บทที่160 น้ำตาไหลอย่างเงียบ ภัยพิบัติบนใบหน้า

ฉินเฟิงเดินลงภูเขาตงจิ่งด้วยอารมณ์ดี

ในเวลานี้ เขารู้สึกว่าทิวทัศน์ของภูเขาตงจิ่งนี้สวยงามมีเอกลักษณ์จริง ๆ

แต่ในตอนนี้ ฉินเฟิงรู้สึกคันอย่างกะทันหัน

กลิ่นเลือด!

เขากระจายการรับรู้ของจิตวิญญาณออกไปทันทีและในไม่นานก็พบเป้าหมายในหลุมที่อยู่ไม่ไกล

สองคน

ผู้ชายหนึ่งผู้หญิงหนึ่ง

ผู้ใหญ่หนึ่งเด็กหนึ่ง

สิ่งที่น่าสนใจที่สุดคือหนึ่งในนั้นเป็นคนที่เขายังรู้จัก

ครูฝึกทหารของมหาวิทยาลัย:...