บทที่ 222 เสียงคำรามกึกก้อง100 เมตรของมังกรคะนองน้ำ

เนื่องจากฉินเฟิงกำลังพักผ่อนอย่างเงียบๆ หลัวหยุนชานชานและพรรคพวกของเขากว่า 10 คน ที่แม้ว่าจะนั่งอยู่ข้างๆแต่ก็ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจออกมา

ทุกคนนั่งเงียบๆอยู่ข้างกองไฟหรือไม่ก็แค่ผลอยหลับไปไม่มีแม้แต่เสียงกรน

ค่ำคืนผ่านไปอย่างรวดเร็วไร้ซึ่งคำพูด

เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น

ฉินเฟิงค่อยค่อยลืมตาขึ้น...