บทที่ 538 ห้องหิน ค่ายกลขั้นสูง

ในชั่วพริบตา ลูกบอลทรายเหลืองใหญ่นั่นก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

“ไปกันเถอะ ! ” ฉินเฟิงพูดเบา ๆ

จากนั้นเขาก็หันหลังกลับและเดินจากไป

ทันใดนั้นหยางเทียนเจาก็กลับมารู้สึกตัว และติดตามเขาไป

เมื่อเห็นว่าฉินเฟิงไม่ได้พูดอะไรมาก...