้าทุกข์ใจ
"เมื่อกี้ไม่ใช่พี่สองบอกแล้วเหรอว่าทั้งหมดเป็นเงินที่พวกเขาสองคนหากันมาได้ด้วยตัวเอง..."
"คุณยังจะไปฟังที่เขาโม้อีก"สีหน้าของหนิงกั๋วเย่านั้นราวกับว่าเขาสามารถมองทะลุความจริงได้และพูดว่า:"คุณไม่รู้ว่าพี่สองและพี่สะใภ้ของคุณกำลังคิดอะไรอยู่ตั้งแต่เสี่ยวฉินแต่งงานกับหลี่ซูเฮิงพวกเขาเคยมีความสุขบ้างไหม?แล้วทำไมคนที่ไม่มีความสามารถจู่ๆถึงได้มีความสามารถขึ้นมาได้นี่ก็เป็นการลงทุนหลายแสนหลายล้านแล้วพวกเขาไปทำอะไรถึงได้มีเงินมากมายขนาดนี้ถ้าให้ผมเดานะก็ประมาณว่าพี่สองลงทุนไปจนหมดตัวกลัวว่าถ้าขาดทุนแล้วจะถูกพวกเราหัวเราะดังนั้นเขาจึงไม่ยอมรับ"
หนิงจื่อฝานส่ายหัวและพูดว่า"ผมคิดว่าลุงสองพูดถูกแล้วผมเคยไปดูร้านเถาเป่าของพี่ฉินแม้ว่าจะเป็นสินค้าลดน้ำหนักแต่ก็มียอดขายค่อนข้างดีถือว่าอยู่ลำดับต้นๆในหมวดหมู่นี้เลยก็ว่าได้และเมื่อเร็วๆนี้ผมมักจะเห็นโฆษณาร้านของพวกเขาโปรโมตในบัญชีทางการของวีแชท..."
หนิงกั๋วเย่ากล่าวด้วยสีหน้าไม่พอใจ:"ไอ้เด็กนี่จะไปรู้อะไร!อย่าคิดว่าพิมพ์ข้อความเร็วกว่าพ่อแล้วจะหมายความว่ารู้ทุกอย่างไปมากกว่าพ่อนะ"
ใบหน้าของหนิงจื่อฝานดูหดหู่เขาอยู่ม.6แล้วยังจะเรียกว่าเด็กอยู่อีกแต่ในสายตาของหนิงกั๋วเย่าเขาก็ยังคงเป็นเด็กตัวเล็กๆคนหนึ่ง
HELLOTOOL SDN BHD © 2020 www.webreadapp.com All rights reserved
