บทที่ 212 นายน้อยผู้หยิ่งผยอง ตายตาไม่หลับ

เด็กหนุ่มที่ทั้งตัวเปื้อนเลือดก้าวออกมาจากความมืดของถ้ำมังกรซ่อนเร้นอย่างช้าๆ

ใบหน้าเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา ดวงตาเขาจ้องตรงไปข้างหน้า เหมือนดวงดาวในคืนที่มืดมิด

โดยเฉพาะอย่างยิ่งบุคลิกลักษณะพิเศษของเขา...